De Zwitserse frank wint de laatste weken terrein ten opzichte van de euro.
Op de valutamarkt neemt de twijfel toe over de bereidheid van de Europese Centrale Bank om de inflatie in de eurozone in de hand te houden.
Valuta-expert Joost Derks legt uit waarom dit de Zwitserse frank in de kaart speelt.
ANALYSE – Op de valutamarkt wint de Zwitserse frank al enkele weken terrein ten opzichte van de euro, net als een aantal andere belangrijke valuta.
De dollar zit bijvoorbeeld in de lift, omdat het economisch herstel in Europa minder krachtig is dan in de Verenigde Staten. En omdat de ECB veel later aan de renterem gaat trekken dan de Federal Reserve.
Ondertussen stuwt de opgelopen prijs van olie, aardgas en andere energiegrondstoffen ook de waarde van onder meer de Australische dollar, Canadese dollar en de Russische roebel.
Voor Zwitserland zijn stijgende grondstofprijzen minder relevant. En de groei van de Zwitserse economie is ook niet heel bijzonder. De Zwitserse frank wint om een heel andere reden terrein tegenover de euro.
Stagflatie in 2022?
Een belangrijke reden voor de opmars van de frank is dat steeds meer financiële partijen zich zorgen maken over het fenomeen stagflatie. Stagflatie doet zich voor als de inflatie oploopt en hoog blijft, terwijl de groei van de economie afzwakt. Het woord komt de laatste tijd steeds meer voor in financiële artikelen en in economische vooruitblikken voor 2022.
Onder normale omstandigheden gaat de rente omhoog als de inflatie langere tijd hoger blijft dan de doelstelling van een centrale bank. Dat zal in Europa echter niet snel gebeuren.
De ECB wil namelijk heel graag de economische groei op peil houden. Want als het continent in zwaar weer terecht komt, worden de onderlinge verschillen tussen de lidstaten uitvergroot. En een herhaling van de Griekse schuldencrisis die tussen 2010 en 2014 speelde, is het laatste waar de ECB op zit te wachten.
Zwitserland let scherper op inflatie
De centrale bank van Zwitserland hoeft geen rekening te houden met dit soort politieke afwegingen. De centrale bank neemt de inflatiedoelstelling dan ook een stuk serieuzer.
Een belangrijk middel om de inflatie in toom te houden, is het laten stijgen van Zwitserse frank. Zo wordt voorkomen dat inflatie uit het buitenland via valutamarkten doorwerkt in de economie.
De Zwitserse centrale bank intervenieert regelmatig op de valutamarkt om te voorkomen dat de frank té sterk wordt, maar de laatste tijd gebeurt dat wat minder frequent en minder krachtig dan in de eerste jaarhelft. Het gevolg is dat de koers van de Zwitserse frank tegenover de euro is opgelopen.
Er moet nog wel heel wat gebeuren voordat de Zwitserse centrale bank de teugels zo sterk laat vieren als in januari 2015. Toen liet de bank van de ene op de andere dag de koppeling met de euro los. In één klap schoot de frank toen met 30 procent omhoog ten opzichte van de euro en met 25 procent ten opzichte van de dollar.
Zo'n sterke stijging van de frank is voorlopig niet aan de orde. Maar zolang berichten over stagflatie de financiële nieuwsstroom beheersen, kan de munt verder oplopen.
Hierbij speelt mee dat de frank bekend staat als veilige haven in periodes waarin de onzekerheid op financiële markten toeneemt. Dat maakt de munt tot een goede schuilplaats voor wie zich zorgen maakt over het oplaaien van de coronapandemie, over de wijze waarop centrale banken de steunmaatregelen gaan intrekken of over het wel heel grote optimisme op de aandelenmarkten.
Joost Derks is valutaspecialist bij iBanFirst. Hij heeft ruim twintig jaar ervaring in de valutawereld.
