Er lopen tegenwoordig zo’n 7,7 miljard mensen rond op de aarde. In het jaar 2100 zijn dat er naar verwachting ruim 11 miljard. Maar nu al wordt duidelijk hoe ingrijpend onze aanwezigheid is voor de aanblik van de planeet.

Op 22 april viert de wereld de 49e Dag van de Aarde, een wereldwijd evenement waar meer dan een miljard mensen uit 102 landen aan meedoen. De organisatoren van Earth Day willen het bewustzijn vergroten van hoe mensen de planeet veranderen.

Die verandering is nergens beter te zien dan op foto’s van toen en nu op dezelfde plek. Dergelijke foto’s laten afstervende koraalriffen zien, smeltende gletsjers en krimpende bossen.

Hieronder een aantal van die opmerkelijke foto’s. In sommige gevallen zat er ruim 50 jaar tussen en bij andere slechts een jaar of tien.


Smeltende gletsjers zijn het dramatische visuele bewijs van de opwarming van de aarde. Hier de Muirgletsjer in Alaska in augustus 1941 (links) en in augustus 2004 (rechts).

Foto: NASA

Je kan het schuifje op de foto gebruiken om te zien hoeveel de Muirgletsjer is gesmolten de afgelopen 120 jaar.


Deze foto's laten de verandering zien van de Pedersengletsjer op Alaska tussen 1917 (links) en 2005 (rechts).

Foto: NASA

Ook buiten het poolgebied zijn gletsjers aan het smelten, zoals hier de Qori Kalis-gletsjer in Peru in 1978 (links) en in 2011 (rechts).

Foto: NASA

Op deze luchtfoto's is smeltend ijs te zien in Ecuador van maart 1986 (links) tot februari 2007 (rechts).

Foto: NASA

Zelfs in een tijdbestek van tien jaar zijn de verschillen groot. Op de bovenste foto de Rhônegletsjer zoals hij er nu uitziet; op de onderste is te zien hoeveel meer ijs er was in 2009. Glaciologen denken dat de helft van de kleine Zwitserse gletsjers binnen 25 jaar verdwenen zal zijn.

Foto: Denis Balibouse/Reuters

Bron: Reuters


Ook op de Matterhorn is de opwarming van de aarde goed te zien. Het pak sneeuw op de beroemde Zwitserse berg is in augustus 1960 (links) beduidend groter dan in augustus 2005 (rechts).

Foto: NASA

Ontbossing is een andere duidelijk waarneembare trend, vaak omdat mensen ruimte willen maken voor landbouwgrond. Sinds de jaren '70 gebruikt de NASA satellietbeelden om de ontbossing in nationale parken over de hele wereld in de gaten te houden. Hier het Nationale Park Mount Elgon in Oeganda in 1973 (links), vergeleken met het park in 2005 (rechts).

Foto: NASA

Elk jaar verdwijnt wereldwijd meer dan 7 miljoen hectare aan bos. Dat is omgerekend zo'n 27 voetbalvelden per minuut. Ook in het Mau Forest in Kenia is de ontbossing goed zichtbaar op deze foto's van januari 1973 (links) en december 2009 (rechts).

Foto: NASA

Bron: World Wildlife Fund


Deze foto's laten zien hoe Mabira Forest in Oeganda is veranderd tussen 2001 (links) en slechts vijf jaar later (rechts).

Foto: NASA

Iets vergelijkbaars is te zien in het Lake Nakuru National Park in Kenia op foto's uit 1973 (links) en 2000 (rechts).

Foto: sourceNASA

Het Baban Rafi Forest in Niger is tussen 1976 (links) en 2007 (rechts) ook flink geslonken.

Foto: NASA

Ook in Zuid-Amerika is ontbossing een groot probleem. Het Atlantische Woud in Paraguay is tussen 1973 (links) en 2008 (rechts) enorm in omvang afgenomen.

Foto: NASA

In dit gebied rond Rondônia in Brazilië is tussen 1975 (links) en 2009 (rechts) flink gekapt.

Foto: NASA

Het verlies van het Argentijnse Salta-bos is goed zichtbaar op deze foto's uit 1972 (links) en 2009 (rechts).

Foto: NASA

In de jaren 80 is NASA ook gaan bijhouden hoe meren en rivieren wereldwijd slinken. Deze foto van het Great Sand Dunes National Park in Colorado laat zien hoeveel meren er zijn verdwenen tussen 1987 (links) en 2011 (rechts).

Foto: NASA

Hetzelfde geldt voor het Elephant Butte Reservoir in New Mexico. Hier te zien in 1994 (links) en opnieuw in 2013 (rechts).

Foto: sourceNASA

Het Aralmeer in Centraal-Azië is tussen 2000 (links) en 2014 (rechts) drastisch geslonken.

Foto: NASA

Ook het Argentijnse Mar Chiquita is beduidend kleiner geworden. De foto links is van 1998 en de foto rechts van 2011.

Foto: NASA

En dit is het Urmiameer in Iran in juli 2000 (links) en in dezelfde maand in 2013 (rechts).

Foto: NASA

Ook sommige rivieren bevatten veel minder water. Zo laten deze foto's rivieren zien in Arizona en Utah in maart 1999 (links) en mei 2014 (rechts).

Foto: NASA

De negatieve effecten van menselijke aanwezigheid blijven niet beperkt tot land. Ook oceanen en koraalriffen lijden eronder.


Door de hoge watertemperaturen van de oceanen stoten koraalriffen algen af en worden ze wit. Dat proces staat bekend als verbleking van koraal. Uiteindelijk sterkt het koraal af en daarmee het hele omliggende maritieme systeem.


Lees meer: