COMMENTAAR – Een paar korte opmerkingen over de inaugurele toespraak van president Donald Trump:

Trump doet stevige beloften en dat geeft problemen als hij ze niet kan inlossen

      Op Twitter waren veel mensen vandaag hetzij onder de indruk van de toespraak van Donald Trump, hetzij beangstigd. Vaak wordt gezegd dat commentatoren de politieke kracht van Trumps populistische boodschap onderschatten. Dat is waar. Maar een populistische boodschap van een outsider is iets anders dan een populistische boodschap van een president. Trump heeft het beeld opgeroepen van immense problemen die hij snel gaat oplossen. Dat moet hij dan ook doen. “Dit Amerikaanse bloedbad moet hier en nu stoppen”, zei hij. Maar wat als dat niet gebeurt?

De toespraak van Trump lag in het verlengde van zijn campagne-retoriek, maar op een gegeven moment moet hij iets anders verzinnen

      De toespraak van Trump was opvallend somber van toon voor een inaugurele boodschap. Zo is Trumps hele verkiezingscampagne geweest. We moeten afwachten hoe dit zich ontwikkelt tijdens het presidentschap van Trump. Als kandidaat is het je taak om duidelijk te maken hoe vreselijk alles is; als president word je geacht verbetering te brengen. Wat moet er veranderen, voordat Trump kan verklaren dat Amerika weer fantastisch is? En zullen zijn kiezers – die veelal bezorgd zijn om economische stagnatie in hun gemeenschappen – het met hem eens zijn dat er voldoende verandering is?

Trumps toespraak was niet conservatief

    Maar het was ook geen progressieve toespraak. Trump beloofde de macht terug te geven aan het volk, maar hij had het niet over krimp van de overheid. “Amerikanen willen goede scholen voor hun kinderen, veilige buurten voor hun families en goede banen voor zichzelf”. Dat is een boodschap die elke president, ongeacht zijn politieke kleur, had kunnen brengen. Nergens in zijn toespraak leek het erop, dat snijden in sociale voorzieningen hoog op Trumps prioriteitenlijstje staat. Progressieven zijn bang dat Trump stilzwijgend bezuinigingsvoorstellen tekent die het Congres voorlegt. Maar conservatieven moeten ook beducht zijn, dat hij juist op dit punt zijn veto gebruikt.

Mijn voorlopige conclusie: laten we afwachten en kijken wat er gebeurt.

Trump gaf bij zijn toespraak aan dat het moment van geen-woorden-maar-daden is aangebroken. Maar actie is eigenlijk nooit zijn sterkste punt geweest. Binenkort wordt duidelijk wat de daden van Trump zijn en wat kiezers daarvan vinden.

De opgave waarvoor Trump staat is nog lastiger, dan wat hij heeft gepresteerd om de verkiezingen te winnen. Het is weinig zinvol om te roepen dat hij gaat mislukken. Ik zal kijken of hij opnieuw verrast.