Eindelijk! Zes weken na het plaatsen van de bestelling is mijn pakketje uit China er. In het met plakband omwikkelde doosje zit een nieuwe smartphone, eentje van slechts 42 euro en 24 cent.
Ik neem het pakketje aan van de bezorger en ben in mijn hoofd al aan het bedenken welke apps ik op de telefoon ga zetten. Dan vraagt hij om geld. Verhip, ik moet betalen om iets in te voeren uit China.
Een week eerder had ik daarover een brief gekregen van PostNL. Braaf vulde ik het bijgesloten formulier in en stuurde het samen met een kopie van de factuur terug. Vervolgens hoorde ik niks.
Nu staat de bezorger onverwacht voor mijn neus en wil hij 21,87 euro zien. Contant. Dat heb ik niet. Als ik boven aan de trap sta, zie ik nog net hoe hij weer in zijn bestelbusje stapt. Met mijn pakketje.
Het is een valse start van wat hopelijk een gezonde relatie wordt: die tussen mij en de Blackview A8. Mijn nieuwe Chinese buddy op wiens pixels ik elke dag het nieuws lees en video’s kijk. Die zorgt dat ik al append en facebookend in contact blijf met mijn vrienden.
Betaalbare smartphone
Ik was op zoek naar een nieuw toestel, nadat ik er weer eens eentje kwijt was geraakt. Gestolen op vakantie. Kan gebeuren, maar ik voelde me behoorlijk dom. De verzekeraar vergoedt bovendien niets, waardoor een investering van enkele honderden euro's in rook opgaat. Dat nooit meer.
Ik besluit om een betaalbare smartphone te nemen. Eentje die zo goedkoop is dat het niet uitmaakt of ik 'm in de wc laat vallen, kapotsla met een hamer of per ongeluk achterlaat in de kroeg. Zo'n 'el cheapo' toestel vind je in China.
Via de webshop AliExpress ga ik op zoek. Ik heb enkele eisen: de smartphone moet een HD-scherm hebben, minder dan 50 euro kosten en een enigszins recente versie van Android draaien. Ik kom uit op de Blackview A8 met een prijskaartje van 42,24 euro. Verzenden naar Nederland is gratis.
Op papier zijn de specificaties heel behoorlijk, zeker voor de prijs. Het scherm van 5 inch heeft 1280 bij 720 pixels, binnenin zit een quadcore Mediatek-processor van 1,3 GHz, 1 GB aan werkgeheugen en 8 GB aan opslag. Het geheugen is bovendien uit te breiden van een sd-kaart van 32 GB. Dat alles draait op Android 5.1, de versie die eind 2014 op de markt kwam.
De camera aan de achterkant heeft 8,0 megapixels, die aan de voorzijde 2,0 megapixels. De accu van 2050 mAh gaat volgens de fabrikant zes dagen mee bij normaal gebruik.
Onbekend Chinees merk
Over Blackview is online weinig te vinden. Het bedrijf is volgens de website in maart 2013 opgericht door de Chinese ondernemer David Xu, "die gelooft dat technologie met hoge kwaliteit geen fortuin hoeft te kosten". Lang hoef je inderdaad niet te sparen voor een Blackview-telefoon, over de kwaliteit heb ik zo mijn twijfels.
Als ik het pakketje op heb gehaald bij het postkantoor - betalen met pin! - en mij door enkele millimeters plakband heb geworsteld ligt er een maagdelijk wit doosje op mijn tafel. Alleen de zilverkleurige letters bovenop verraden de inhoud: Blackview. Binnenin zitten een usb-oplader, oordopjes en een telefoonhoesje van imitatieleer. En natuurlijk de smartphone zelf.
Wat meteen opvalt, is dat de A8 er niet ultragoedkoop uitziet. Door de metalen rand rondom voelt het toestel stevig aan. De afwerking is niet verfijnd, met name bij de usb-ingang en de aansluiting voor de hoofdtelefoon. Met 9,3 millimeter dikte en 160 gram aan gewicht is het ook niet de slankste smartphone. Maar mijn eerste indruk is positief: voor 42 euro krijg je in ieder geval geen plastic plak elektronica dat je voor je gevoel doormidden kunt breken.
Onbetrouwbare smartphone
Een betrouwbare buddy is de Blackview A8 alleen niet, kom ik achter als ik de telefoon ga gebruiken. Een keer of vier valt de verbinding tijdens een gesprek plotseling weg, op plekken waar ik normaal gesproken prima bereik heb. De accu die het volgens de fabrikant zes dagen uithoudt bij normaal gebruik haalt vaak het einde van de werkdag niet. Soms zie ik het percentage naast het batterij-icoontje naar beneden lopen, terwijl ik nieuws lees op NU.nl, foto's bekijk op Instagram of Whatsapp-berichten verstuur.
Op veel handigheidjes die een telefoon net iets prettiger maken in gebruik is beknibbeld. De capacitieve toetsen onder het scherm zijn niet verlicht en een sensor die de helderheid van het scherm automatisch aanpast ontbreekt. Ook kan de A8 niet overweg met 4G, de nieuwste generatie mobiel internet.
Van de camera hoef je geen grootse prestaties te verwachten. Bij voldoende licht zijn de foto's redelijk, zij het een beetje onscherp en flets. Als het donkerder wordt, is er al snel ruis te zien op de beelden.
Het grootste minpunt van de A8 is nog wel het scherm. Niet alleen zijn tekst en plaatjes in het zonlicht nauwelijks af te lezen, de aanraakgevoeligheid is erbarmelijk. Dat is vooral frustrerend bij het typen: in elk bericht maak ik wel een spelfout, omdat het scherm de snelle bewegingen van mijn vingers niet bij kan benen. Autocorrectie helpt niet.
Frustratie overheerst
Toegegeven, het valt mij mee wat je voor 42 euro krijgt. De meeste dingen kan ik zonder problemen doen op de telefoon: nieuws lezen, Facebook checken, zelfs instagrammen. Het gaat soms wat trager, maar uiteindelijk lukt het.
Maar dat ik om de drie zinnen een spelfout moet corrigeren omdat de telefoon mijn aanraking niet goed registreert, leidt tot ergenis. Het scherm is de smartphone - als dat niet goed functioneert, slaak je iedere keer dat je de telefoon in handen hebt weer een zucht.
Na een week is de maat vol: de Blackview A8 verdwijnt in de la. Als festivaltelefoon of tijdelijk vervangend toestel is-ie prima geschikt, maar niet als 'daily driver'. Volgende keer geef ik liever iets meer uit aan een smartphone.
