‘Ik heb zo’n aarsgewei, van die vleugels boven mijn billen. Maar die tatoeage past gewoon niet bij me, zeker niet nu ik weet dat mijn tatoeage een aarsgewei heet.’
‘Ik wil van de letters op mijn vingers af. LOVE en HATE. Als je jong bent doe je soms domme dingen.’
‘Een hartje op mijn pols, die tattoo moet weg. Heel lief, maar hij is gewoon niet zo mooi meer. De kleur is flets en de lijnen zijn uitgelopen.’
Zomaar drie uitspraken van klanten op de site van laserpraktijk Oud Suyt. Eigenaar Philip Hofmeijer hielp ze van hun tatoeage af.
En zij waren niet de enigen. Zo’n 80 procent van de mensen met een tatoeage krijgt spijt, schat Hofmeijer. “Na vijf jaar ben je wel op de tattoo uitgekeken. Maar niemand zal dat op dat moment toegeven, een tatoeage is voor altijd. Daarna duurt het nog vijf jaar voordat mensen actie ondernemen.”
Dan komen ze naar Hofmeijer toe, die al zeven jaar tatoeages verwijdert met een speciaal laserapparaat. De intense lichtbundel uit de machine maakt de pigmentbolletjes stuk, waarna die langzaam in de bloedbaan worden opgenomen.
Tattootrends
Omdat het zo’n tien jaar duurt voordat mensen de stap naar een tattooverwijderaar zetten, loopt Hofmeijer een decennium achter op de tattootrends. "De eerste sterren beginnen nu bijvoorbeeld te komen. Ik zit volop in de Chinese karakters. En in de tribals natuurlijk, die waren in de jaren negentig heel populair."
"Die aarsgeweien van tien jaar geleden, dat begint nu ook behoorlijk op gang te komen", aldus Hofmeijer. “Het zijn trenddingen. Mensen denken dat ze wat orgineels laten zetten, maar er zijn altijd trends.”
"Dolfijntjes waren populair in de jaren negentig", gaat hij verder. Daar is een lichte kleur blauw voor gebruikt die moeilijk te verwijderen is. "Dan schiet je de dolfijn weg, geen enkel probleem. Maar dan blijven er nog vage blauwe plekken zitten van de zee eromheen. Net alsof je een dreun op je arm hebt gehad."
Getatoeëerde trouwringen - ook een trend - zijn een stuk makkelijker weg te krijgen. "Daar zit meestal niet zoveel inkt in, grappig genoeg. Daar komen mensen wel goed weg."
Historicus met fascinatie voor tatoeages
Hofmeijer heeft altijd al een fascinatie gehad voor tatoeages. "Als ik wat beter had kunnen tekenen was ik misschien wel tatoeëerder geworden." Van huis uit is hij echter historicus. Maar: "Uitgezonderd Mark Rutte kom je als historicus niet aan de bak. Dus ik heb eigenlijk altijd andere dingen gedaan."
Zo zat hij in Thailand in het medisch toerisme. "Borstvergrotingen, facelifts, een jaar of tien geleden waren al die makeover-toestanden, voordat de crisis toesloeg, heel populair." Maar daar lag zijn hart niet. Tatoeages verwijderen trok zijn aandacht. "In de twee ziekenhuizen waar ik mee samenwerkte zag ik dat er goede resultaten waren." Hij kon een tijdje meelopen en deed hetzelfde bij twee laserpraktijken in Nederland. "Toen dacht ik: het is wel de moeite waard. Er is een markt voor." Hij kocht een laserapparaat en ging aan de slag.
Weglaseren langdurig proces
Tattoos weglaseren is een langdurig proces. Er zijn doorgaans 8 tot 12 behandelingen nodig en tussen elke sessie zit een periode van minimaal acht weken, "liefst nog langer", aldus Hofmeijer. Voor een professioneel gezette tatoeage moet je daarom rekenen op een periode van twee à drie jaar. De oppervlakte maakt niet zo gek veel uit. "Een kleine tatoeage kan net zo hardnekkig zijn als een grote. Het heeft meer te maken met de kleur en de hoeveelheid inkt die erin zit."
"Ik had onlangs een meneer die zelf toen-ie een jaar of zestien was in Mavo 3 met een passer en wat inkt had zitten klooien", vertelt Hofmeijer. De handen van de man zaten onder de geïmproviseerde tattoos. "Die loopt dan weg met schone handen. Veertig jaar mee gelopen en dat is na één behandeling weg. Dat is spectaculair."
Hoe minder inkt er voor de tatoeage gebruikt is, hoe makkelijker het is om weer weg te halen. “Met de achterkant van de passer prik je een keer of dertig. De naald van een tattoomachine gaat drieduizend keer per minuut je huid in en uit”, zegt Hofmeijer. "Die grote aarsgeweien van die meisjes, daar zit echt een klodder inkt in, dat wil je niet weten."
Verschillende soorten inkt
Ook zijn er veel verschillende soorten inkt op de markt. "Als verwijderaar weet je nooit wat er gebruikt wordt. Ik denk dat de meeste tatoeëerders dat niet eens weten. Er zijn alleen al van zwarte inkt wel dertig verschillende soorten."
"Ik heb ook weleens mensen gehad die zich hebben laten tatoeëren in zo’n garagebox in de Bijlmer, ik denk met autolak of zo. Daar is geen beginnen aan", aldus Hofmeijer. "Je hebt ook veel thuisfröbelaars. God mag weten wat zij gebruiken."
Type klanten
Vier op de vijf klanten van Hofmeijer is vrouw, meestal tussen de 25 en 40. "Dat is een doelgroep die gewend is geld aan zichzelf uit te geven en waar een tatoeage snel in de weg zit. Ze hebben een keertje toen ze 17 waren poezenpootjes op hun borsten laten doen. Dat is hartstikke leuk als je 17 bent, maar na twee jaar ben je er op uitgekeken. Als je een jurkje aan hebt, zie je het altijd."
Mannen zijn een stuk makkelijker. "Die hebben zoiets van, ik trek mijn mouwen wel naar beneden." Als ze toch bij Hofmeijer langskomen, willen ze meestal een tatoeage op de hand of in de nek laten verwijderen. "Of ze worden gestuurd door hun vrouw, omdat Moniek weg moet voor Anita."
Een opvallende groep die Hofmeijer steeds vaker over de vloer krijgt, zijn herboren moslims. Die hebben op jonge leeftijd een tatoeage laten zetten, maar van de islam mogen ze geen lichaamsversiering hebben. "Sommigen zijn zelf aan de gang geweest met verwijderen. Met grof zeezout, een washandje en dan de huid kapot krabben." In theorie zou de inkt er dan uit moeten zweren, maar dat werkt in de praktijk anders. "Uiteindelijk komen ze dan weer bij mij. Met een litteken ondertussen."
Goedkope machientjes uit China
Ook krijgt Hofmeijer mensen binnen die eerst zonder succes door een andere tattooverwijderaar zijn behandeld. Vaak zijn dat mensen die voor twee tot drieduizend euro een laserapparaat hebben gekocht. Hofmeijer heeft 60 duizend euro geïnvesteerd in zijn machine.
"De markt wordt overspoeld door machientjes uit China", zegt Hofmeijer. "Dat zie ik om me heen. Een schoonheidsspecialist koop dan weer zo’n dingetje. Die hebben het formaat van een schoenendoos. Die van mij is zo groot als een keukenkastje."
Hofmeijer meent dat de resultaten met de goedkopere machines een stuk minder zijn dan met professionele laserapparaten. Dat blijkt volgens hem ook uit het feit dat veel tattooverwijderaars het al snel voor gezien houden. "Ze behandelen mensen een paar maanden en veroorzaken alleen maar ellende. Of het werkt helemaal niet. Dan stoppen ze er weer mee."
Een veel gemaakte fout is dat tattooverwijderaars te snel achter elkaar behandelen. Hofmeijer hamert op een minimale periode van acht weken tussen twee behandelingen. "Anders krijgt je huid niet de kans zich te herstellen en loop je het risico om brandwonden te veroorzaken."
Nieuwe wetgeving
Hofmeijer ziet daarom wel iets in het voornemen van minister Schippers van Volksgezondheid om van laserbehandelingen een zogenoemde voorbehouden handeling te maken. Dat zou betekenen dat behandelingen met laserapparaten, zo gaf Schippers afgelopen maart aan, alleen uit mogen worden gevoerd door erkende zorgverleners die staan vermeld in het BIG-register. Daarin zijn alleen personen opgenomen die een door de overheid erkende beroepsopleiding hebben gevolgd.
Dan valt Hofmeijer ook buiten de boot, want hij is geen arts. Maar hij denkt dat het voornemen van de minister nog wel wordt afgezwakt. "Er zijn maar een handvol mensen in Nederland die zoveel ervaring hebben als ik met tattooverwijderen. Dat zal mee moeten tellen op de één of andere manier."
Er bestaat namelijk nog geen opleiding in Nederland voor het verwijderen van tatoeages. "Ook een dermatoloog koopt maar zo’n ding en gaat beginnen. Er is niemand die je kan vertellen hoe het moet, behalve degenen die ermee werken", aldus Hofmeijer. "En dat is wel een kwalijke zaak. Zorg dan voor iets van een opleiding. En als er straks een cursus gevolgd moet worden, dan sta ik natuurlijk vooraan."
Testen op zichzelf
Hofmeijer heeft zelf ook tatoeages en eentje daarvan ook verwijderd. "Ik had een tattoo op mijn bovenarm. Die is nu zes keer behandeld en bijna weg." Hij weet dus hoe het voelt om met een laser beschoten te worden. "Het zijn een soort hele harde tikken tegen je huid aan. Alsof je met een elastiekje op je huid knalt."
Sommige plekken op het lichaam zijn extra gevoelig. Om te weten wat de patiënt dan voelt, zet Hofmeijer als proef een dikke streep op zijn eigen huid met een zwarte stift. "Dan laser ik mezelf. Het is niet helemaal hetzelfde als een tatoeage behandelen, maar geeft wel een indicatie. Ik heb nu ondertussen elke plek van mijn lichaam wel gehad."
Gevoelige plekken
De binnenkant van de arm en de hals vindt Hofmeijer niet prettig. "Maar de grootste pijn zit eigenlijk bij je enkels, je voeten en je vingers."
Ook wenkbrauwen zijn een gevoelige plek. Met name bij vrouwen uit Oost-Europa en het Verre Oosten is het epileren van wenkbrauwen en aanbrengen van permanente make-up (een zogenoemde cosmetische tatoeage) populair.
"Maar je wenkbrauwen zijn nogal gezichtsbepalend", merkt Hofmeijer op. "Als je dan een tatoeëerder hebt met een niet zo vaste hand… Ik heb er dames bij met een soort winkelhaak boven hun ogen. Die zijn verminkt en moeten de rest van hun leven een grote zonnebril op."
Getatoeëerde wenkbrauwen zijn namelijk moeilijk om te verwijderen. "En dan heb je nog het nadeel dat de huid daar vrij dun is. Na de behandeling zijn de effecten zwaarder dan op je bovenarm. Dan loop je twee weken met gezwollen wenkbrauwen rond, alsof je slachtoffer bent geweest van huiselijk geweld."
"Nee, dat is niet prettig", concludeert Hofmeijer. "Ik zou er niet aan beginnen. Gewoon lekker laten zitten die wenkbrauwen."
