Er kwam woensdag ineens een eind aan de hoog opgelopen ruzie tussen AkzoNobel en grootaandeelhouder Elliott. Vanwaar het roken van deze (voorlopige) vredespijp?
Akzo en Elliott maken woensdagochtend bekend een zogenoemde ‘standstill’ overeenkomst te hebben gesloten. Het is een wapenstilstand op z’n minst en in het beste geval een vredesakkoord tussen de twee kemphanen. Op het eerste oog lijkt Akzo de winnaar van deze strijd, of zit er nog wat in het vat voor Elliott?
Het hedgefonds van Paul Singer maandenlang een doorn in het oog van Akzo. Het bedrijf steunde luidkeels de roep om het accepteren van het overnamebod door PPG en nadat Akzo hier geen gehoor aan gaf, bleef Elliott het Nederlandse verf- en chemieconcern bestoken met rechtszaken.
Het voornaamste doel van die rechtszaken was een aandeelhoudersvergadering organiseren waarin Elliott een poging wilde doen om RvC-voorzitter Antony Burgmans naar huis te stemmen. Dat lukte keer op keer niet, de rechter (en eerder de Ondernemingskamer) sprak telkens, vorige week nog voor het laatst, in het voordeel van Akzo.
