Deze Nederlandse ondernemer plant olifantsgras op braakliggend terrein en maakt er vervolgens papier van Herwin Thole 27 jun 2014
![De Persgroep doet een bod op het Britse mediabedrijf Mecom en versterkt daarmee zijn positie op de Nederlandse krantenmarkt. Maar zou het bedrijf zich niet beter op online kunnen richten? 245 miljoen euro, dat wil de Persgroep op tafel leggen voor Mecom, maakten beide partijen maandag bekend. De overname is nog niet definitief in kannen en kruiken. Daarvoor moet de Persgroep 75 procent van de Mecom-aandelen in handen krijgen, op dit moment heeft het bedrijf 44 procent van de uitstaande aandelen toegezegd gekregen. Ook kan de Nederlandse mededingingsautoriteit ACM nog dwarsliggen. Mocht de deal doorgaan, dan slaat de topman van de Persgroep, Christian Van Thillo, opnieuw een grote slag op de Nederlandse krantenmarkt. Vijf jaar geleden nam hij de noodlijdende uitgever PCM over en kreeg daarmee de Volkskrant, AD en Trouw in handen. Nu aast de Vlaamse krantenman op Mecom, dat in Denemarken en Nederland verschillende mediatitels heeft. In ons land is Mecom eigenaar van Mediagroep Limburg en Wegener, een uitgever van regiokranten in het oosten en zuiden van het land. De Limburgse dagbladen is Van Thillo waarschijnlijk snel kwijt. Mecom had al een voorlopig akkoord gesloten om die kranten van de hand te doen. De Persgroep zegt die verkoop onder de huidige voorwaarden te steunen. Blijft over Wegener, het bedrijf waar het Van Thillo om te doen is. Wat wil hij met de uitgever van onder meer het Eindhovens Dagblad en De Stentor? Advertentiekracht vergroten In de krimpende advertentiemarkt voor gedrukte uitgaven is schaalvergroting min of meer een noodzaak om te overleven. Vanuit dat oogpunt is de overname van de regiotitels van Wegener voor Van Thillo niet meer dan logisch. De Persgroep zag de advertentie-inkomsten bij de Nederlandse kranten met 18 procent achteruit gaan in 2013. Bij Mecom bedroeg die daling maar liefst 23 procent. Gelet op deze trend is het duidelijk dat de Persgroep op de krimpende markt voor gedrukte advertenties extra schaalgrootte zoekt. Bij printadvertenties zou de Persgroep/Wegener, net als concurrent Telegraaf Media, een zeer sterke positie krijgen. Bereik vergroten Eenzelfde verhaal gaat min of meer op voor het nieuwsbereik. Kijk je puur naar de dagbladenmarkt, dan gaat de Persgroep met Wegener de Telegraaf Media Groep (TMG) voorbij. Als de totale verspreide oplage van landelijke en regionale kranten uitgangspunt is, neemt Persgroep/Wegener 42 procent van de markt voor hun rekening. TMG, inclusief de gratis kranten Spits en Metro, blijft steken op 32 procent in het eerste kwartaal van 2014. [google-drive number='1'] De Persgroep wordt na de overname van Wegener dus de grootste uitgever in krantenland, als de mededingingsautoriteiten de deal goedkeuren. Gelet op het marktaandeel van de nieuwe krantencombinatie lijkt er geen reden om geen groen licht te geven. Dan kan Van Thillo doen waar hij goed in is: snijden. Bij de Volkskrant en Trouw verdwenen binnen een jaar 130 van de 750 banen nadat Van Thillo binnen was. Ook Wegener, dat al omvangrijke bezuinigingsoperaties achter de rug heeft, zal niet aan dat lot ontkomen. Een krantenbedrijf afslanken kun je wel aan Van Thillo overlaten. De Vlaming staat bekend als een harde saneerder. De Persgroep heeft dat voorlopig geen windeieren gelegd: vorig jaar behaalde het concern een gezonde nettowinst van 67,7 miljoen euro. Investeren in online Het bod op de kranten van Mecom in Nederland en Denemarken is een typische zet voor Van Thillo. En het laat tegelijkertijd zien waar de focus ligt van de Belgische uitgever: bij kranten. Dat terwijl de mediabestedingen op internet juist enorm in de lift zitten. Een zinvollere langetermijnstrategie zou zijn om te investeren in online. Daar valt nog een grote slag te maken in Nederland voor de Persgroep, dat naast krantensites ook eigenaar is van onder meer Tweakers.net en Autotrack.nl. De combinatie Persgroep/Wegener zou qua bereik ongeveer even groot worden als TMG, dat geen blauwdruk is van het digitale mediabedrijf van de toekomst, zoals Z24's Arend van den Berg eerder schreef. [google-drive number='2'] De Persgroep is dat ook niet. De grote vertraging rondom de nieuwe Volkskrant-site, waar 80 (!) mensen aan de techniek achter de site werken, zegt wat dat betreft genoeg. Axel Springer als voorbeeld Als Van Thillo online grote stappen wil zetten, moet hij een kijkje nemen bij de Duitse uitgever Axel Springer, bekend van onder meer boulevardblad Bild. De Duitsers hebben een duidelijk doel: de leidende digitale uitgever zijn. Axel Springer verkocht vorig jaar zijn regionale kranten en enkele tijdschriften en nam tientallen grotere en kleine internetbedrijven over. Zelfs de bakermat van het bedrijf, het Hamburger Abendblatt, ging de deur uit. Internet is inmiddels goed voor 40 procent van de omzet en 46 procent van de winst. Alle kranten de deur uit doen, past niet in de visie van Van Thillo. Online moet wel groeien, maar het mag de papieren oplage van de krant niet verdringen, zoals is gebeurd bij de Noorse uitgever Schibsted. Die zette vol in op online, maakte van tabloidkrant VG de grootste nieuwssite in Noorwegen, maar verloor wel 35 procent van zijn lezers. Zo'n verschuiving is voor Van Thillo onaanvaardbaar, zei hij in een interview vlak na de overname van PCM. "Tenzij je rigoureus uit de krantenbusiness wil stappen, maar dat gaan we niet doen." Van Thillo wil dat de Persgroep een krantenbedrijf blijft, en met de aankoop van nog meer krantentitels in Nederland en Denemarken zal dat zeker zo blijven. De komende jaren gaat de aandacht uit naar het gezond maken van de Mecom-onderdelen. Dat terwijl het op de lange termijn zou lonen om vaart te maken met online. Lees ook Wat De Telegraaf kan leren van Bild De toekomst van kranten in 5 grafieken](https://cdn.businessinsider.nl/wp-content/uploads/2014/06/van-thillo.jpg)
![In Nederland blijft de komende twintig jaar zo’n 70 duizend hectare grond onbenut, bijna vier keer de oppervlakte van het eiland Texel. Jan-Govert van Gilst wil er olifantsgras planten om daar vervolgens papier van te maken. "Vroeger maakte men papier van katoen, toen was er iemand die ontdekte dat je het van hout kan maken, nu is er een gek die zegt dat het van olifantsgras kan." Aan het woord is Jan-Govert van Gilst, ondernemer uit Hellevoetsluis en maker van papier. Hierpapier, om precies te zijn. De naam is zo gekozen, omdat de pakken met A4'tjes die Van Gilst heeft geproduceerd in Nederland zijn gemaakt van een gewas dat hier groeit. Begin juni bezorgde hij persoonlijk de eerste bestellingen bij kopers, die 9,95 euro per pak hadden betaald voor het duurzame papier. Duurzaam, omdat de grondstoffen niet zijn gehaald uit een ver land. En omdat het papier niet is gemaakt van gekapte bomen, maar van olifantsgras. Wat is olifantsgras? Olifantsgras is de laatste jaren in opkomst in Nederland. Het rietachtige gewas komt oorspronkelijk uit Zuid-Azië en kan drieënhalf tot vier meter groot worden, ongeveer de hoogte van een olifant. Het groeit als kool, heeft weinig onderhoud nodig, neemt veel CO2 op en heeft in bewerkte vorm veel toepassingen. Zo wordt het gebruikt als brandstof, om plaat- en isolatiemateriaal van te maken of als strooisel in stallen. Bij Schiphol staat nu ruim 50 hectare van het reuzengras, bedoeld om de ganzen weg te houden bij de luchthaven. Voor de beesten is het namelijk geen voedselbron en in het dichte struikgewas kunnen ze niet landen. Ook gebruiken boeren miscanthus, zoals de Latijnse naam luidt, om hun huis en bedrijf te verwarmen. Papier van olifantsgras Maar olifantsgras heeft ook hoogwaardigere toepassingen. Uit het gewas kun je cellulose winnen, en dat betekent dat je er papier van kunt maken. In Zeeland beplant het bedrijf Cradle Crops de komende drie jaar 100 hectare met olifantsgras voor de productie van wc-papier. Jan-Govert van Gilst maakt er papier van voor in de printer. Een product dat hij naar eigen zeggen in enkele weken heeft ontwikkeld. "Al jaren geleden werd er in de papierbranche over gesproken om olifantsgras te gebruiken", zegt Van Gilst. "Ik heb eigenlijk een beetje een hekel aan al die praatclubs. Als je ergens in gelooft, moet je het gewoon maar doen en investeren." Geen bamboe, maar olifantsgras Daadkracht is iets dat je Van Gilst, die sinds maart van dit jaar ook D66-raadslid is in Hellevoetsluis, niet kunt ontzeggen. Eind 2010 nam hij ontslag bij de gemeente Rotterdam, waar hij werkte als projectmanager, om zich fulltime te richten op het ondernemerschap. Een jaar later won hij de Zuid-Hollandprijs met zijn businessplan om op braakliggende bedrijfsterreinen energiegewassen te telen. Toen had Van Gilst nog bamboe in zijn hoofd. Maar dat bleek relatief duur en de wortels woekeren. "Op een gegeven moment staat dan heel Nederland onder het bamboe, en dat wil je niet." Iemand van de Universiteit Wageningen wees hem vervolgens op olifantsgras. Braakliggend terrein is er in Nederland genoeg. Tijdens een vakantie in Borneo zag Van Gilst hoe regenwoud werd gekapt voor de aanleg van palmolieplantages. Dáár is grond te kort, hier is grond over, realiseerde hij zich. "De komende twintig jaar blijft er zo’n 70 duizend hectare in Nederland onbenut", schat Van Gilst. Dat is vier keer de oppervlakte van het eiland Texel. Bouwplannen uitgesteld door crisis Vaak gaat het om grond waarvoor de bouwplannen door de crisis zijn uitgesteld. Zo ook in Smeetsland, een gebied in het Rotterdamse stadsdeel IJsselmonde. Hier moesten 235 nieuwe woningen verrijzen, daarom werden de bestaande, verouderde huizen in 2010 gesloopt. Maar ruim twee jaar later was er nog geen steen gelegd. 'Hier groeit olifantsgras', staat er nu op een bord naast het terrein. Van Gilst kreeg in april vorig jaar toestemming om het gewas te planten op 2 hectare, het eerste project van zijn bedrijf NNRGY Crops. Daarmee overwon hij één van de grootste obstakels: aantonen dat het kan. "Op zandgrond groeit toch niks", is de eerste reactie van veel mensen, aldus Van Gilst. "Maar nu groeit het: ik kan mensen laten zien dat het werkt." [google-drive number='1'] Hij huurt de grond in Rotterdam vijf jaar lang, de eigenaar (woningcorporatie Havensteder) hoeft zich in die tijd niet druk te maken over onderhoud van het land. Dat scheelt kosten. Van Gilst is zelf 4.000 euro per hectare kwijt om de grond te bewerken en het olifantsgras te planten. De onderhoudskosten zijn laag: na het tweede jaar is het gewas al zo dicht dat onkruid niet meer groeit. Poten hoeft maar een keer, vervolgens kun je het gewas twintig jaar lang oogsten. Een hectare levert ongeveer 20 ton aan droge stof op, genoeg om 6.000 pakken papier van te maken. Hierpapier van eigen oogst Omdat oogsten pas na het tweede jaar kan, heeft Van Gilst het olifantsgras in Smeetsland nog niet kunnen gebruiken om er papier van te maken. Het Hierpapier dat hij nu verkoopt is gemaakt van het olifantsgras van een kweker bij Schiphol. Maar het concept werkt. De komende jaren wil hij papier maken van zijn eigen oogst. Ook in Zutphen en Lansingerland heeft Van Gilst al olifantsgras staan. Daarnaast is hij in gesprek met een "grote fabriek in het zuiden des lands" over een stuk grond van 50 hectare, een voormalige vuilstort. "Uiteindelijk wil ik naar 1000 hectare toe", aldus Van Gilst. Kosten omlaag Dan kunnen ook de kosten voor het maken van het papier omlaag. Over hoeveel hij kwijt is om 500 vellen van A4-formaat te maken, wil Van Gilst weinig zeggen. "Het gaat om een redelijke marge per pak papier." Op grotere schaal is de productie goedkoper. Van Gilst denkt dat de prijs met enkele euro’s omlaag kan, richting de 7 à 8 euro. Dan kan Hierpapier volgens hem concurreren met premiumpapier bij de groothandel. Het duurzame papier zul je echter niet aantreffen in de winkel. Van Gilst wil een lokale keten opzetten, waarbij grondeigenaren of bedrijven in de omgeving het papier afnemen. "Anders ga je weer met grondstoffen slepen." Boeren uit de buurt bewerken het land. Alles om de ecologische voetafdruk zo klein mogelijk te houden. 4 miljoen euro aan financiering Over enkele jaren heeft Van Gilst op tientallen locaties olifantsgras geplant, hoopt hij. Om dat te kunnen managen wil hij doorgroeien naar tien medewerkers. Nu runt hij het bedrijf nog met een flexibele schil van tijdelijke krachten. Tegen die tijd is er hopelijk ook flink geïnvesteerd in zijn bedrijf. Om 1.000 hectare aan grond plantklaar te maken, is 4 miljoen euro nodig. "Dat is de scope op dit moment", zegt Van Gilst. De eerste aandeelhouders zijn inmiddels aangetreden en hij is op jacht naar 'groen' geld. Daarnaast kunnen grondeigenaren zelf investeren in zijn project en meedelen in de winst. Ook is er een crowdfundingcampagne, waarbij kapitaalverstrekkers na drie jaar rentebetalingen uitgekeerd krijgen. Bioplastics voor 3D-printen Naast papier wil Van Gilst nog meer dingen van olifantsgras maken, zoals bioplastics om 3D mee te printen. IKEA zou dan bijvoorbeeld producten kunnen verkopen die van lokaal olifantsgras zijn gemaakt. Maar Van Gilst denkt groter: hij wil huizen printen. Bouwbedrijf Heijmans doet dat al met een grachtenpand in Amsterdam. De kennis voor bioplastics is beschikbaar. "Ik wil graag met een grote partij als DSM om de tafel om dit uit te werken", zegt Van Gilst. "Die ontwikkeling gaan we nog maken, eerst de markt voor papier veroveren." Lees ook Van bouwpuin naar legosteen: zo wil Gerard Steijn de wereld verbeteren 19-jarige Delftenaar: opruimen plastic in oceaan kan voor 317 miljoen euro](https://cdn.businessinsider.nl/wp-content/uploads/2014/06/hierpapier.jpg)
![Nintendo ziet de inkomsten teruglopen, nu de nieuwste spelcomputer een flop lijkt. Maar het Japanse gamebedrijf blijft volhouden en richt zich op opkomende markten als China met een nieuw apparaat. Nintendo kan niet voorspellen. Dat werd afgelopen week pijnlijk duidelijk. In april 2013 dacht het Japanse gamebedrijf dat het 9 miljoen stuks van de nieuwste spelcomputer, de Wii U, zou verkopen het komende jaar. In januari werd dat aantal fors naar beneden bijgesteld tot 2,8 miljoen exemplaren. Woensdag bleken de uiteindelijke verkopen in het boekjaar 2014 zelfs daaronder te liggen, met 2,72 miljoen verkochte Wii U's. Voor de draagbare spelcomputer 3DS geldt hetzelfde patroon: 18 miljoen in eerste instantie voorspeld, bijgesteld tot 13,5 miljoen en uiteindelijk 12,2 miljoen stuks verkocht. Vergelijking met Xbox One en PS4 Waar Nintendo de vorige ronde in de spelcomputerstrijd nog wist te winnen, moet het nu het onderspit te delven. In vergelijking met de concurrentie lijkt de schade op het eerste gezicht mee te vallen (zie grafiek hieronder). [google-drive number='2'] Maar de Wii U ligt al een jaar langer in de winkels dan de Playstation 4 van Sony en de Xbox One van Microsoft. Bovendien is Nintendo's spelcomputer fors goedkoper. Ook de verkoop van games voor het apparaat blijft achter bij de verwachtingen. Resultaten kelderen Nintendo heeft de wind tegen, dat blijkt ook uit de jaarcijfers. Het bedrijfsresultaat is al drie boekjaren op rij negatief. De inkomsten lopen zelfs al vijf jaar achtereen terug, zoals blijkt uit de onderstaande grafiek. [google-drive number='1'] De Japanners hebben dringend een nieuwe hit nodig, maar marktonderzoeker IDC ziet het somber in. In 2016 zal Sony de dienst uitmaken op de spelcomputermarkt, gevolgd door Microsoft. Zelfs een prijsverlaging van 50 dollar zal het gat tussen de Wii U en de concurrentie niet kunnen dichten, denkt IDC. Games voor smartphones en tablets Tijd om na te denken over een nieuw verdienmodel, zou je denken. Van het machtige Nintendo uit 2009 met een jaaromzet van bijna 13 miljard euro is immers vijf jaar later nog maar een derde over. Analisten smeken Nintendo al jaren om hun succesvolle spelletjes ook uit te brengen voor smartphones en tablets, aangezien de markt voor mobiele games lucratief is. Kijk naar het succes van app-makers als Rovio (Angry Birds) en King Digital (Candy Crush Saga). Nintendo zou met een smartphonespel rond het bekende karakter Mario hoge ogen kunnen gooien in de appwinkels van Google en Apple. Maar Nintendo is koppig en blijft vasthouden aan het eigen platform. Sterker nog, het is zelfs van plan een nieuwe, goedkopere spelcomputer te maken, blijkt uit uitlatingen van topman Satoru Iwata. Dit keer specifiek voor opkomende markten als China waar de gamemarkt nog relatief onderontwikkeld is. Nieuw verdienmodel vergt lef Dat Nintendo het moeilijk vindt om te breken met hun oude manier van geld verdienen is begrijpelijk. Het concern is jarenlang succesvol geweest met de verkoop van spelcomputers en bijbehorende games. Door de spelletjes ook op andere platformen uit te brengen kannibaliseert het op de verkoop van de eigen hardware; dat gaat ten koste van de eigen inkomsten. Er zijn maar weinig bedrijven die in een veranderende markt het lef en vermogen hebben om het roer om te gooien. Een voorbeeld is Sega, voormalig concurrent van Nintendo. In 2001 nam het afscheid van de spelcomputerbusiness en richtte het zich alleen nog op het maken van games. Dat doet het nog steeds, maar inmiddels komt bijna de helft van de omzet uit het leveren van gokmachines aan casino's. Kan Nintendo eenzelfde omslag maken? De directie heeft vooralsnog geen signaal te geven dat van plan te zijn. Financieel gezien is het ook nog lang geen game over voor het Japanse bedrijf. Nintendo heeft geen schulden en ruim 5 miljard euro aan cash op de bank. Maar in de onstuimige technologiesector kan het weer razendsnel omslaan. Kijk maar naar BlackBerry. Lees ook Gamespionier slaat nieuwe weg in: spellen die je kind een beter mens maken Onderzoekers bouwen computers die van elkaar kunnen leren](https://cdn.businessinsider.nl/wp-content/uploads/2014/01/nintendo-mario.jpg)