Martin Schulz, tot voor kort de voorzitter van het Europees Parlement, is benoemd tot de leider van de Duitse sociaal-democraten.
Dat betekent dat Schulz degene is die het Merkel moeilijk moet gaan maken bij de Duitse verkiezingen, later dit jaar.
Wie is deze oude, grijze Duitser? Een nieuwkomer, gek genoeg.
Schulz is een doorgewinterd politicus in Brussel, maar heeft nog nooit iets gedaan in de nationale politiek van Duitsland.
Hij begint zijn politieke loopbaan in de gemeenteraad van Würselen, vlak over de grens bij Kerkrade. In 1987 wordt hij, op 31-jarige leeftijd, de jongste burgemeester van diezelfde gemeente. Die functie houdt hij tot 1998.
Zijn echte carrière begint echter in 1994, wanneer hij lid wordt van het Europees Parlement. Daar klimt hij met de jaren op tot leider van de sociaal-democratische fractie, en uiteindelijk tot voorzitter van het Europees Parlement vanaf 2012.
Al die jaren - sinds 1999- zit hij ook in het bestuur van de Duitse sociaaldemocraten. Bij de partijtop is hij dus zeker niet onbekend.
Kapo
Zijn doorbraak komt in een woordenwisseling met niemand meer dan Silvio Berlusconi, de toenmalige premier van Italië.
Tijdens een debat vergelijkt de Italiaanse premier Silvio Berlusconi hem met een ‘Kapo’ in een nazikamp. Het antwoord van een zichtbaar woedende Schulz, haalde vervolgens de krantenkoppen door heel Europa:
“Mijn respect voor de slachtoffers van fascisme verbiedt mij om hier ook maar één woord over te zeggen, behalve dat het moeilijk is te accepteren dat een voorzitter van de Raad die geconfronteerd wordt met het kleinste bezwaar mogelijk, zijn temperament volledig verliest.”
Anti-populist
Schulz ontpopt zich door de jaren heen als fervent voorstander van Europa en fel tegenstander van het populisme, ook tijdens zijn tijd als voorzitter van het parlement. Hij blijkt zelden te beroerd om af te geven op Brexit-voorstander Nigel Farage, of de Duitse eurosceptische partij AfD.
Recentelijk moet ook Donald Trump het ontgelden. “Hij is niet alleen een probleem voor de EU, maar voor de hele wereld”, zei hij in september.
Populair
De klare taal van Schulz lijkt vooralsnog te lonen. Want ook al zit Schulz zijn heel carrière al in Brussel, hij doet het (gek genoeg?) niet slecht in Duitsland. Waar Nederlandse politici doorgaans totaal onbekend zijn bij de achterband in hun thuisland, is Schulz behoorlijk populair.
Volgens een peiling in opdracht van de Duitse omroep ARD kan Schulz zich zelfs meten met Merkel; als er naar de tevredenheid over de politici wordt gekeken, scoren zowel Merkel als Schulz een tevredenheidsscore van 57 procent.
Als het tussen Merkel en Schulz zou gaan wat betreft het bondskanselierschap, kiest 43 procent voor Merkel, en 36 procent voor Schulz. Sigmar Gabriel, Schulz’ voorganger, scoort slechts 19 procent in een directe strijd tegen Merkel.
Immigratiepolitiek
De voormalige voorzitter van het Europees Parlement zal de komende maanden moeten balanceren tussen de aanpak van immigratie, en de aanpak van populisme aan de andere kant - zonder kiezers van zich te vervreemden. Beide onderwerpen zijn hot topics in Duitsland. Net als in heel het Westen, eigenlijk.
Schulz is als buitenstaander in de nationale politiek in ieder geval minder dan zijn partijgenoten besmet met de immigratiepolitiek van de regering-Merkel, waar zijn partij als coalitiepartner deel van uitmaakt. Hij pleit voor onder meer strengere regels om er voor te zorgen dat echt alleen de mensen die op de vlucht zijn worden opgevangen. Ook haalt hij flink uit naar multinationals die te weinig belasting betalen.
Hij is duidelijk over wie hij als de grootste vijand ziet: "Van mijn kant hoef je geen aanvallen op Europa of vreemdelingenhaat te verwachten", zo schrijft Politico. "Ik strijd tegen populisten en anti-democraten. Sociaal-democraten hebben altijd gestreden tegen de vijanden van democratie."
