Het was een zeldzaam voorbeeld van een dubbel diplomatiek incident.

De burgemeester van Taipei, Ko Wen-je, kreeg in 2015 in eigen land een storm van kritiek over zich heen wegens zijn botte reactie op een relatiegeschenk, dat hij van een bezoekende Britse minister had gekregen.

“Dit brengt vast wel wat op bij de schroothandelaar, ik heb hier toch niets aan”, zei Ko tegen een verslaggever over zijn cadeautje.

Wat de Britse minister Susan Kramer niet kon weten: haar geschenk was hoogst ongepast. Ze had namelijk een horloge voor Ko meegebracht, wat een taboe is in China.

Het Chinees voor “een klok sturen” klinkt namelijk als “naar een begrafenis van een bejaarde gaan”.

Lokale media vermaanden Ko om een beetje op zijn woorden te passen. Hij belegde een persconferentie om zijn excuses aan de Britse aan te bieden. Maar die voelde zich niet beledigd door Ko's "humor", liet Kramer weten. "Ik begreep natuurlijk de culturele omstandigheden niet, we leren iedere dag iets nieuws", aldus de minister.

Geen paraplus en groene hoedjes

Geen horloges dus, goed om te weten. Maar met welke cadeaus kun je verder beter niet aan komen zetten op een Chinese receptie? Een lijstje:

Peren. Het woord "peer" lijkt in het Chinees op het woord voor "scheiding". Een mandje peren geeft dus de indruk dat je hoopt dat iemand van zijn familie gescheiden wordt.

Paraplu. Heb je nog een mooie paraplu met het bedrijfslogo in de opslag? Kies voor een ander relatiegeschenk als je naar China gaat. Het woord paraplu (sǎn) roept associaties op met "verliezen, uiteenvallen". Niet geschikt voor als je een zakenrelatie wil opbouwen.

Zakdoeken. Worden in China vaak uitgedeeld aan het einde van een begrafenis, om de overledene symbolisch mee uit te wuiven. Beetje morbide als cadeau dus.

Iets scherps. Zoals een mooi keukenmes, een handig nagelschaartje of iets dergelijks. Chinezen moeten dan denken aan het verbreken van een relatie. "Een snee en het ligt in tweeën" is het Chinese spreekwoord voor "korte metten maken”.

Chrysanten. Begrafenisbloemen.

Groen hoedje. "Een groene hoed dragen" is een Chinese uitdrukking voor "bedrogen worden door je vrouw". Vermijd het dus als relatiegeschenk, en geen groene caps voor de bemensing van je stand op die Chinese bedrijvenbeurs.

Spiegel. Trekt geesten aan en breekt makkelijk, dus brengt ongeluk.

Paar schoenen. Het karakter voor "schoen" (xié) wordt hetzelfde uitgesproken als het karakter voor "slecht, ketters". Bovendien doet het denken aan het Chinese spreekwoord "kleine schoenen dragen", oftewel "problemen veroorzaken voor anderen." Ten slotte kan het de indruk geven dat je wil dat de ontvanger 'een eind weg loopt', oftewel het bedrijf verlaat.

Alles in een zwarte of witte verpakking. Begrafeniskleuren. Een witte iPod kan nog net.

Dit zijn wel knallers:

Wijn. Erg populair bij Chinezen de laatste jaren. Bovendien kun je proosten op de gezondheid van de ontvanger.

Sigaretten. Chinezen paffen er nog onbekommerd op los, en sigaretten van goede kwaliteit zijn niet altijd even makkelijk te krijgen.

Gezondheidsproducten. Vooral geschikt om bij ouderen in een goed blaadje te komen.

Abrikozen. Traditioneel een teken van een lang leven. Speciaal geschikt als verjaardagscadeau van oudere Chinezen, een oude traditie.

Hollandse souvenirs. Chinezen zijn verzot op lokale producten.

Rode envelop (met inhoud). Rood is de Chinese gelukskleur. Pas wel op: het geven van geld is met veel conventies omgeven en kan worden opgevat als omkoping, vraag dus advies van een local.

Thee. Wordt veel gedronken, dus altijd welkom. Ga voor een dure soort. Jasmijnthee is te gewoontjes.

Alles in zessen of achten. Het getal zes staat voor geluk en acht staat voor voorspoed.

Chinese dadels, pinda's, lotuszaden en 'longans'. Dat laatste is een lychee-achtige vrucht. Als combinatie het traditionele geschenk voor pasgehuwden. De Chinese namen van de vruchten klinken als "krijgt snel een kind."

LEES OOK: Zakendoen in China: dit zijn de 5 belangrijkste lessen

De rode adel van China sluist massaal miljarden weg via notoire belastingparadijzen. Dat blijkt uit een onderzoek van het International Consortium of Investigative Journalists (ICIJ). De rijken en de de heersende politieke clan in China bestieren een enorm bedrijvennetwerk buiten het communistische land. Veelal worden miljarden euro’s weggesluisd naar belastingparadijzen zoals de Britse Maagdeneilanden. Naar schatting is er sinds het jaar 2000 tussen de 1 en 4 biljoen dollar op schimmige wijze weggesluisd uit het communistische land. Ruim 22.000 offshore constructies met eigenaren in China en Hong Kong doken op in het onderzoek. Onder hen bevinden zich de rijkste leden van het Chinese Volkscongres en bestuurders van enkele grote Chinese staatsbedrijven. Met name de Britse Maagdeneilanden zijn een populaire bestemming voor Chinese miljarden, blijkt uit de database van de ICIJ. De rode elite De database met Chinezen die geld wegsluizen via brievenbusfirma's op belastingparadijzen is lang en bevat grote namen. In het artikel van de onderzoeksjournalisten worden er 29 notabele Chinezen met naam en toenaam genoemd. Hieronder enkele namen uit de lijst: Ma Huateng - één van de oprichters van chatdienst Tencent en tevens de rijkste Chinees – heeft volgens de opgedoken gegevens een vennootschap op de Maagdeneilanden. Zijn woordvoerder laat weten dat de firma niets met Huateng persoonlijk te maken heeft. In de boeken van Tencent komt de hele firma echter niet voor. Uiteraard mag de rijkste vrouw van China niet ontbreken op de lijst. Yang Huiyan mocht zich al op 26-jarige leeftijd de rijkste vrouw van China noemen, omdat zij het fortuin van haar vader Yang Guoqiang erfde. Zij wordt gelinkt aan een firma op de Britse Maagdeneilanden. Deng Jiagui, de zwager van de huidige president president Xi Jingping, is mede-eigenaar van een schimmig vastgoedbedrijf genaamd Excellence Effort Property Development op de Maagdeneilanden. Ook de naam van de zoon van de voormalig president Wen Jiabao prijkt op de lijst van eigenaren van vennootschappen in belastingparadijzen. Net als de schoonzoon van Wen, Liu Chundhang die ook een eigen firmaatje op de Maagdeneilanden blijkt te hebben. Wen zou overigens walgen van deze praktijken. De dochter van de voormalig premier Li Peng, Li Xiaolin, staat aan het hoofd van maar liefst twee vennootschappen op de Britse Maagdeneilanden. Westerse bedrijven helpen een handje Accountancykantoren en banken uit het Westen helpen de Chinezen maar wat graag met het wegsluizen van hun miljarden en zijn veelal betrokken bij het opzetten van constructies met dit doel. Uit het onderzoek blijkt dat onder meer PwC en UBS regelmatig optreden als tussenpersoon bij het opzetten van brievenbusfirma’s in belastingparadijzen. Chinese politici hoeven geen openheid te geven over hun rijkdom waardoor de gewone burger in het land niet eens weet of de mensen die zijn land besturen überhaupt wel belasting betalen.