startups

De 23-jarige Lucas Duplan haalde al meer dan 30 miljoen dollar op voor zijn mysterieuze betaalapp Clinkle. Maar de app is nog steeds niet uitgebracht. Clinkle. Zo heet de applicatie van Duplan. De app is nog niet gelanceerd, maar zou baanbrekend zijn omdat-ie cash en creditcards overbodig maakt. Beroemde investeerders zijn in ieder geval enthousiast. De jonge techondernemer wist vorig jaar ruim 25 miljoen dollar aan financiering binnen te slepen. Hij haalde onder meer PayPal-oprichter Peter Thiel, chipmaker Intel, durfkapitalist Andreessen Horowitz en miljardair Richard Branson aan boord. Geen wonder dat de ster van Duplan snel rees in Silicon Valley. Net afgestudeerd aan de universiteit van Stanford, miljoenen op de bank en 100 duizend studenten op de wachtlijst om Clinkle te mogen gebruiken. Een nieuw succesverhaal à la Mark Zuckerberg van Facebook leek in de maak. Maar bijna een jaar later verkeert het bedrijf van Duplan in moeilijkheden, blijkt uit een reconstructie van Business Insider. Een derde van de werknemers is ontslagen, de nieuwe baas van de programmeertak hield het na een dag voor gezien en de app bevindt zich nog steeds in de testfase. Wat ging er mis? Clinkle groeit razendsnel Duplan zet in op razendsnelle groei; te snel voor een startup die nog geen werkend product op de markt heeft gebracht, zo lijkt het nu. Na de investeringsronde vorige zomer stijgt het aantal werknemers tot meer dan 70, waardoor Clinkle noodzakelijkerwijs verhuist naar een groter kantoor. Een wervingsteam moet het aannameproces in goede banen leiden. Veel nieuwelingen zijn marketeers, die mensen enthousiast moesten maken voor de app die ze nog niet kunnen downloaden. De wachtlijst voor Clinkle groeit navenant, maar ook de loonlijst. Duplan is geen sterke leider Om te vieren dat meer dan 100 duizend mensen zich aan hebben gemeld om Clinkle te proberen, huurt Duplan een bus voor een kroegentocht voor het verkoopteam. Twee dagen later krijgen twaalf mensen uit die bus een telefoontje: je bent ontslagen. "Het was een grote klap omdat het uit het niets kwam", zegt een ex-werknemer van Clinkle tegenover Business Insider. "En het kon wel iets beter afgehandeld worden." Dat laat meteen een groot kritiekpunt op Duplan zien dat naar voren komt uit de gesprekken met (oud-)werknemers van Clinkle: het is geen groot leider en inspirator. Op vragen van zijn eigen personeel geeft hij onduidelijke antwoorden, hij is geen prettig persoon in de omgang en hij lijkt niet op zijn gemak voor grote groepen. Een voormalig werknemer heeft geen vertrouwen in de leiderschapskwaliteiten van Duplan. "Telkens als hij het woord nam tijdens een vergadering, dacht ik: 'hoe heb jij 25 miljoen dollar gekregen voor dit bedrijf?'" Nog meer mensen ontslagen Duplan heeft hulp nodig van een ervaren kracht. Versterking komt er in oktober 2013 in de vorm van Barry McCarthy, voormalig financieel directeur van Netflix. Hij wordt aangesteld als Chief Operating Officer en stelt vrijwel meteen orde op zaken. Clinkle wordt afgeslankt: een paar weken voor Kerst staan de medewerkers van het promotie- en wervingsteam op straat. Ook vindt hij een geschikt persoon voor de functie als vicepresident van de ontwikkelafdeling. Welhaast een wonder, want de vacature stond al maanden open. Duplan presenteert de gerespecteerde oud-Yahoo'er Chi-Chao Chang vol trots aan zijn werknemers. De volgende dag staat hij er weer, om te vertellen dat Chang ermee is gekapt. Hoever is de app eigenlijk? Dat een nieuwe, ervaren programmeur binnen 24 uur opstapt, zorgt ervoor dat alarmbellen afgaan bij werknemers. "Het gaf een slechte indruk", zegt een oud-werknemer tegen Business Insider. "Alsof ons product hem heeft weggejaagd." Of dat zo is, weet bijna niemand. Duplan doet erg geheimzinnig over de app en schermt met een indrukwekkende demo. Medewerkers van het salesteam hadden de app zelfs nog nooit gezien, terwijl zij het aan de man moesten brengen. Is er wel een echt product? Ja dat wel, volgens programmeurs die eraan gewerkt hebben. Maar de techniek achter de app is nog lang niet zover als in de flitsende demovideo. Nog geen deals met banken Met Clinkle kun je geld naar elkaar overmaken via hoogfrequent geluid dat uit de speakers van je smartphone komt. Tof in theorie, maar in de praktijk blijkt alledaags achtergrondgeluid het signaal te verstoren. Ook is het uiterlijk van de app nog lang niet af: de huidige versie ziet er lomp uit, aldus een anonieme bron. Bovendien zou Clinkle een aanslag zijn op de accuduur. De vereiste deals met grote banken zijn ook nog niet rond. McCarthy vertrekt Kortom, het afgelopen jaar was een rommeltje voor Clinkle. Drie jaar na de oprichting is er nog geen werkende app uitgebracht. Wel zijn er miljoenen dollars uitgegeven en een hoop mensen aangenomen en weer ontslagen. Of ze zijn opgestapt, zoals Barry McCarthy twee maanden geleden deed. Hij had verwacht dat de app nu wel gelanceerd zou zijn, zei hij tegenover Re/Code. Clinkle bevindt zich nog steeds in de testfase. Een paar uur na McCarthy vertrok ook de baas van de designafdeling, Josh Brewer, die twee weken daarvoor nog overkwam van Twitter. Vlotte babbel en goede demo Het verhaal van Clinkle is vooral het verhaal van Duplan. Investeerders zijn als een blok gevallen voor zijn voorkomen: een jonge, blanke ondernemer met een diploma op zak van Stanford in computerwetenschappen. Hij voldoet aan het stereotype beeld van een wonderkind in Silicon Valley. "Hij ziet eruit als de nieuwe Mark Zuckerberg en hij gedraagt zich ook zo", aldus een oud-werknemer over Duplan. "Investeerders investeren in mensen, niet in producten. Hij is welbespraakt en slim. In een korte tijd kan hij je overtuigen." Met een vlotte babbel en een overtuigende demovideo weet hij in totaal 30 miljoen dollar binnen te slepen. Maar een idee uitbouwen tot een succesvol product is geen kattenpis, weet inmiddels ook Duplan. Het kan nog allemaal goedkomen Het goede nieuws: Duplan lijkt zich bewust van zijn fouten. "Ik ben jong en dit is mijn eerste keer als ceo", zei hij eerder tegen Business Insider. Volgens huidige medewerkers doet hij zijn best om de problemen op te lossen. Ook zou Clinkle nog 20 miljoen dollar op de bank hebben staan, genoeg om enkele jaren vooruit te kunnen. Duplan is ervan overtuigd dat Clinkle de hype waar gaat maken en een revolutie zal betekenen voor het mobiele betalen. De medewerkers van Clinkle testen de app inmiddels intern. Maar wanneer de rest van de wereld de app mag zien, dat weet nog niemand. Zelfs Duplan niet. Lees ook Thaise student wordt multimiljonair met zeewiersnacks Eeneiige tweeling vecht broedertwist uit met speciaalbier

Hoe de ‘nieuwe Mark Zuckerberg’ keihard op zijn bek ging

Herwin Thole

15 apr 2014

Google heeft een koopovereenkomst gesloten met Titan Aerospace, een startup die onbemande drone-achtige toestellen bouwt die vliegen op zonne-energie. Dat maakte het zoekmachinebedrijf maandag bekend, schrijft The Wall Street Journal. Google zei niet hoeveel het voor Titan betaalt. Eerder dit jaar was Facebook nog in gesprek met Titan over een overname. Maar oprichter Mark Zuckerberg koos uiteindelijk voor het Britse Ascenta, dat soortgelijke technologie in huis heeft. Die overname kostte 20 miljoen dollar. Supersnel internet uit enorme libelles Titan is gespecialiseerd in drones die jarenlang op grote hoogte moeten vliegen. Op het moment ontwikkelt het bedrijf twee libelle-vormige drones, waarvan de batterijen worden aangedreven door zonnepanelen op de vleugels. Daarmee kunnen ze 's nachts door blijven vliegen. Het kleinste model, de Solara 50, heeft een spanbreedte van 50 meter, iets groter dan die van een Boeing 767. Die moeten internet met een snelheid van 1 gigabit per seconde kunnen leveren. Dat is aanzienlijk sneller dan het breedband dat in veel ontwikkelde landen momenteel beschikbaar is. Volgens de firma moeten de "eerste bedrijfstoepassingen" in 2015 mogelijk zijn. Onderdeel van Loon-project Google zei dat het Titan wil inzetten voor het Loon-project, waarbij Google grote stratosferische ballonnen wil inzetten om internetdekking te bieden aan gebieden op de wereld die nu nog niet online zijn. Een ander Google-project op dit gebied is Makani, waarbij een vliegende windturbine wordt ontwikkeld om efficiënt energie op te wekken. De drones van Titan leveren volgens het bedrijf rechtstreeks hoge-resolutiefoto's van het aardoppervlak. Ze kunnen ook atmosferische meetapparatuur vervoeren en stem- en datadiensten ondersteunen. "We staan nog aan het begin van deze ontwikkeling, maar atmosferische satellieten kunnen internettoegang bieden aan miljoenen mensen, en andere problemen helpen oplossen, zoals hulpverlening bij rampen en milieuschade zoals door ontbossing", zei een woordvoerder van Google. Internet voor ontwikkelende landen Facebook en Google zijn in een race verwikkeld om de trend te zetten in ontwikkelende landen die voor het eerst online gaan. Facebook wil zijn marktaandeel in armere landen vergroten met twee projecten: een versie voor Facebook die ook voor goedkope telefoons geschikt is, en Facebook Zero, een mobiele website waarvoor providers geen kosten rekenen als hij wordt gebruikt. Facebook's overname van WhatsApp is ook een wapen in deze strijd: de berichtendienst is populair in landen als India, waar telecomaanbieders geld vragen voor sms'jes.

Google koopt dronefabriek waar Facebook interesse in had

Ewout Lamé

14 apr 2014

Shai Agassi wilde een revolutie teweegbrengen in elektrisch rijden, te beginnen in Israël. Zijn verhaal toont aan dat je als startup de werkelijkheid niet uit het oog moet verliezen. Het is niet alles goud wat er blinkt in de startup-wereld. Het uitzonderlijke verhaal van het Israëlische Better Place en zijn topman Shai Agassi zijn daar een mooi voorbeeld van. Het bedrijf steeg in een paar jaar tot duizelingwekkende hoogten - en stortte daarna als een kaartenhuis in elkaar. Max Chafkin reconstrueerde de opmerkelijke - korte - geschiedenis van Better Place voor Fast Company. Goedkoop en volledig elektrisch rijden In de jaren 2008-2009 beloofde Shai Agassi gouden bergen. In de tijd dat er nauwelijks nog volledig elektrische auto's op de markt waren wilde Agassi een revolutie teweeg brengen in het elektrisch rijden, te beginnen in zijn land Israël. In samenwerking met Renault wilde Agassi een goedkope elektrische auto op de markt brengen. Maar dat was hem niet genoeg. Om de zogenaamde 'actieradiusangst' van de elektrische rijder weg te nemen - de angst dat je zonder stroom komt te zitten zonder een oplaadpunt in zicht - zou het bedrijf tegelijkertijd Israël bedekken met oplaadpunten. En voor degenen die niet op een oplaadbeurt konden wachten, zou Better Place speciale stations bouwen, waar automobilisten een lege accu automatisch konden laten verwisselen voor een volle. Het klinkt anno 2014 allemaal niet zo heel revolutionair meer, maar bedenk: dit was vijf jaar geleden, toen alle technologie nog in de kinderschoenen stond. Visionaire verkoper Klinkt te mooi om waar te zijn? Agassi wist zijn verhaal in ieder geval goed te verkopen. Hij werd hét voorbeeld van een visionaire tech-ondernemer. In Israël, dat op een gespannen voet leeft met z'n olieproducerende Arabische buren, viel Agassi's duurzame pitch in extra vruchtbare aarde. Elektrisch rijden was niet alleen milieuvriendelijk, het zou Israël een stuk weerbaarder maken ten opzichte van zijn buren. Het stuk van Max Chafkin laat zien dat Agassi zijn idee al had verkocht voordat hij goed en wel een behoorlijk bedrijfsplan op papier had. Hij kreeg politici als Bill Clinton en Shimon Perez achter zich, en een belangrijke Israëlische zakenfamilie. 350 miljoen dollar kapitaal Better Place had eind 2010 350 miljoen dollar binnengehaald. Het bedrijf had luxueuze kantoren, betaalde riante salarissen en bouwde een futuristische 'experience' in Israël, die honderdduizenden bezoekers trok. Maar ondertussen bleken veel van de beloften en aannames van Agassi op weinig gebaseerd. Agassi nam aan dat de elektrische auto ongeveer de helft van een gewone benzineauto zou kosten, en een bereik van ten minste 160 kilometer zou hebben. Dat bereik was in werkelijkheid de helft: Agassi verkocht een doodgewone auto voor de prijs van een leuke sedan, terwijl klanten ook nog eens tweeduizend euro moesten neertellen voor de huur van de batterij. Kosten rijzen de pan uit Ondertussen waren de kosten van de bouw van het Better Place-netwerk veel hoger dan gedacht. De wisselstations zouden ieder 500.000 dollar moeten kosten, maar dat kwam op 2 miljoen dollar uit. Better Place moest dus meer auto’s verkopen en hogere abonnementskosten rekenen om de boel rendabel te maken. Het bedrijf spendeerde bovendien 60 miljoen dollar aan het ontwikkelen van een navigatiesysteem, dat Better Place-rijders naar het dichtstbijzijnde oplaadpunt zou dirigeren. “TomTom verkoopt zo’n systeem voor 29,95 dollar”, merkt een oud-werknemer op. “We bouwden alles zelf, omdat we dachten dat we het beter konden” 500 auto's verkocht In het voorjaar 2011 begon het mist te gaan. Het bedrijf begon in geldnood te raken; in plaats van de benodigde injectie van 350 miljoen dollar haalde Agassi slechts 200 miljoen dollar op. In november 2012 had Better Place nog slechts 500 auto’s verkocht, terwijl het bedrijf er snel 30.000 moest verkopen om quitte te kunnen draaien. In mei 2013 vroeg het bedrijf faillissement aan. Shai Agassi was toen al tot aftreden gedwongen. De ironie is dat Tesla, de elektrische automaker uit de VS, langzaam aan een netwerk aan het bouwen is dat een beetje lijkt op de visie van Agassi. En dat terwijl Agassi altijd Tesla bekritiseerde om zijn behoedzame strategie en bekrompenheid. Ondertussen staan de wisselstations van Better Place te verroesten in Israel.

Deze startup zou de wereld veranderen, maar ging snoeihard op zijn bek

14 apr 2014

Ondernemen naast je studie: zo doe je dat

Business Insider Nederland

14 apr 2014

De Concept One is een waterdichte auto met waterjetmotoren. Tsunami-alarm! Snel in de auto. Naar de heuvels? Of juist op de vloedgolf inrijden? Die laatste keuze zou in de Concept One van het Japanse bedrijf FOMM geen zelfmoord betekenen. Tenminste, als de auto doet wat FOMM belooft. Niet helemaal amfibisch De elektrische auto zou waterdicht zijn, en twee elektrisch aangedreven waterjet-motoren hebben, naast elektrische motoren voor op land. Dat maakt de auto niet volledig amfibisch: de jetmotoren zijn alleen een noodvoorziening. Na een natuurramp zouden de waterjets weer gerepareerd moeten worden. Er is plaats voor vier inzittenden. Verwoesting in thuisprovincie De baas van FOMM, Hideo Tsurumaki, kwam met het idee voor de Concept One na de tsunami van 2011. Die richtte verwoesting aan in zijn thuisprovincie, Shizuoka. Daarbij kwamen 15.000 mensen om het leven. De Concept One zal in september 2015 in productie worden genomen in Thailand. Daar zal de auto ook om te beginnen te koop zijn, vanaf 6700 euro. Na Thailand moet de auto worden geïntroduceerd in andere Aziatische landen.

Japanner ontwikkelt elektrische auto die tsunami moet kunnen weerstaan

09 apr 2014

Londen wil het Olympic Park omtoveren tot een broedplaats van jonge internetbedrijven. Dat moet ook wel, want ondernemers vluchten weg uit Silicon Roundabout. De hele wereld is stikjaloers op Silicon Valley, het gebiedje ten zuiden van San Francisco waar meer investeerders en whizzkids samenklonteren dan waar ook ter wereld. En dus proberen overheden en multinationals in eigen land ook een 'hotspot' voor internetbedrijven te creëren. Soms is die poging succesvol, zoals de Techcampus in Eindhoven, maar vaker lijkt de investering niet het gewenste effect op te leveren, zoals het door de overheid uit de grond gestampte Skolkovo nabij Moskou. Het succesvolst lijken techclusters die spontaan ontstaan. Berlijn werkt de laatste jaren als een magneet voor tech-startups. In Israël schieten de internetbedrijfjes rond Tel Aviv uit de grond en in Londen ontstond, rond een rotonde in de wijk Shoreditch, Silicon Roundabout. En in alle drie de gevallen was het min of meer toevallig, of in elk geval ongepland. Leegstand als magneet voor ondernemers De omstandigheden verschillen natuurlijk overal een beetje, maar er zijn opvallende overeenkomsten. De spontane techclusters duiken vaak op in wijken van grote steden, en dan met name in wat vervallen buurten niet al te ver van het centrum. De huren zijn er laag en dat lokt studenten, kunstenaars en startende ondernemers. Theatertjes, goedkope eethuisjes en clubs duiken vervolgens her en der op. De wijk wordt hip en werkt verder als een magneet voor nieuwe creatievelingen. Zo verliep het in Berlijn en zo verliep het in Shoreditch, een wijk in Oost-Londen. Daar komen de vastgoedjongens in Londen Maar naar nu blijkt is zo'n ecosysteem kwetsbaar. Alle aandacht in de pers voor Silicon Roundabout trok niet alleen nieuwe creatievelingen, maar ook vastgoedjongens. Gevestigde bedrijven willen ook hip en innovatief zijn, zo concludeerden projectontwikkelaars terecht, en dus begonnen ze projecten in de wijk. Het gevolg: de huren voor woon- en kantoorruimte gingen door het dak, de pubs waar platzakke kunstenaars, studenten en creatieve ondernemers bijeenkwamen, maakten plaats voor dure hippe tenten. Langzaam maar zeker verlieten steeds meer startups de wijk rond de rotonde, zo schreef Hannah Donovan in The Guardian, mede-oprichter van This is My Jam, een bedrijfje dat inmiddels uit de wijk is vertrokken. Beleid werkt averechts Ondertussen hadden de beleidsmakers de ondergang van Silicon Roundabout versneld. Met de beste bedoelingen overigens. Londen wilde de plek, omgedoopt tot Tech City, een extra boost geven. Het gevolg was averechts: het lokte vooral het verkeerd soort bedrijven en mensen naar de wijk. Binnen niet al te lange tijd lijkt de wijk te worden opgeslokt door The City, het zakencentrum van de Londense hoofdstad dat gedomineerd wordt door financiële instellingen. Nieuw techmekka in Olympic Park Nu hoopt Londen dat de internetbedrijven neerstrijken in het Olympic Park, op de plek waar tijdens de Olympische Spelen van 2012 beelden van de sportwedstrijden de wereld in werden geslingerd. Here East heet de plek waar jonge, slimste, meest ondernemende Londenaren zich moeten verzamelen. Of het plan kans van slagen heeft? Misschien, maar de vooruitzichten zijn niet gunstig. De Britse overheid heeft de visumeisen aangepast, waardoor het voor bijvoorbeeld Indiase programmeurs lastiger wordt om het Verenigd Koninkrijk binnen te komen. Donovan: "Ga naar een techconferentie in Londen en je ontmoet meer mensen dan je kunt tellen die op zoek zijn naar een 'technical co-founder' (een mede-oprichter van het bedrijf met verstand van IT)." En zonder een techneuten, geen ondernemingen. Lees ook Waarom Europese start-ups beter geen fodnsen kunnen werven in Amerika Silk: Nderlands bedrijf haalt 1,3 miljoen euro op in Silicon Valley Internetondernemers willen geld, minder regels en een tweede kans

Hoe het Londense Silicon Valley ten onder gaat aan eigen succes

02 apr 2014

Voor Europese bedrijven is het niet zo makkelijk om Amerikaans durfkapitaal aan te trekken als je wel zou denken. Europese techsites staan dagelijks vol met berichten over Amerikaanse startups. Bedrijf X haalt zoveel op, durfinvesteerder Y pompt zoveel miljoen in startup Z. Je krijgt haast de indruk dat investeerders in Silicon Valley klaar staan met miljoenen dollars om uit te delen aan interessante startups. Zeker voor Europese starters is de verleiding groot om aan de andere kant van de oceaan naar durfkapitaal te gaan zoeken: de bedragen die ondernemers in Europa loskrijgen van investeerders vallen vaak in het niet bij de sommen die in Amerika het nieuws halen. Bedragen vallen wel mee Maar die indruk is bedrieglijk, schrijft durfinvesteerder Andrej Kiska op TheNextWeb.com. Volgens hem kunnen Europese startups beter drie keer nadenken voordat ze in de haast mythische plek voor tech-ondernemers aan fundraising gaan doen. Om te beginnen zijn de kapitaalinjecties in Silicon Valley helemaal niet zo enorm als je uit de nieuwsberichten zou opmaken. Een eerste aandelenuitgifte levert daar gemiddeld zo'n 6 miljoen dollar op. Dat verschilt niet heel veel van Europa. Bovendien slaagt slechts twintig procent van de startups erin om geld op te halen in de eerste investeringsronde. Er is een reden dat investeringen in Amerika vaak exorbitant zijn in Europese ogen: de arbeidskosten liggen in de Verenigde Staten hoger, zeker vergeleken met voormalig Oost-Europa. Deal kan maanden duren Maar die Amerikaanse durfkapitalisten hebben toch geweldige netwerken? Is het niet de moeite waard om daarvan te profiteren? Nauwelijks, meent Kiska. Ten eerste is het voor een Europese startup erg duur om in Amerika aan fondsenwerving te doen. Het kan maanden duren voordat je een deal hebt gesloten, en al die tijd moet je bedrijf in Europa het zonder de leiding van de ceo stellen. Ten tweede moet je waarschijnlijk je bedrijf geheel of gedeeltelijk naar de VS verhuizen. Dat legt een hoop druk op je mensen, en het kan maanden duren voordat het geregeld is. Werk- en verblijfsvergunningen, kantoor regelen: het leidt allemaal af van je business. Te weinig tijd voor jouw bedrijf Ten derde: stél dat je onder de hoede van een durfkapitalist bent gekomen, dan ben je nog altijd één van de waarschijnlijk honderden bedrijfjes die hij in zijn portfolio heeft. Kortom, hij heeft waarschijnlijk niet veel tijd voor je. Al met al reden om je bedrijf eerst in Europa tot volwassenheid te laten komen voordat je in Amerika de boer op gaat. Je kunt je eerste kapitaal gebruiken om een kantoortje in de VS te openen, de eerste klanten daar te werven en alvast contacten te leggen met mogelijke investeerders. Als je je product en je businessplan eenmaal op orde hebt, zullen die alsnog bereid zijn om het geld te verschaffen waarmee je de wereld kunt veroveren.

Waarom Europese startups beter geen fondsen kunnen werven in Amerika

31 mrt 2014

De overdracht van familiebedrijven aan een volgende generatie gaat in bijna zeven op de tien gevallen mis. Dat komt vaak doordat de oprichters zich te veel met de zaken blijven bemoeien, en doordat hun opvolgers te weinig risico durven te nemen. Dat blijkt uit onderzoek van de Rotterdam School of Management (RSM), Rabobank en adviesbureau BDO, waarvan de resultaten donderdag zijn gepubliceerd. "Bij veel generatiewisselingen dragen de oprichters het bedrijf over zonder de opvolgers écht te vertrouwen'', zegt onderzoeker Pursey Heugens. Vaak worden beschermingsconstructies opgetuigd waardoor de feitelijke zeggenschap bij de oudgedienden blijft. "Dat is funest voor het ondernemerschap van de volgende generatie.'' Bestuurders die als eerste het stokje overnemen van de oprichters van een familiebedrijf, zijn volgens de onderzoekers toch al geneigd zich eerder rentmeester te voelen dan ondernemer. Zij zijn terughoudender met investeringen en hebben daardoor uiteindelijk moeite de winstgevendheid op peil te houden. Daarbij neemt met de generaties het aantal familieleden met recht op dividend toe. Ook dat gaat ten koste van investeringen. "Het komt geregeld voor dat familieleden financieel volledig afhankelijk zijn van dividend uit het bedrijf, terwijl ze zelf niets toevoegen'', aldus Heugens. "Bedrijfsmatig is het beter deze familieleden snel uit te kopen.'' Een tijdige planning kan veel problemen helpen voorkomen. "Het is belangrijk te erkennen dat een overdracht zowel op emotioneel als op zakelijk vlak een grote overgang is, en daarom moet je op tijd met voorbereidingen beginnen'', zegt Mirelle Pennings, directeur grootbedrijf bij Rabobank. "Tien jaar van tevoren is echt niet te vroeg." Lees ook Een Arabier, skiongeluk en ongevraagd bod: hoe familiebedrijf TecLub een investeerder vond Hoe een 156 jaar oud familiebedrijf uit Limburg een investeerder vond

Na je 35ste een bedrijf beginnen? Drie punten waarop je voorsprong hebt op de jonge honden

26 mrt 2014

De man die eieren overbodig wil maken haalt miljoenen binnen

25 mrt 2014

Airbnb zou in gesprek zijn over een forse kapitaalinjectie. Daarmee zou het bedrijf meer dan 10 miljard dollar waard worden. Accomodatiewebsite Airbnb heeft niet één hotelbed in bezit en is toch meer waard dan menig internationale hotelketen. Het is nog maar een gerucht, maar The Wall Street Journal heeft signalen opgepikt over een kapitaalinjectie die Airbnb zou tillen naar een marktwaarde van 10 miljard dollar. Durfinvesteerder TPG zou tussen de 400 en 500 miljoen in het bedrijf willen stoppen, vertellen ingewijden aan de zakenkrant. Aan top ranglijst Daarmee zou Airbnb één van de meest waardevolle start-ups worden, en bovenaan de rangorde komen te staan van de ‘Billion Dollar Startup Club’. Die wordt nu aangevoerd door clouddatabank Dropbox en mobieletelefoonmaker Xiaomi (allebei 10 miljard dollar). De waarde van Airbnb is verviervoudigd sinds 2012. Het bedrijf heeft nog nooit omzet- of winstcijfers bekend gemaakt. Vergelijk dat met hotelketens als Wyndham Worldwide, dat 7500 hotels beheerd onder merknamen als Wyndham en Ramada: een marktwaarde van 9,4 miljard dollar. Hyatt Hotels is gewaardeerd op 8,4 miljard. Overnachten bij particulieren Airbnb werd opgericht in 2008 en bemiddelt tussen toeristen en particulieren die accommodatie aan huis aanbieden. De site borduurde voort op het succes in kleine kring van ideële websites als Couchsurfing.com, waar leden gratis overnachtingen bij hen thuis aanbieden. Op het moment staan bij Airbnb 600.000 aanbieders genoteerd, die een bed, kamer of complete woning verhuren. Verhuurders bepalen de prijs, en Airbnb houdt een percentage als commissie. De site is een populair (want goedkoper) alternatief geworden voor hotels, met miljoenen gebruikers. Overheden kijken ondertussen argwanend naar Airbnb, omdat de markt zich onttrekt aan belastingen en regelgeving. New York kondigde aan de activiteiten van website te willen beperken, wat tot heftige reacties van verhuurders leidde. Schoonmaakservice Airbnb heeft de investering nodig om uit te breiden en de concurrentie voor te blijven. Een van die concurrenten is HomeAway, met een geschatte marktwaarde van 3,9 miljard dollar. Medeoprichter en algemeen directeur Brian Chesky experimenteert met het aanbieden van meer diensten aan Airbnb’ers. Zo loopt er een experiment in enkele wijken in San Francisco waarbij verhuurders via Airbnb hun huis kunnen laten schoonmaken, en regelt de site cursussen ‘gastvrijheid’. Lees ook: Via Airbnb of Wimdu je woning verhuren in Amsterdam? Dit zijn de regels

‘Airbnb 10 miljard waard’, stijgt naar top ‘Billion-Dollar Startup Club’

20 mrt 2014