De tweets van aankomend president Donald Trump lijken vaak willekeurig en in een emotionele bui getikt, maar volgens The Wall Street Journal zit er waarschijnlijk wel degelijk een uitgekiende strategie achter.
Trump spreekt zich uit over gevoelige onderwerpen, terwijl dat makkelijk te vermijden is. Ook lokt hij ruzies uit.
De presidentiële communicatie kan in 140 tekens ook nauwelijks diepgaand en genuanceerd zijn, maar het is een misvatting te denken dat die ogenschijnlijk lukrake opmerkingen zomaar op komen borrelen. Dat is een fout die tegenstanders ook hebben gemaakt tijdens de lange campagne.
Maar wat wil Trump dan bereiken met zijn tweets? Er zijn drie waarschijnlijke doelen:
1. Hij zorgt voor een goede onderhandelingspositie
Trump heeft zelf gezegd dat iedereen die wil begrijpen hoe hij opereert zijn boek The Art of the Deal moet lezen, waarin hij zijn aanpak van zakelijke onderhandelingen beschrijft. En zoals bij elke onderhandeling is de uitgangspositie niet hetzelfde als de uiteindelijke doelstelling.
Het beste voorbeeld daarvan is hoe Trump China heeft benaderd. Met moeizame onderhandelingen over handel en militaire manoeuvres in de Zuid-Chinese Zee in het vooruitzicht was zijn openingszet het accepteren van een telefoontje van de Taiwanese president, waardoor hij van tevoren al wist dat hij de woede van China op de hals zou halen.
Daarna volgde een serie tweets waarin hij zei dat de Chinezen geen toestemming vragen voor stappen die de VS irriteren. Hij gaf daarmee aan dat ze ook niet hoeven te verwachten dat de nieuwe president erg zijn best zal doen hen gelukkig te houden.
Did China ask us if it was OK to devalue their currency (making it hard for our companies to compete), heavily tax our products going into..
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) 4 december 2016
their country (the U.S. doesn’t tax them) or to build a massive military complex in the middle of the South China Sea? I don’t think so!
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) 4 december 2016
En toen de Chinese marine daarna een Amerikaanse drone onderschepte, tweette Trump een bericht dat die drone niet zo belangrijk was, klaarblijkelijk om de Chinezen niet de kans te geven daar een slaatje uit te slaan bij onderhandelingen.
2. Hij wil de agenda bepalen
Met een tweet vroeg in de morgen kan Trump bepalen waar iedereen de rest van de dag over praat. En daarmee ondergraaft hij ook de positie van Barack Obama, de man die nog steeds president is.
Bijvoorbeeld als Trump tweet dat de VS een veto moet uitspreken over de resolutie van de VN-Veiligheidsraad die Israëlische nederzettingen op de Westoever veroordeelt voordat die ook nog maar formeel besproken is. Of dat de VS zijn kernwapenarsenaal moet uitbreiden, vlak nadat Poetin iets dergelijks suggereerde voor Rusland.
The United States must greatly strengthen and expand its nuclear capability until such time as the world comes to its senses regarding nukes
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) 22 december 2016
In beide gevallen zorgt hij ervoor dat de vraag wat de nieuwe president zou doen net zo bepalend is als wat de huidige president doet.
3. Hij leidt de aandacht af van vervelende onderwerpen
Twee weken lang bleef Trump suggereren dat hij voormalig presidentskandidaat Mitt Romney zou aanstellen als minister van Buitenlandse Zaken. Uiteindelijk deed hij dat niet, maar daarmee had hij wel gezorgd voor een hele serie nieuwsverhalen over dat hij zich wilde verzoenen met voormalige vijanden. Daarmee leidde hij de aandacht af van minder prettige onderwerpen zoals de mogelijke belangenverstrengeling van hemzelf en leden van de toekomstige regering.
Natuurlijk kleeft er een gevaar aan om alles wat Trump schrijft letterlijk te nemen, maar The Wall Street Journal acht het heel waarschijnlijk dat hij precies weet wat hij aan het doen is.
