Ik woon nu al bijna vier jaar met plezier in dezelfde buurt, maar mijn vrienden en familie vragen nog steeds: “Ga je binnenkort weer verhuizen?”
Ik neem het ze niet kwalijk: ik heb hiervoor nogal als een nomade geleefd.
Ik ben in twaalf jaar veertien keer verhuisd, waarvan driemaal naar een ander land (van China naar Groot-Brittannië, van Groot-Brittannië naar Zwitserland en van Zwitserland naar de VS) en een keer van kust naar kust toen ik van San Francisco naar New York verhuisde.
Ik prijs mezelf gelukkig omdat de verhuizingen steeds gepaard gingen met positieve stappen in mijn leven: een diploma in Londen, een carrièrestap van mijn man, een groter appartement in de aanloop naar mijn bevalling.
Al die verhuizingen vereisten de nodige voorbereiding en inspanning, om nog niet te spreken van stress. Maar de opwinding van de reorganisatie in mijn leven en het onderdeel worden van een nieuwe omgeving hebben me altijd genoeg adrenaline gegeven.
Dit zijn de lessen die ik heb geleerd als serieverhuizer:
Verdiep je altijd in de lokale prijzen, carrièremogelijkheden en zorgvoorzieningen voordat je naar een nieuw land verhuist.
Ik wist niet dat Londen zo duur was tot ik er vanuit China naartoe verhuisde voor mijn masteropleiding.
De stad vroeg nogal wat van mijn rekenvaardigheden: ik moest alle prijzen met vijftien vermenigvuldigen om op het bedrag in Chinese yuan uit te komen. Maar in ieder geval is de zorg in het VK gratis via de National Health Service.
Bij elke verhuizing daarna heb ik eerst een lijst met voor- en nadelen opgesteld, met daarop het prijsniveau, de carrièremogelijkheden en het zorgstelsel in de regio waar ik naartoe wilde verhuizen.
Een korte trip naar het land waar je naartoe gaat verhuizen kan een misleidende indruk geven.
De verhuizing naar Londen leerde me dat steden per buurt nogal kunnen verschillen en dat één stedentripje een verkeerd beeld kan achterlaten.
De werkgever van mijn man bood ons reisjes naar Zwitserland en San Francisco aan voordat we ernaartoe verhuisden, maar dat aanbod sloegen we af. We besloten om pas buurten te verkennen nadat we waren aangekomen.
Eenmaal ter plekke, met een beter zicht op het geheel, hadden we geen moeite om te beslissen waar we wilden wonen, ook al waren we daarvoor nog nooit in de steden geweest.
Doe onderzoek naar je nieuwe omgeving voordat je verhuist.
Ook al kies je er misschien net als ik voor om pas bij de verhuizing zelf naar het land van bestemming af te reizen, dan nog is het goed idee om je te verdiepen in de lokale situatie. Denk aan openbaar vervoer (of het gebrek eraan), supermarkten en plekken zoals cafés en bioscopen.
Bij onze laatste verhuizing was een kinderdagverblijf één van de laatste dingen waar ik aandacht aan schonk, omdat ik aannam dat dat geen probleem zou zijn in een kosmopolitische stad als New York. Dat was een grote fout, want het kostte vervolgens drie maanden om een goede plek te vinden voor onze zoon.
Gooi spullen weg.
Een paar dagen voordat je begint met inpakken, heb ik geleerd, is een goed moment om door al je bezittingen heen te gaan en te kijken wat je al tijden niet meer gebruikt hebt. Het voelde bevrijdend en scheelde ook praktisch veel tijd bij het inpakken.
Zo doneerde ik mijn halve boekcollectie aan bibliotheken in Londen en Zwitserland en gaf ik ook een paar oude meubels weg.
Organiseer je spullen strategisch voordat je inpakt.
Toen we verhuisden van Londen naar Zwitserland lieten we onze spullen inpakken door verhuizers. In ons nieuwe huis troffen we een ingepakte pen aan in een doos gelabeld 'keuken'.
Professionele verhuizers pakken alles in, maar alleen jij als eigenaar weet waar wat heen moet.
Ik leerde daarom om dezelfde soort spullen bij elkaar te leggen en juist te labelen naar inhoud, niet bestemming. Opruimgoeroe Marie Kondo suggereert om per categorie in te pakken: kleding, boeken, gereedschap, speelgoed, et cetera.
Zo dacht ik er ook aan om belangrijke documenten digitaal op te slaan en de originelen bij de hand te houden.
Als je het budget hebt: huur een verhuisbedrijf in. Voor elke verhuizing waarbij meubels overgeheveld moesten worden, heb ik dat gedaan en het was een gouden investering. Ze zorgen ervoor dat al je meubels veilig de reis overleven en in je nieuwe huis weer correct in elkaar gezet worden.
Sta open voor de meningen over jouw land en cultuur.
"Eten jullie in China allemaal hond", vroeg een meisje mij in Zwitserland. Ik wilde bijna schreeuwen: "Natuurlijk niet!"
Maar in de woorden van filosoof Carl Jung: 'Alles dat ons irriteert aan anderen, kan ons iets vertellen over onszelf.' Wonen in meerdere landen heeft me mijn eigen land laten zien door de ogen van anderen.
Observeer culturele verschillen en handel ernaar.
De mate van beleefdheid verschilt van plek tot plek. Elke cultuur heeft ongeschreven regels over hoeveel ruimte je aan anderen laat in een wachtrij en hoe luid mensen spreken in openbare ruimtes.
In China staat je persoonlijke ruimte constant onder druk en sta je hutje-mutje met vreemdelingen in de metro. In het VK en de VS zijn mensen meer gesteld op hun persoonlijke ruimte en gaan daarom ook anders om met krappe ruimtes. Ik heb moeten wennen aan wat ik als beleefd ervaar, maar anderen wellicht niet.
Laat je vriendschappen niet verwateren.
Wonen in zoveel verschillende landen en steden vergroot je netwerk enorm. Met één keerzijde: elke verhuizing stelt je vaardigheid om contact te houden op de proef. Uit onderzoek van de universiteiten van Kansas en Dayton blijkt dat mensen die gemakkelijker afscheid nemen van spullen, ook minder moeite hebben met verwaterde contacten.
Des te meer reden om intensief contact te houden met de mensen die je wel na aan het hart liggen. Na al die verhuizingen heb ik gemerkt dat ik niet veel meer aankan dan kleine groep hechte vrienden.
Je maakt je eigen thuis.
Mijn thuisstad Sjanghai ligt nu 16 jaar achter me. Voordat we van de ene kant van de VS naar de andere verhuisden, gaf mijn man me een houtsnijwerk met het opschrift 'Home is wherever I'm with you'.
Ik draag de herinneringen van al die plekken met me mee, dag in dag uit. Na elke verhuizing groeien we als familie dichter naar elkaar toe. We delen ervaringen, verkennen nieuwe steden. Het maakt niet uit waar we wonen - je maakt je eigen thuis.
Voorlopig blijven we echter waar we blijven. De reden is onze zoon. Toen we van San Francisco naar New York gingen, was hij nog maar 20 maanden oud en ging dat zonder problemen. Voor de toekomst houden we rekening met de sociale en emotionele effecten die een verhuizing op een kind kan hebben.
