"Het internet heeft een hele generatie in oppervlakkigheid ondergedompeld."
Het zal je maar gezegd worden, maar gelukkig zegt de boodschapper, de Britse
schrijfster en feministe Doris Lessing, de meeste jongeren weinig. Ze zullen
hun schouders ophalen en weer rustig het internet gaan opzoeken. Om hun
profielpagina wat bij te werken of wat te msn-en.
Toch kan bemoeienis van de oudere generatie met wat jongeren uitspoken
op internet geen kwaad. Sterker nog: er bestaan grote zorgen. Bij de
privacywaakhond CBP bijvoorbeeld. De club van oud-D66-politicus Jacob
Kohnstamm vond het de afgelopen maanden nodig om na te gaan wat voor
richtsnoeren zouden moeten gelden voor publicatie van persoonsgegevens op
internet.
Voorbeelden van misbruik zijn er talloos. In de Verenigde Staten is een van de
bekendste voorbeelden John Seigenthaler, Sr.. Deze bejaarde Amerikaan vocht
in 2005 maandenlang tegen onjuiste informatie over hem op de
internetencyclopedie Wikipedia.
Seigenthaler werd ten onrechte beschuldigd van mogelijke betrokkenheid bij de
moorden op John F. Kennedy en Robert Kennedy. Toen hij dit aankaartte bij
Wikipedia, kreeg hij te horen dat hij zelf de informatie kon aanpassen. De
internetencyclopedie wilde aanvankelijk zelf geen actie te ondernemen.
In Nederland komen weblogs als GeenStijl en vkmag.com regelmatig in een
kwaad daglicht te staan. Van filmpjes van het ondergoed van argeloze
bezoekers van een parkeergarage tot publicatie van persoonlijke informatie
van mensen in het nieuws.
Woensdag was het weer raak. GeenStijl verwees voor meer informatie over een
diplomaat die een geadopteerd kind heeft teruggebracht naar diens
LinkedIn-pagina. Voor bezoekers is het smullen geblazen, maar veelal niet
voor de slachtoffers.
Het kan echter ook onschuldiger, zegt het CBP. Jongeren realiseren zich
veelal niet wat voor gevolgen het plaatsen van informatie op sociale
netwerksites als Hyves en Facebook kan hebben voor hun toekomst. Voor echte
voyeurs is er op deze sites voldoende te vinden. Van drugsgebruik tot
seksuele uitspattingen, potentiële werkgevers zullen er waarschijnlijk later
met verbazing kennis van nemen.
Om dit tegen te gaan, moeten sociale netwerksites zich volgens het CBP aan een
aantal vuistregels houden. Daarbij gaat het om het vragen van toestemming
aan ouders als iemand jonger dan zestien jaar zich wil aanmelden en een
verbod op vragen over seksuele voorkeuren en religie. Ook pleit het CBP voor
technische maatregelen die het onmogelijk zouden moeten maken om
profielensites te doorzoeken.
De vuistregels zijn nu nog geen gangbare praktijk. Wie bijvoorbeeld
personen op Hyves zoekt, kan dat bijvoorbeeld heel simpel doen via Google.
Vele internetters maken daar gebruik van, zo bleek eerder deze week. Hyves
(in combinatie met een naam) rukt snel op in het lijstje van meest gebruikte
zoektermen in Nederland dat Google eerder deze week publiceerde.
Toch moeten sociale netwerksites op hun tellen gaan passen. Het CPB meldt
expliciet dat zij zich aan de vuistregels moeten houden, willen zij voldoen
aan de Wet bescherming persoonsgegevens. Of Hyves nu in het vizier is
gekomen, wilde een woordvoerder van de privacybeschermer woensdag niet
zeggen.
Een probleem is waar de wetgever de grens moet trekken. Jongeren
krijgen bijvoorbeeld op twaalfjarige leeftijd al heel wat
verantwoordelijkheden. Zo kunnen zij door de rechter geraadpleegd worden en
ook in medische kwesties kunnen zij een woordje meespreken.
Bovendien is het nog maar de vraag of de jongeren privacy zelf zo belangrijk
vinden. Gezien hun uitgebreide beschrijvingen van hun uitspattingen op
netwerksites niet. De huidige generatie jongeren gebruikt het internet om
iets van zichzelf te laten zien, beaamt ook de zegsman van het CBP. Dit is
een heel andere houding dan de mensen die zich zorgen maken over een Big
Brother-samenleving of mensen met oorlogservaringen die weten hoe informatie
kan worden misbruikt.
Wat het CBP wil, is nauwelijks in de praktijk te brengen. Het zal bij
jongeren eerder bevreemding opwekken. Wel op je twaalfde je mening kunnen
geven of je bij je vader of moeder wilt wonen, maar geen vriendschappen op
internet kunnen sluiten. Het is alsof je de feministen van enkele decennia
geleden een boek van Doris Lessing ontneemt.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl
