ANALYSE – Ondanks een vrij zwakke prestatie in een televisiedebat eerder deze week, is het bijna onvermijdelijk dat Boris Johnson op 22 juli wordt aangewezen als leider van de Conservatieve Partij en daarmee de nieuwe Britse premier wordt.
Minister van Buitenlandse Zaken Jeremy Hunt liet zijn opponent Johnson dinsdagavond in een debat alle hoeken van de kamer zien. Op de vraag of hij zou opstappen als het niet lukt om Groot-Brittannië op uiterlijk 31 oktober uit de EU te leiden, kwam Johnson niet veel verder dan wat de kritische Guardian-journalist John Crace mooi samenvat als ‘Piffle paffle wiffle waffle’.
In zijn columns en boeken weet Johnson vaak precies de juiste snaar te raken, maar in een rechtstreeks debat staat hij maar al te vaak met zijn mond vol tanden.
Het goede nieuws voor Johnson is dat de nederlaag in het televisiedebat er weinig toe doet. Hij is zo slim geweest om de discussie pas aan te gaan op het moment dat een heel groot deel van de partijleden de stem al op de bus heeft gedaan.
Het is bovendien de vraag of de woordenstrijd veel invloed heeft op de keuze van de leden van de Conservatieve Partij. Volgens wedkantoren kan de zege Johnson al niet meer ontgaan. Voor elk pond dat je inzet op zijn zege, krijg je over anderhalve week hooguit 1,07 pond uitgekeerd. Voor Hunt is dat maar liefst 10 tot 14 pond.
Het slechte nieuws voor wedlustige Britten is dat die uitkering in euro’s straks misschien nog een stuk minder waard is.
Britse pond hard onderuit
Valutamarkten hebben al een flink voorschot genomen op een zege van Johnson. Het pond is na de eerste week van mei met ruim 5 procent gedaald ten opzichte van de euro.
Johnson heeft namelijk laten weten dat hij niet bang is voor een harde Brexit zonder goede afspraken. In het scenario van de no deal-Brexit gaan de grenzen met de EU op 31 oktober dicht, zodat er in één klap een einde komt aan vrij vervoer van mensen en goederen. Naar schatting loopt de economische schade voor Groot-Brittannië in het komende decennium op richting 250 miljard pond.
Toch is de kans groot dat Johnson liever die pijn slikt, dan dat hij de leden van de Conservatieve Partij tegen zich in het harnas jaagt. Maar liefst 54 procent daarvan wil de Brexit doorzetten, zelfs als dat het eind van de eigen partij zou betekenen.
Ook wil Johnson niet in hetzelfde moeras van uitstel en uitzichtloze stemrondes verstrikt raken, waarin zijn voorganger Theresa May al kopje onder ging. De kans is dan ook heel groot dat de taal van Johnson als premier straks een stuk daadkrachtiger is dan piffle paffle wiffle waffle.
Joost Derks is valuta-expert en algemeen directeur bij de Nederlandsche Betaal & Wisselmaatschappij (NBWM). Hij heeft ruim twintig jaar ervaring in de valutawereld. Deze column geeft zijn persoonlijke mening weer en is niet bedoeld als professioneel (beleggings)advies.
