Een klein eiland in het midden van de Stille Zuidzee is nog nooit bewoond geweest door mensen, toch herbergen de witte zandstranden meer dan 37 miljoen stukken afval.

Elke dag spoelt op het eiland Henderson – een van de meest afgelegen plaatsen op aarde – afval van alle continenten (behalve Antarctica) aan. Vissersnetten en drijvers, waterflessen en ander plastic breekt in kleine stukjes en spoelt aan op de rotsen en het zand.

In 2015 reisde Jennifer Lavers, onderzoeker van de Universiteit van Tasmanie, af naar Henderson om de omvang van de vervuiling in kaart te brengen. Haar onderzoek is sindsdien als een razende de wereld overgegaan.

Lavers deelde de beelden van haar reis met ons:


Jennifer Lavers zag Henderson Island voor het eerst op Google Street View. Ze documenteert al jaren eilanden die vuilnisbelten zijn geworden. Henderson is de belichaming van het fenomeen.

Foto: Google Street View

Maar weinig mensen hebben voet gezet op het eiland, dat tussen Nieuw-Zeeland en Zuid-Amerika ligt. De dichtstbijzijnde nederzetting is 114 kilometer verderop te vinden. Om er te komen stapte Lavers in Nieuw-Zeeland aan boord van een vrachtschip en vroeg het om iets van koers te veranderen en langs Henderson te varen.

Foto: Google Street View

Toen ze arriveerde, voelde het "een beetje alsof ik de eerste was die op de maan landde", vertelt Lavers aan Business Insider. Het werd haar meteen duidelijk dat er iets aan Henderson mankeerde.

Foto: Jennifer Lavers

De hoeveelheid vuilnis was veel erger dan ze had verwacht. De stranden waren overspoeld met plastic.

Foto: Jennifer Lavers

Volgens Lavers kunnen stukjes plastic enorme afstanden over de oceanen afleggen door de sterke stromingen. Wanneer een kustlijn het pad van een stroom onderbreekt, spoelt de rommel daar vanzelf aan. Door de straling van de zon worden de materialen broos en breken ze gemakkelijk af als ze tegen stenen botsen.

Lavers besloot om samen met haar expeditieteam al het afval op het eiland te tellen.


Omdat Henderson geen zoetwater heeft, was Lavers samen met haar team twee dagen bezig om water van het vrachtschip naar het eiland te brengen. "Ik had pijn op plaatsen waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden", zei Lavers.

Foto: Google Street View

Ze zetten tenten op in het bos en spanden zeilen om regenwater op te vangen. Dankzij ingeblikt voedsel, zoals maïs en bonen, hadden ze genoeg voedsel.

Foto: Jennifer Lavers

"Na een paar maanden kwamen we tot de conclusie dat we echt wel genoeg ingeblikte kip hadden voor zeven personen", zei Lavers. Ze hadden uiteindelijk nog twee tonnen over.

Foto: Jennifer Lavers

Ze leerde ook dat je "écht geen kokosmelk mee hoeft te nemen naar een tropisch eiland." Het team had genoeg eten meegenomen om maandenlang op het eiland te blijven, toch waren de omstandigheden er niet altijd even fijn.

Foto: Jennifer Lavers

In een interview met The Atlantic beschrijft Lavers de stormen op het eiland. Niet zelden werd de tenten gebombardeerd door kokosnoten en stukken boom. Scherpe rotsen sneden hun schoenen kapot, die ze vervolgens maar weer met touw probeerden te maken.

Foto:  Google Street View

Bron: The Atlantic


Het team selecteerde vijf locaties op het eiland om puin te rapen. Ze gebruikten meetlinten om de randen van ieder locatie te markeren en hier alle stukjes plastic uit het zand te zeven.

Foto: Jennifer Lavers

Ze telden, wogen en sorteerden het puin op type, kleur en land van herkomst (als dat mogelijk was). De meeste items waren te klein om onderzocht te worden.

Foto: Jennifer Lavers

In 3,5 maand tijd telde het team van Lavers 53.000 stukken puin afkomstig van mensen. Volgens hun berekeningen bevat de 14 vierkante kilometer van Henderson meer dan 37 miljoen stukken afval.

Foto: Jennifer Lavers

Volgens The Atlantic heeft Henderson mogelijk de grootste dichtheid aan plastic afval ter wereld. Lavers schat dat dagelijks ongeveer 3.750 stukken afval aanspoelen.


Volgens Lavers is het onmogelijk om Henderson schoon te maken. Ze hoopt dat mensen meer aandacht hebben voor het plastic dat ze gebruiken en weggooien, zodat dit niet met meer eilanden gebeurt.

Foto: Google Street View

"Als we iets hebben geleerd van internationaal beleid rond klimaatverandering, dan is het wel dat wereldwijde milieuovereenkomsten veel tijd en onderhandelingen vragen. Het implementeren duurt vaak nog langer", zegt Lavers. "In de tussentijd kunnen we als individuen veel doen. Dat zal moeten, en snel."

LEES OOK: Wetenschappers hebben bij toeval een enzym ontdekt dat ons probleem met plastic afval mogelijk kan oplossen