- Kiki Bertens stopt nog dit jaar met tennis.
- De 29-jarige speelster heeft last van een slepende achillespeesblessure en is toe aan een leven zonder topsport.
- Bertens is de voormalig nummer 4 van de wereld en sloeg ruim 11 miljoen dollar aan prijzengeld bij elkaar.
“Vooral opgelucht.” Zo omschrijft Kiki Bertens haar beslissing om nog dit jaar te stoppen met tennis.
De 29-jarige Wateringse is de succesvolste Nederlandse tennisster van de laatste jaren en klom op tot nummer 4 van de wereld.
Maar een slepende achillespeesblessure eist zijn tol. “Ik hikte hier al een paar dagen tegenaan en wilde het nu officieel naar buiten te brengen”, zei Bertens woensdag tijdens een ingelast persmoment in Etten-Leur.
Ze laat nog in het midden of ze haar carrière na de Olympische Spelen beëindigt of aan het einde van het tennisseizoen. Dat laat ze afhangen van haar fysieke gesteldheid.
Met het besluit komt een einde aan een glorieuze periode in Bertens’ carrière. Van 2017 tot 2020 won ze maar liefst acht WTA-toernooien. Daar heeft ze hard voor moeten werken.
In 2016 haalde ze op het gravel van Roland Garros de halve finale, maar in de grandslamtoernooien daarna werd ze vroegtijdig uitgeschakeld. Faalangst, paniekaanvallen en een gebrek aan geloof speelden haar parten.
Ze besloot het roer om te gooien en volledig te gaan voor een leven als prof. Dat wierp z’n vruchten af. Een blik op de loopbaan van Kiki Bertens, die ruim 11 miljoen dollar aan prijzengeld bij elkaar sloeg.
Kiki Bertens wordt op 10 december 1991 geboren. Op zesjarige leeftijd begint ze met tennissen bij ATV Berkenrode in het Zuid-Hollandse Berkel en Rodenrijs.
Bertens speelt haar eerste professionele ITF-toernooi in Vlaardingen. Ze is dan 15 jaar. Na het behalen van haar havodiploma in 2009 legt ze zich volledig toe op haar tenniscarrière.
Langzamerhand doet ze vaker mee aan toernooien van de professionele WTA-tour. In 2012 volgt de doorbraak: ze pakt de titel in de Marokkaanse stad Fez en komt voor het eerst de top-100 van de wereldranglijst binnen. Ook bereikt ze op drie van de vier grandslams het hoofdtoernooi.
Het jaar erna stoot ze door tot de top-50. Driemaal bereikt ze de kwartfinales op een WTA-toernooi en in Parijs staat ze zelfs in de halve finale, waar ze helaas met een rugblessure op moet geven.
Maar in de jaren erna presteert de 1,82 meter lange Bertens wisselvallig. Ze valt in 2015 uit de top-100.
Later volgt een verklaring voor haar matige spel: een mogelijke kankerdiagnose levert haar zo veel stress op dat ze nauwelijks kan slapen.
Artsen ontdekken in 2014 bij een routinetest op het toernooi in Miami een knobbel op haar schildklier. Meerdere onderzoeken volgen, maar onduidelijk blijft of het gezwel goed- of kwaadaardig is.
“Ik had me al verzoend met het idee dat ik kanker had”, zegt Bertens tegen de Volkskrant. “Die onzekerheid vrat aan me. Ik had me op het ergste ingesteld.”
Pas twaalf maanden later is er uitsluitsel: het gezwel is goedaardig. “Ik ben blij dat alles helemaal goed is en ik een nieuwe start kan maken. En dat ik vol vertrouwen de toekomst in kan kijken”, aldus een geëmotioneerde Bertens tegen de NOS.
Bij een nieuwe start hoort een nieuwe coach. Oud-tennisprof Raemon Sluiter gaat haar vanaf augustus 2015 begeleiden tijdens toernooien.
Tennissers hebben vaak een traveling coach, die meereist naar buitenlandse wedstrijden. Voor Kiki Bertens is dat drieënhalf jaar lang Christiaan de Jong, maar na veel onenigheid besluiten de twee om de samenwerking te beëindigen.
De vaste coach van Bertens, Martin van der Brugghen, besluit om Sluiter bij het team te halen als vervanger. De Rotterdammer speelde veertien jaar professioneel tennis bij de mannen en was een van de gezichten van het Nederlandse Davis Cup-team.
Het blijkt een goede zet. De open, aimabele Sluiter vult de schuchtere Bertens goed aan en geeft haar vertrouwen. Daardoor komt de relatie met Van der Brugghen onder druk staan, die vanuit Nederland de technische en tactische begeleiding doet.
“Van Raemon kwam op een gegeven moment vooral de positieve input”, aldus Van der Brugghen tegen de NOS. “Terug in Nederland vond Kiki mij op den duur te kritisch worden als we aan haar spel werkten. Dat ging botsen met de input van Raemon.”
In 2016 is de situatie niet langer houdbaar. Bertens breekt met Van der Brugghen, de coach die haar al vanaf haar zesde begeleidt. Ze gaat verder met Sluiter en Remko de Rijke, haar vriend die tevens fysiotherapeut en conditietrainer is. Samen vormen ze een hecht team.
2016 is een topjaar voor Kiki Bertens. Ze bereikt de halve finale op Roland Garros en stijgt naar de 22e plek op de wereldranglijst.
Bertens ontketent een heuse Kiki-mania in Nederland. Ze verbaast de wereld tijdens Roland Garros met haar solide spel en slaat zich ondanks een kuitblessure naar de laatste vier. Daar blijkt titelverdedigster Serena Williams te sterk.
“Ik had pijn, veel pijn. Het voelde niet goed”, aldus de Nederlandse tennisster na afloop van haar partij tegen Williams. “Maar ik heb ook genoten. Ik heb er alles aan gedaan en ben heel trots.”
Bertens kan terugkijken op een uitstekende twee weken in Parijs, haar beste prestatie tot nu toe op een grandslamtoernooi. Ze neemt bovendien ruim een half miljoen euro aan prijzengeld mee naar huis. En ze sleept FOX Sports binnen als shirtsponsor.
Maar na de stormachtige doorbraak bij het grote publiek volgt wederom een moeilijke periode. De kuitblessure speelt haar nog even parten, ze is oververmoeid en na wat mindere resultaten daalt haar zelfvertrouwen.
Dit bericht bekijken op InstagramAnyone some good suggestions for music?? #stuckintraffic #wegaannognietnaarhuisnoglangeniet
Kiki Bertens worstelt met het verwachtingspatroon dat is ontstaan na Roland Garros. Plotseling is er druk om te presteren en daardoor neemt de twijfel toe. Faalangst en paniekaanvallen steken de kop op.
Ze wint nog wel twee graveltoernooien, maar op Roland Garros gaat het mis. Een jaar na haar fenomenale prestatie verliest ze van de Amerikaanse tiener Catherine Bellis in de tweede ronde.
“Ik was in mijn hoofd alleen maar bezig met wat fout ging”, zegt Bertens na de partij. “Ik wilde zo graag laten zien wat ik kan. Dan kan ik gewoon niet accepteren dat het niet lukt.”
Coach Sluiter is kritisch op de mentale weerbaarheid van zijn pupil: “Elk punt dat ze maakt, telt voor één. Elk punt dat haar tegenstander maakt, voor drie.”
Medio 2017 gaat de knop om bij Bertens. Ze gaat vol voor het profbestaan, neemt een sportpsycholoog in de arm en wordt nog fitter.
Volledige toewijding, daar draait een leven als toptennisser om. Waar Bertens in het verleden na een nederlaag een paar dagen verstek liet gaan, staat ze nu meteen weer op de baan om te trainen.
Het kwartje is gevallen. Ze eet gezonder en is fitter dan ooit. Haar voetenwerk, explosiviteit en lenigheid gaan met sprongen vooruit.
“Op trainingen kan ze echt tot het gaatje gaan, tot kotsen en soms duizeligheid aan toe”, zegt haar bewegingstrainer Errol Esajas tegen NRC. “Ik zie weinig sporters die deze gave hebben.”
Op Wimbledon plukt Bertens de vruchten van haar harde werken. Ze verslaat twee topspeelsters en bereikt de kwartfinale op het heilige gras.
Kiki Bertens is van oorsprong een gravelspecialist. De vijf WTA-toernooien die ze tot nu toe won, waren allemaal op het rode, gemalen baksteen.
Maar ze heeft gewerkt aan haar spel op gras. Door intensieve yoga is ze leniger en kan ze beter bij de lage ballen. Ze slaat vlakker, reageert sneller en speelt aanvallender.
In de derde ronde verslaat ze vijfvoudig winnares Venus Williams en bij de laatste zestien is ze in twee sets te sterk voor Karolina Pliskova, de nummer zeven van de plaatsingslijst.
In de kwartfinale is de Duitse Julia Görges helaas te sterk. Bertens verliest in drie sets.
“Een kwartfinale op Wimbledon daar had ik vooraf voor getekend”, aldus Bertens na de partij. “Daar moet je tevreden mee zijn en alle goede meenemen naar de rest van het jaar.”
“Mentaal is er wel een switch gekomen”, geeft ze aan. “Ik speel niet graag op gras, maar je moet het toch accepteren en zo goed mogelijk mee omgaan en dat heb ik het hele grasseizoen gedaan. Ik denk zeker dat ik stappen heb gezet en hopelijk nog ga doen. We gaan lekker zo door.”
Dat doet Kiki Bertens inderdaad. Ruim een maand later pakt ze de titel in Cincinnati door de nummer 1 van de wereld, Simona Halep, in de finale in drie sets te verslaan.
“Ik kan hier geen woorden voor vinden”, zegt de dolgelukkige Bertens met een grote trofee in haar hand. “Het was voor mij een ongelooflijk toernooi. Ik heb hier een fantastische week gehad.”
De tennisster bedankt bij haar eerste toernooizege op hardcourt en haar grootste triomf tot nu toe haar team en familie, maar vooral ook haar coach Raemon Sluiter. “Niet alleen voor deze week, maar voor de afgelopen drie jaar. Deze is ook voor jou.”
Daarna pakt Bertens nog vier WTA-titels, waaronder op het gravel in Madrid waar ze Halep opnieuw verslaat.
Door haar uitstekende prestaties stijgt Bertens naar de vierde plek op de wereldranglijst, de hoogste positie ooit van een Nederlandse tennisster.
Voor elk grandslamtoernooi wordt ze door kenners genoemd als outsider voor de titel. Toch blijven écht grote resultaten op de vier belangrijkste toernooien van het jaar uit.
De coronacrisis laat Bertens proeven aan een leven zonder tennis.
2020 begint goed voor Bertens. Ze haalt de vierde ronde op de Australian Open en pakt in Sint-Petersburg haar tiende WTA-titel. En dan komt uit het niets de coronapandemie, waardoor alle wedstrijden worden geschrapt.
Bertens gebruikt die periode om haar lichaam rust te geven, schrijft ze in een open brief aan haar fans en de media. Als ze de training hervat, komt al snel de pijn aan de achillespees van haar linkervoet terug. Er volgt een ingreep door een arts, maar het herstel gaat langzaam.
“Ik werkte voor mijn gevoel harder dan ooit, maar mijn lichaam werkte niet mee. Er waren en zijn dagen dat het heel goed gaat, maar ook dagen dat ik veel pijn heb en voor mijn gevoel niks kan”, aldus Bertens.
De slechte resultaten volgen elkaar op. Op Roland Garros vliegt ze er in de eerste ronde uit en Bertens zakt af naar plek 20 op de wereldranglijst.
Voor haar gevoel is “de tank leeg”. Daarom besluit Bertens dat 2021 haar laatste jaar als tennisprof is.
“Toen het coronavirus kwam, heb ik het ervan genomen en heb ik kunnen proeven van het leven zonder tennis. En dat bevalt me ook heel erg goed. Om niet elke dag het uiterste van mezelf te moeten vragen en mezelf te blijven pushen in wat ik ook doe”, aldus Bertens tijdens een ingelaste persconferentie.
“Ik kijk uit naar een leven waarin niks meer moet, maar waarin alles kan. Tijd doorbrengen met familie en vrienden en afspreken wanneer je dat wilt. Daar ben ik heel erg klaar voor, net als de toekomst die voor ons ligt.”
