• Brian Patrick Byrne kreeg tienduizenden volgers met het plaatsen van berichten en video’s over K-popgroep BTS.
  • Zijn grootste fout was om zijn ‘merk’ te veranderen, zodat hij er geld mee kon verdienen.
  • Uiteindelijk besloot hij dat zijn geestelijke welzijn belangrijker was dan zijn bestaan als influencer.

Ik verloor mijn baan in 2020 en besloot een droom die ik al had sinds mijn tienerjaren, werkelijkheid te maken: influencer worden.

Al meer dan tien jaar bewonderde ik YouTube-sterren als Tyler Oakley. Ik bewonderde hem zelfs zoveel dat ik in 2012 heel Dublin heb doorzocht, toen ik hoorde dat hij in de stad zou zijn. Met veel geluk liep ik hem tegen het lijf.

Brian met YouTube-ster Tyler Oakley in Dublin in 2012. Foto: Brian Patrick Byrne
Brian met YouTube-ster Tyler Oakley in Dublin in 2012. Foto: Brian Patrick Byrne

Die korte ontmoeting inspireerde mij tot het opbouwen van mijn eigen online fanbase. Ik schoot meer dan zeventig video’s voor YouTube. Sommige daarvan had ik schaamteloos gekopieerd van gevestigde influencers.

Ik filmde mezelf eens toen ik dronken aan het koken was, in de hoop dat ik hiermee net zoals Hannah Hart een nieuw publiek zou bereiken. Minder dan driehonderd views later, zette ik de video op privé.

Daarna probeerde ik het nog eens met een filmpje waarin ik McDonald's-frietjes namaakte met gelatinepudding. En een T-shirt gemaakt van boterhammen.

Ik probeerde alles om op te vallen, en toch passeerde ik maar niet de psychologische grens van meer dan duizend volgers op YouTube. Tot 2020...

Doorbraak met een video over BTS

In 2020 werkte ik al drie jaar bij socialmediabedrijf NowThis. Daar leerde ik hoe je miljoenen mensen bereikt met korte video's voor TikTok en Snapchat. Een perfecte mogelijkheid om die droom van influencer te verwezenlijken.

Bij NowThis produceerde ik ook een keer content over BTS, de Zuid-Koreaanse K-popgroep en een van de grootste bands ter wereld met uiterst loyale en toegewijde fans.

Een van mijn video's haalde bijna 900.000 views op Twitter. Duizenden BTS-fans reageerden eronder en prezen mij voor het bespreken van de groep zonder de gebruikelijke vooroordelen.

"Het is zeldzaam om echt onderzoek naar BTS en 'ARMY' tegen te komen", schreef een fan. 'ARMY' is de naam voor de fans van de popgroep.

Het hielp natuurlijk dat ik de muziek van BTS, met een boodschap van zelfliefde, ook echt leuk vind. Als dertiger die worstelt met zelfvertrouwen vind ik teksten als 'I'm the one I should love in this world / Shining me, precious soul of mine' therapeutisch.

Ik startte een nieuw YouTube-kanaal waar ik mijn achtergrond in de journalistiek en het bouwen van een online publiek combineerde met mijn liefde voor BTS.

Ik interviewde fans, zoals een 62-jarige analist bij de militaire inlichtingendienst die vertelde dat de popgroep haar leven had gered. Of de vader van een overleden model dat jaren geleden al optrok met BTS en hun opkomst voorspelde.

In mijn meest succesvolle maand op YouTube trok mijn kanaal 508.729 views. Ik kreeg meer dan 13.000 abonnees.

Op Twitter had ik nog meer succes. Hier plaatste ik nieuws over BTS en draadjes die uitlegden hoe de Amerikaanse muziekindustrie de Koreaanse groep tegenwerkte.

In die tijd had BTS nog geen enkel volledig Engelstalig nummer uitgebracht. Iedere tweet leverde duizenden retweets op. Binnen een paar maanden had ik meer dan 35.000 volgers. Voor de duidelijkheid: deze cijfers zijn klein vergeleken met echte internetsterren. En ik ontdekte snel dat dit mijn plafond was.

Hier zijn de harde lessen die ik heb geleerd:

Les 1: De inkomsten van YouTube-advertenties fluctueren, verwacht dus niet dat je ervan kunt leven

Het maken van de content was een fulltime baan. Bijna al mijn vrije tijd ging op aan het produceren van video's en het bedenken van nieuwe.

Het kostte ook best een aardige duit. Zo gaf ik maandelijks 326 dollar uit aan een abonnement voor Mediabase, een dienst die me kon vertellen hoe vaak BTS-nummers op de radio werden gedraaid. Die cijfers deelde ik dan weer met mijn fans. Deze updates zorgden ervoor dat mijn Twitter-volgers toenamen.

Maar, ik verdiende nauwelijks geld. Mijn tweets leverden niets op. Ik dacht dat als ik hier genoeg volgers verzamelde, ik ze naar mijn YouTube-account kon doorverwijzen.

Ik kwam er al snel achter dat de inkomsten van advertenties op dit platform erg onregelmatig zijn. Het aantal views voor mijn video's fluctueerde sterk, van honderdduizenden tot een fractie daarvan. Dit betekende dat ik geen loyaal publiek opbouwde. En dus ook dat mijn inkomsten ook erg onvoorspelbaar waren.

Een video waar ik drie weken aan had gewerkt kreeg 43.121 views en leverde 76,34 dollar op. Een andere waarin ik in het Koreaans rapte met artiest MAX, die samenwerkte met BTS-lid SUGA, kreeg maar 5.737 views en bracht 18,67 dollar in het laatje.

Kijk hieronder maar naar mijn inkomsten voor de maand oktober in 2020. Niet bepaald een vetpot...

A screenshot showing Brian’s YouTube ad revenue for October 2020.

Les 2: Doe eerst wat onderzoek voordat je het publiek vraagt te betalen

Deze ups en downs hadden ook invloed op mijn mentale welzijn. Als mijn video's het goed deden, was ik blij en droomde ik meteen over het geld dat ik zou kunnen verdienen in de toekomst. Flopte een video, dan verlamde mij dat. Ik voelde me een mislukking en daardoor vond ik het moeilijk om de volgende video te bedenken.

Zonder een baan, en met slinkende reserves, moest ik een manier vinden om een vast inkomen te verdienen. En snel ook.

Met de advertentie-inkomsten op YouTube lukte dat niet. Dus keek ik af bij andere influencers hoe zij dat deden. Ik opende een account op Patreon, een ledenplatform voor creatievelingen. Daar konden mensen verschillende abonnementen afsluiten voor exclusieve content, voor kleine maandelijkse bedragen.

Toen ik mijn Patreon op Twitter promootte, kreeg ik meteen de wind van voren.

Hoewel het financieel slim was om meerdere inkomstenbronnen te hebben, maakte ik een kapitale fout. Ik overlegde niet met mijn volgers of een Patreon een goed idee was.

Simpel gezegd: ik had niet van tevoren mijn huiswerk gedaan. In plaats daarvan deelde ik in een tweet het laatste nieuws over BTS en in de volgende riep ik mijn volgers op mijn werk te steunen via Patreon.

De backlash kwam vrijwel meteen. Honderden accounts veroordeelden mij, omdat ik geld vroeg aan fans die bekend staan om hun vrijwilligerswerk. Andere influencers bouwden ook een schare volgers op door nieuws over BTS te delen, zonder daar geld voor te vragen.

Ik werd er meteen van beschuldigd een gemeenschap van BTS-fans te hebben gebouwd met als enige doel om geld te verdienen. Gebruikers met grote aantallen volgers ontvolgden mij of blokkeerden mij zelfs.

Les 3: Verander je merk niet als je al een gemeenschap hebt gebouwd, want een groot deel van je volgers laat je dan vallen

Toen de kritiek eindelijk ging liggen, bleef ik zenuwachtig over de toekomst. Hoewel ik er zeker van was dat ik een influencer wilde worden, wist ik ook dat ik niet kon rondkomen van de inkomsten van mijn volgers.

Natuurlijk was er het handjevol Patreon-abonnees, maar met mijn YouTube-kanaal verdiende ik schandalig slecht. In drie maanden kreeg ik 190,97 dollar in ruil voor mijn views. En zo beging ik mijn volgende grote fout.

Uit een gesprek met een andere influencer in de K-popgemeenschap kwam ik erachter dat die persoon meer volgers had gekregen door reactievideo's te maken... Reactievideo's op andere K-popgroepen dan BTS. Hoewel ik er nooit achter ben gekomen hoeveel die collega verdiende, maakte ik op dat het behoorlijk wat was. Het overtuigde me om hetzelfde te gaan doen op mijn YouTube-kanaal.

Tot nu toe plaatste ik vrijwel uitsluitend content over BTS, dus deze omschakeling naar reactievideo's was nogal groot. Online worden K-popgroepen beschouwd als sportteams. Als je zegt fan te zijn van dit ene team, dan zullen fans van het andere team daar niet blij mee zijn. In mijn geval presenteerde ik me aan de wereld als een BTS-fan, om vervolgens ook content te maken over BLACKPINK. Een rivaal.

In de week dat ik mijn reactievideo op BLACKPINK's nummer 'DDU-DU DDU-DU' plaatste, verloor ik 8.000 volgers op Twitter. Om de vrije val tegen te houden, tweette ik een verklaring waarin ik uitlegde andere K-popgroepen, waaronder BTS, niet te willen afvallen. Maar dit maakte alles nog erger.

ARMY's waren woedend. In mijn comments vond ik berichten als: "Dit, mijn vrienden, is iemand die jaagt op clicks. Hij zegt dat-ie ARMY is, om vervolgens op de geldtrein te springen en andere fans naar zijn account te lokken voor de views."

Een ander reageerde: "Waarom denk je dat hij eerst BTS gebruikte en nu BLACKPINK is? Ik snap niet waarom fans van beide groepen deze YouTubers steunen als ze K-pop alleen maar gebruiken om views te genereren."

Les 4: Als je een influencer wilt zijn, bereid je dan voor op regelmatige ongevraagde kritiek van vreemden

Door deze misstappen kwam ik erachter wat het betekende om een influencer te zijn. Er zijn de hoogtepunten van een goed bekeken video, honderden retweets en likes, maar tegelijkertijd ontstaat er ook een groep mensen die elke misstap opblazen tot een schandaal. Mensen gaan er namelijk meteen van uit dat je de allerslechtste bedoelingen hebt, terwijl de waarheid veel complexer is.

Het was mijn eigen fout dat ik niet eerder had uitgelegd dat ik zoveel tijd aan mijn content kwijt was, dat ik er geld mee moest verdienen of anders moest stoppen om een baan te zoeken.

Ik overwoog om een lange uitleg te plaatsen op mijn kanalen, maar toen ik het vrienden voorlegde waren ze sceptisch. Sommigen vonden het slim om de lucht te klaren, anderen dachten dat het niks zou veranderen aan het beeld dat sommige BTS-fans hadden van mij.

"Dit is wat er gebeurt als je groter wordt", schreef een van hen aan me. "Mensen bouwen zelf verhalen om jou heen. Daardoor wordt de kritiek alleen maar groter. Je weet wat ze zeggen: hoge bomen vangen veel wind."

Les 5: Ik heb geleerd dat ik geen influencer wil zijn, maar misschien helpen mijn ervaringen anderen om wel succesvol te worden.

Er zijn zeker leuke kanten aan het zijn van een influencer: de spanning en het succes van een populaire video of tweet. Maar uiteindelijk vond ik mijn mentale gezondheid belangrijker. Anonimiteit maakt me gelukkiger.

Voor een ander kunnen dingen anders lopen. Als je voorkomt dat je financieel afhankelijk bent van het werk, word je ook niet gedwongen slechte beslissingen te nemen. Heb je een dikke huid en lukt het je om de bakken negatieve reacties van je af te schudden, dan ben je gemaakt om influencer te zijn.

Bedenk wel dat het makkelijker is om volgers te verzamelen dan om ze te overtuigen geld te geven voor jouw content. Een inkomen verdienen online is moeilijk. Om te slagen, moet je geduld en doorzettingsvermogen hebben.

Lees meer over sociale media en influencers: