Afgelopen zaterdag publiceerde superbelegger Warren Buffet van investeringsmaatschappij Berkshire Hathaway zijn jaarlijkse nieuwsbrief. Daarin waarschuwt Buffett voor ‘Die Ene Grote’, een reusachtige orkaan, aardbeving of cyberaanval. Een megaramp dus.
Buffett is de op twee na rijkste persoon ter wereld met een geschat vermogen van zo’n 83 miljard dollar. Hij verwierf faam als belegger die investeert in bedrijven met een sterke concurrentiepositie en goede rendementsperspectieven op de lange termijn.
Tegelijk heeft Buffett zich altijd gerealiseerd dat beleggers geconfronteerd kunnen worden met onvoorziene omstandigheden die ze niet in de hand hebben. “Als er megacatastrofes plaatsvinden, dan krijgen wij ons verlies voor de kiezen – en die verliezen zullen heel erg groot zijn”, schrijft Buffett in zijn brief aan de aandeelhouders van Berkshire.
En of die ramp nu morgen of over tien jaar plaatsvindt, één ding is zeker: zij is onvermijdelijk, aldus de topbelegger. Buffett zegt echter nu al te anticiperen op zo’n grote catastrofe.
Dat de topbelegger zich met uitzonderlijke risico’s bezighoudt, is op zich niet vreemd. Want hoewel Buffett in een reeks uiteenlopende bedrijven belegt, bestaat een deel van zijn investeringen uit beleggingen in verzekeringsbedrijven zoals Gen Re, een internationale herverzekeraar op het gebied van schadeverzekeringen.
"In tegenstelling tot veel andere verzekeraars, zullen we de volgende dag al naar nieuwe business kijken", zegt Buffett over het scenario van een 'Grote Ramp'. Volgens de topbelegger heeft Berkshire er nu al voor gezorgd dat ze middelen kan vrijmaken in het geval van een catastrofe.
Megaramp: niet of, maar wanneer
Buffett zegt dat de catastrofe een natuurramp kan zijn, maar evengoed een grote cyberaanval.
Wat betreft een grote natuurramp, maken geologen en seismologen zich steeds meer zorgen over 'The Big One'. Daar zijn twee redenen voor.
Allereerst is er het zich opstapelende bewijs dat menselijk handelen tot klimaatverandering leidt. Dit zorgt voor een hogere frequentie van droogtes, orkanen en tsunami's. En ten tweede zijn we steeds beter in staat om natuurrampen te voorspellen en te modelleren.
Wetenschapsjournalist Kathryn Schulz publiceerde in 2015 een essay getiteld 'The Really Big One' in The New Yorker. Daarin beschreef ze hoe een aardbeving een groot deel van de Amerikaanse Noordwestkust zou kunnen verwoesten. "De wijzers van de geologische klok bewegen traag, maar in de hele regio kijken seismologen angstvallig op hun horloges, en vragen zich af hoelang we nog hebben", aldus Schulz.
Natuurlijk worden sommige natuurrampen niet door de mens zelf veroorzaakt. De effecten kunnen echter hevig zijn door bijvoorbeeld de slechte kwaliteit van woningen en gebouwen, beroerde planning en te weinig investeringen in gezondheidszorg, infrastructuur en natuurbescherming.
