Sla het menu over en ga direct naar de content van deze pagina Sla het menu over en ga direct naar zoeken op Business Insider
Terug naar de homepage
  • Ondernemen
    • Strategie
    • Sustainable Business
    • CMO Insider
  • Tech
    • Personal Tech
    • Zakelijke IT
  • Finance
    • Bedrijfsfinanciering
    • Geld & Vermogen
    • Beurs
    • Crypto
  • Carrière
    • Carrière & Ontwikkeling
    • HR
    • Vacatures
  • Auto
    • Auto
    • Reizen
  • Business Insider Live
  • Laatste nieuws
  • Contact
  • Alles
    • Secties

    • Ondernemen
    • Finance
    • Carriere-HR
    • Lifestyle
    • Auto-Reizen
    • Tech
    • Politiek
    • Sustainable-Business
    • Smalltalk
    • Edities

    • Verenigde Staten
    • Duitsland
    • Polen
    • Spanje
    • India
    • Japan
    • Mexico
    • Specials

    • Laatste nieuws
    • Video
    • Business Insider Live
    • Internationaal
    • Over Business Insider

    • Cookies
    • Contact
    • Nieuwsbrieven
    • Algemene voorwaarden
    • Privacy- en cookiereglement
    • Werken bij Business Insider
  • Volg Business Insider Nederland op Facebook
  • Volg Business Insider Nederland op Twitter
  • Volg Business Insider Nederland op LinkedIn
  • Volg Business Insider Nederland op Instagram

Copyright © 2024 Business Insider Nederland. Alle rechten voorbehouden. Registratie of gebruik van deze site vindt plaats onder Algemene Voorwaarden en Privacybeleid.
Algemene voorwaarden | Privacybeleid | Cookie-overzicht | Adverteren | Vacatures

Advertentie

Herwin Thole

Redacteur

Neem contact op met Herwin Thole via email
Bekijk de Twitter pagina van Herwin Thole
Bekijk de Facebook pagina van Herwin Thole
Bekijk de Google Plus pagina van Herwin Thole

Herwin Thole

De kikkererwtenspread hummus is sinds een paar jaar in bijna elke supermarkt te vinden. En de verkopen schieten omhoog. Maar de ene hummus is de andere niet. Z24 ging op onderzoek. "Het is niet aan te slepen", zegt een medewerker van een Aldi-filiaal in Amsterdam, terwijl hij de koeling bijvult. In het kartonnen doosje met hummus en aioli staan alleen nog bakjes van het laatste. Ook bij een andere vestiging is de hummus uitverkocht. Pas bij de derde Aldi-supermarkt is het raak: er is nog precies één bakje over. Aldi is niet de enige winkel die de populaire puree van kikkererwten in het assortiment heeft opgenomen. Ook bij Albert Heijn, HEMA, Spar, Jumbo en Lidl ligt hummus in de schappen. En al die hummus vindt gretig aftrek. De verkoop van de spread uit het Midden-Oosten is in twee jaar tijd ruimschoots verdubbeld bij Nederlandse grootgrutters, blijkt uit cijfers van Nielsen. De marktonderzoeker telt hoeveel supermarkten verkopen; speciaalzaken en marktkramen zijn buiten beschouwing gelaten. In de periode september 2013 - augustus 2014 werd er voor 11,6 miljoen euro aan hummus afgerekend bij kassa's van Nederlandse supermarkten. Twee jaar daarvoor was dat nog 5,3 miljoen euro. In totaal werd er in de genoemde periode 1.264 ton aan hummus verkocht. Dat zijn ruim 6 miljoen bakjes van 200 gram, eveneens een ruime verdubbeling in twee jaar tijd. [google-drive number='1'] Dat hummus booming is, blijkt ook uit wereldwijde verkoopcijfers van Euromonitor. Vorig jaar wisten de vijf grootste merken voor omgerekend 563 miljoen euro aan de kikkererwtenspread te verkopen. Daarmee is de markt vier keer zo groot geworden in acht jaar tijd. Wat dat betreft staat Nederland nog aan het begin. Spread uit Midden-Oosten Hummus, een puree van kikkererwten, is een gerecht uit het Midden-Oosten dat honderden jaren oud is. Het is zelfs zo oud, dat niemand weet uit welk land het oorspronkelijk komt. Tegenwoordig wordt het volop gegeten in het Midden-Oosten, Noord-Afrika en Turkije. Je dipt er brood in, of eet het als bijgerecht bij bijvoorbeeld falafel of kip; de exacte gewoonten verschillen per land. Sinds de jaren negentig is hummus in Nederland verkrijgbaar; toen voornamelijk in kleinere speciaalzaken. Maar de afgelopen jaren is de kikkererwtenspread met name in de Randstad doorgebroken, zowel in de supermarkt als in de horeca. Waar vroeger bij een mandje brood alleen kruidenboter werd geserveerd, staat er tegenwoordig steeds vaker een schaaltje hummus naast. Populairst in de Randstad "Wij verkopen het meest in de Randstad, met name in de regio Groot-Amsterdam", zegt Roberto Oberegger. Hij is commercieel directeur van het Zaandamse bedrijf Maza, dat mediterraanse producten in Nederland en België verkoopt. "In de Randstad wonen natuurlijk de meeste mensen, maar mensen staan er ook meer open voor andere producten." Ook marktleider Sabra laat via e-mail weten dat 'foodies' in de grote steden hummus als eerste hebben omarmd. Sabra noemt onder meer de Nederlandse vertrouwdheid met buitenlandse keukens als reden voor de populariteit. Van een Italiaanse pasta, Mexicaanse burrito of Indiase curry kijken we niet meer op. De stap naar hummus is maar een kleine. Prijs: Aldi en Lidl het goedkoopst Opvallend is dat er grote prijsverschillen zijn tussen de merken in Nederlandse winkels. De biologische hummussen van onder meer Florentin en Hobbit kosten rond de 16 euro per kilo, terwijl je bij discounters Aldi en Lidl drie keer zo weinig kwijt bent. Voor Sabra ligt de kiloprijs op 12,40 euro, terwijl je voor een bakje Maza-hummus 8,95 euro per kilo betaalt. Voor de huismerken van Albert Heijn en Jumbo ben je 10 euro per kilo kwijt. [google-drive number='2'] Hoe zijn de grote verschillen te verklaren? Dat de merken uit de natuurwinkel als duurste uit de vergelijking komen, mag geen verrassing heten. Het telen van biologische producten is simpelweg een stuk prijziger. Alle duurzame hummusmerken (Florentin, Benny Moshel, Hobbit en TerraSana) bevinden zich in dezelfde prijsklasse van rond de 16 euro per kilo. Het percentage kikkererwten, dat sterk verschilt per merk, speelt geen grote rol bij het tot stand komen van de prijs. Kikkererwten zijn een van de goedkoopste ingrediënten in hummus, dat verder in de basis bestaat uit tahin (sesamzaadpasta), olijfolie, knoflook en enkele kruiden. "De tahin is verreweg het duurst", zegt Roberto Oberegger van Maza. "Normaal gesproken doe je tussen de 12 en 25 procent tahin in hummus." Daarnaast is de arbeid van het bereiden een hoge kostenpost voor het bedrijf van Oberegger. Hij vermoedt dat Aldi en Lidl daar winst behalen, door op grote schaal in te kopen.

Hummus is een verkoophit bij supermarkten, maar de prijsverschillen zijn enorm

  • Herwin Thole
16 dec 2014
Vliegtuigbouwers Airbus en Boeing zien de vraag naar hun allergrootste toestellen opdrogen. Waarom zijn grote vliegtuigen uit de gratie geraakt? Het jaar 2014 is het eerste jaar waarin het de Franse vliegtuigbouwer Airbus niet is gelukt een nieuwe koper te vinden voor de superjumbo A380, het grootste passagiersvliegtuig ter wereld dat plaats biedt aan ruim 500 mensen. Woensdag maakte het bedrijf bekend als gevolg daarvan de productie van de A380 mogelijk te staken. De eerste commerciële vlucht van de Airbus A380 vond plaats in 2007. Singapore Airlines had destijds de primeur. Na aanvankelijk grote belangstelling van luchtvaartmaatschappijen, zag Airbus de afgelopen twee jaar de orders voor de superjumbo opdrogen. In juli van dit jaar kreeg Airbus wederom een tegenslag te verwerken, toen het Japanse Slymark Skylines een order voor zes A380's schrapte. Skymark plaatste de order in 2011, maar zou onvoldoende financiële middelen hebben om de toestellen te kunnen betalen. De catalogusprijs van een A380 is 308 miljoen euro. Boeing kampt ook met zorgen Ook Boeing maakte vorige week negatief nieuws bekend over hun grootste toestel, de 747-8 jumbojet. De Amerikaanse vliegtuigproducent schroeft de productie van de 747-8 voor de derde keer dit jaar terug door een teruglopende vraag naar het viermotorige toestel. De productie komt nu op 1,3 vliegtuig per maand. In oktober schroefde het in Chicago gevestigde concern de productie al terug tot 1,5 vliegtuig per maand. Zowel Boeing als Airbus zien de vraag naar hun grootste toestellen dus afnemen. Wat is daarvan de reden? Kleine, zuinigere toestellen Luchtvaartmaatschappijen zijn -- mede ingegeven door de crisis -- steeds meer op zoek naar manieren om kosten te besparen. En een van de grootste besparingen die ze kunnen doen is minder tussenstops maken. Hoe langer een vliegtuig aan de grond staat, hoe meer tijd en geld er wordt verspild. Knooppunten zoals Schiphol zijn bovendien steeds drukker. Een nieuwe generatie van zuinigere, tweemotorige vliegtuigen maakt het mogelijk om tussenstops over te slaan op langeafstandsvluchten. Dat is niet alleen ideaal voor de luchtvaartmaatschappijen; ook passagiers zijn tevredener als ze niet over hoeven te stappen. De Dreamliner van Boeing, die sinds 2011 in bedrijf is, is een van die nieuwe, zuinigere toestellen. Het tweemotorige vliegtuig is voor een groot deel gebouwd van koolstofvezel en lichte metalen zoals aluminium en titanium. Daardoor ligt het brandstofverbruik 20 procent lager dan bij bestaande vliegtuigen van vergelijkbare omvang. Het toestel kan ongeveer 250 tot 300 passagiers vervoeren. De A350 is het antwoord van Airbus op de Dreamliner. Op 22 december wordt daarvan de eerste afgeleverd aan Qatar Airways. Kostbare strop De komst van de tweemotorige vliegtuigen hoeft nog niet het einde te betekenen van de superjumbojets, schrijft luchtvaartkenner Arnold Burlage op Luchtvaartnieuws.nl. Op drukke routes als Londen-Sydney of Parijs-New York kunnen de A380 en 747-8 nog zeker een rol spelen. "De vraag is wel of vliegmaatschappijen dan uiteindelijk toch niet zullen kiezen voor de inmiddels veel zuinigere toestellen", aldus Burlage. Hoe dan ook, Boeing en Airbus lijken de markt voor supergrote toestellen verkeerd te hebben ingeschat. En dat kan verstrekkende gevolgen hebben. De ontwikkelingskosten van de A380 bedroegen circa 20 miljard euro. Airbus zal naar verluidt quitte spelen op het toestel in de jaren 2015 tot en met 2017. Voor 2018 en daarna is dat niet zeker. Daarmee dreigt de A380 een kostbare misstap te worden voor het concern.

Waarom superjumbojets uit de gratie raken

  • ANP,
  • Herwin Thole
14 dec 2014
De vijf grootste luchtvaartmaatschappijen van Europa komen met een gezamenlijke organisatie om hun belangen in de Europese Unie te behartigen. Dat maakten de vijf CEO’s van Air France-KLM (Alexandre de Juniac), easyJet (Carolyn McCall), IAG (Willie Walsh), Lufthansa (Carsten Spohr) en Ryanair (Michael O'Leary) bekend tijdens een "historische" gezamenlijke persconferentie in Brussel, schrijft Luchtvaartnieuws.nl. De nog naamloze organisatie, naar het model van Airlines of America, moet per 1 oktober actief zijn. Samengevat willen de vijf airlines dat Europa luchtvaartregels eenvoudiger en eenduidiger maken en paal en perk stelt aan de kosten van luchthavens. Ook moet een einde komen aan “onredelijke heffingen” op luchtvervoer, zoals het geval is in het Verenigd Koninkrijk. De geschetste maatregelen moeten leiden tot meer efficiëntie, meer groei en meer banen. Dan kunnen ook de prijzen van vliegtickets omlaag. Maatregelen regen stakingen De oprichting van de nieuwe belangengroep vindt plaats buiten de bestaande organisatie als AEA en ELFAA om. “Het is aan elke airline om te bepalen of ze lid blijven van de bestaande luchtvaartorganisaties in Europa”, zei easyJet-topvrouw Carolyn McCall. Air France-KLM en Lufthansa zijn lid van de AEA, easyJet en Ryanair behoren tot ELFAA. British Airways en Iberia (IAG) stapten eerder uit de AEA. “We zijn het over aan aantal zaken oneens, maar over tachtig procent van de onderwerpen zijn we het juist wel eens”, zei IAG-topman Willie Walsh. Daarbij gaat het om onder meer de ontwikkeling van de Single European Sky, de hoge luchthaventarieven en belastingen en het belang van de luchtvaart voor werkgelegenheid. Ook willen de airlines dat de EU maatregelen doorvoert om te voorkomen dat stakende luchtverkeersleiders grote delen van het vliegverkeer lam kunnen leggen. Visie op Golfcarriers Binnen de nieuwe entiteit willen de ‘Big Five’ een eensgezinde stem richting EU-transportcommissaris Violeta Bulc laten horen. Zij houdt momenteel een consultatie om tot een Europees luchtvaartbeleid te komen. “We zetten hiervoor de zaken waarover we het oneens zijn opzij”, zei Walsh. Een heikel onderwerp is de visie op de toegang tot Golfcarriers tot de Europese markten. IAG, deels in handen van Qatar Airways, is pro-Golfcarriers, terwijl Air France-KLM en Lufthansa willen dat de EU actie onderneemt tegen de met overheidssteun gerealiseerde uitbreiding. Het onderwerp Golfcarriers bleef dan ook inhoudelijk onbesproken tijdens de persconferentie. “Die discussie vindt plaats buiten deze groep van airlines”, zei Air France-KLM topman Alexandre de Juniac. Werkgelegenheid in Europa Ryanair-topman Michael O’Leary sprak over een “historische bijeenkomst” met de vier collega's waarmee hij doorgaans in de clinch ligt. “Het is voor het eerst dat we elkaar op hetzelfde moment ontmoeten.” Volgens de topman van Europa's grootste budgetcarrier speelt de luchtvaartsector een belangrijke rol in het realiseren van werkgelegenheid, met name in Zuid-Europa waar de jeugdwerkloosheid groot is. "We willen een Europees beleid dat pro-luchtvaart is." De CEO’s dringen naast een efficiëntere luchtverkeersleiding, regulering van luchthaventarieven door de Europese Commissie ook voor het schrappen van belastingen op vliegtickets. Walsh: “Het schrappen van dit soort taxen in Ierland en Nederland heeft tot positieve effecten geleid.” Volg de luchtvaartsector op Luchtvaartnieuws.nl.

Prijsvechters easyJet en Ryanair versus Air France-KLM: dit zijn de kille cijfers

  • Herwin Thole
19 nov 2014
In de Amerikaanse techregio Silicon Valley strijden bedrijven om een kleine groep goede programmeurs. Die kunnen vorstelijke salarissen vragen. “It’s a bitch”, geeft Eileen Gittins als antwoord op de vraag hoe het is om geschikt personeel te vinden in Silicon Valley. Gittins is ceo van Blurb, een bedrijf uit San Francisco dat software maakt om fotoboeken en tijdschriften te laten drukken. “Er zijn zoveel bedrijven die strijden om dezelfde mensen. Vooral technisch talent is lastig te vinden, maar ook op marketinggebied is het moeilijk.” Dat gekwalificeerde mensen niet voor het oprapen liggen, is ook de conclusie van een recent onderzoek van DLA Piper (pdf). Het advocatenkantoor ondervroeg meer dan 200 bestuurders en investeerders in de Amerikaanse technologiesector. 71 procent van de ondervraagden noemde het gebrek aan talent een bedreiging voor Silicon Valley als leidende techregio in de wereld. Doordat er te weinig goede programmeurs worden opgeleid, is er een strijd gaande om geschikte mensen. Het vinden van gekwalificeerd personeel is lastig, maar behouden is nog veel moeilijker. Vooral als Google en Facebook met een grote zak geld op de deur kloppen. Mensen behouden moeilijk Gittins merkt dat ook en biedt daarom voor hogere functies binnen haar bedrijf een goed pakket arbeidsvoorwaarden aan. “Dat doen we zodat mensen op seniorplekken langer blijven. Dat is goed voor de continuïteit. Bij de plekken daaronder is er veel doorloop. Daarvan weet je dat ze maar kort blijven.” Ook Louis Jonckheere van de Belgische startup Showpad ziet “dat het echt niet evident is om mensen te behouden” in Silicon Valley. Zijn bedrijf, dat software voor verkopers maakt, heeft naast een vestiging in Gent ook een kantoor in San Francisco. Van bevriende ondernemers hoort hij dat ontwikkelaars gewild zijn. “Het is bijna dagelijks dat ze worden aangeschreven of benaderd door recruiters. Da’s gewoon niet meer normaal.” Programmeurs zijn duur Zelf heeft Showpad een team ontwikkelaars in België, en dat is volgens Jonckheere een strategisch voordeel. Niet alleen omdat er minder aan de programmeurs wordt getrokken, maar ook omdat het een stuk goedkoper is. “Het is hier superduur en hypercompetitief. Programmeurs zijn in Silicon Valley de rocksterren. Dat zijn de mannen die de projecten maken.” “Voor een goede ontwikkelaar betaal je tussen de 120 en 150 duizend euro per jaar in Silicon Valley”, zegt de 29-jarige ondernemer. Om die te vinden, kun je als Europees bedrijf bijna niet om een recruiter heen. Daar moet je zo’n 20 procent van het jaarloon aan afdragen. In België zijn die kosten “een pak lager”, aldus Jonckheere. Ook al zijn de sociale zekerheidskosten hoger, de lonen zijn in België een stuk minder competitief. "Ik raad niemand aan om zijn bedrijf in Silicon Valley te starten vanuit Europa", zegt Jonckheere. "Het is hier zodanig duur geworden, dat je het veel beter opbouwt vanuit Europa." Vastgoedprijzen door het dak Daarmee doelt Jonckheere niet alleen op de personeelskosten; ook de vastgoedprijzen rijzen de pan uit. In San Francisco en omstreken betaal je de hoofdprijs voor een fatsoenlijke kantoorruimte. “De vastgoedprijzen zijn de laatste jaren naar een hoogtepunt aan het gaan”, zegt Jonckheere. Een bevriende ondernemer van Jonckheere huurt in San Francisco een kantoorruimte van 1.000 vierkante meter. Daarvoor betaalt hij 50.000 dollar huur per maand. “En hij is verplicht om een vijfjarig contract te tekenen.” Ook ondernemer Arthur van Hoff van Jaunt zit op een dure plek, in het hartje van Palo Alto. Daar ligt de gemiddelde prijs van een huis op 1,8 miljoen dollar, volgens de vastgoedsite Trulia. “Het is verschrikkelijk dure real estate”, zegt Van Hoff over zijn kantoor. “Maar we moeten hier zitten op een aantrekkelijke locatie, want hier zijn de mensen.” Van Hoff is met Jaunt, dat 360 graden-films maakt voor virtual reality-brillen, aan zijn zevende bedrijf begonnen. In augustus wist hij 27,8 miljoen dollar binnen te slepen aan investeringsgeld. Ook hij merkt dat de strijd om talent gaande is. “We hebben als voordeel dat Jaunt een interessant product maakt. Het is een soort hobbyproject”, zegt Van Hoff. Toch is het vinden van kundige mensen een uitdaging, niet alleen omdat er een tekort is. “Ze willen allemaal zo vroeg mogelijk bij een interessant bedrijf komen”, aldus de ervaren ondernemer. “Iedereen wil de derde of vierde werknemer bij een bedrijf als Facebook zijn. Want dan word je later miljonair.”

Bedrijf starten in Silicon Valley? Dit betaal je voor een ‘goede’ programmeur

  • Herwin Thole
28 okt 2014
Hugo von Meijenfeldt is de huidige Nederlandse consul-generaal in San Francisco. Na ruim een jaar in functie ziet hij fundamentele bedreigingen voor techregio Silicon Valley. ‘Geboorteplek van Silicon Valley’, staat er op een plakkaat in de voortuin van een doorsnee huis in het Californische stadje Palo Alto. Aan het einde van de oprit staat een onopvallend schuurtje met groen geverfde deuren. Hier begonnen de net afgestudeerde twintigers William Hewlett en David Packard in 1938 te sleutelen aan het eerste product van wat later het vermaarde computerbedrijf Hewlett-Packard (HP) zou worden. In de krappe garage stond slechts een werkbank en wat gereedschap. Met een startkapitaal van slechts 598 dollar knutselden beide elektrisch ingenieurs de HP200A in elkaar, een toongenerator om geluidsapparatuur mee te testen. Walt Disney nam er acht af en gebruikte ze bij de productie van de film Fantasia. Hewlett en Packard waren de eerste twee studenten die het advies opvolgden van Stanford-professor Frederick Terman, ook wel de vader van Silicon Valley genoemd. Hij drukte zijn studenten op het hart om niet naar gevestigde bedrijven aan de oostkust te trekken, maar om zelf een bedrijf op te richten in de buurt van San Francisco. Hugo von Meijenfeldt. Hugo von Meijenfeldt. In de 75 jaar nadien is Silicon Valley uitgegroeid tot het kloppend hart van alles wat met computers, internet en technologie te maken heeft. De regio staat bekend om zijn unieke combinatie van topuniversiteiten, kennis, talent en investeerders. Hugo von Meijenfeldt (1955) werkt nu ruim een jaar in de staat Californië als consul-generaal. De oud-werknemer van het ministerie van Infrastructuur en Milieu volgde op 1 augustus 2013 Bart van Bolhuis op. Het consulaat-generaal in San Francisco dient als een brug tussen het Nederlandse en Amerikaanse bedrijfsleven. Z24 sprak met Von Meijenfeldt tijdens een bezoek aan Californië. Hij ziet drie bedreigingen voor Silicon Valley als centrum van de informatietechnologie. 1. Stijging van de zeespiegel “Ik hoor iedereen hier zeggen: er zijn een aantal uitdagingen waar Silicon Valley voor staat”, zegt Von Meijenfeldt op het consulaat-generaal, gevestigd op de 31e verdieping van de One Montgomery Tower in hartje San Francisco. “Eén daarvan is de stijging van de zeespiegel.” Op de plek waar nu de hoofdkantoren van Apple, Google en HP staan, stonden ruim vijftig jaar geleden boomgaarden vol fruit. Doordat water omhoog werd gepompt voor irrigatie, zakte de bodem aanzienlijk. Daardoor ligt het huidige Silicon Valley één tot drie meter onder de zeespiegel. De dijken die het land droog moeten houden zijn voor nu afdoende, maar niet bestand tegen de verwachte stijging van de zeespiegel. In het gebied rond de baai in San Francisco zal het water de komende twintig tot zestig jaar met bijna een meter stijgen, blijkt uit een recent rapport van Climate Central, een onafhankelijk wetenschappelijk instituut. [google-drive number='1'] Juist rond die baai zijn techgiganten als Google Facebook, Yahoo, Dell, LinkedIn, Intel, Cisco en Oracle gevestigd. In totaal liggen ruim 250 techbedrijven in de gevarenzone voor overstromingen. Er is nog voldoende tijd om de benodigde zeeweringen te bouwen; eventueel met financiële hulp van de in de regio gevestigde technologiebedrijven. Von Meijenfeldt ziet een rol weggelegd voor Nederlandse waterbouwers, die ook hebben geholpen in New Orleans en New York. 2. Infrastructuur In Nederland zijn we van mening dat een goede bereikbaarheid cruciaal is voor het functioneren van de economie. Daarom investeert de Nederlandse regering veel geld in infrastructuur als wegen en het openbaar vervoer. In het Amerikaanse Silicon Valley is er minder belastinggeld voorhanden, en dat is te zien aan de kwaliteit van de wegen. Het wegdek van de Highway 101, de snelweg die door het hart van Silicon Valley loopt, zit vol gaten. Bovendien zijn er dagelijks lange files, omdat veel werknemers door het gebrek aan betaalbare huizen in de regio verder van hun werk zijn gaan wonen. Silicon Valley slibt langzaam dicht. De Valley Transportation Authority voorspelt dat tot 2020 de tijd die forenzen erover doen om op hun werk te komen jaarlijks toeneemt met 1,3 procent. “Je hebt geen benul hoe laat je aankomt. Met een beetje file doe je twee uur over 70 kilometer”, zegt Von Meijenfeldt. “Straks duurt het drie uur. Dan ga je afwegen: ga ik nog wel naar mijn kantoor toe? Dan gaat Silicon Valley leeglopen, of San Francisco zelf.” Een alternatief voor de auto is er nauwelijks. Het openbaar vervoersnetwerk is naar Amerikaanse maatstaven goed ontwikkeld, maar is niet berekend op het snelgroeiend aantal werknemers in Silicon Valley. Niet voor niets kiezen bedrijven als Google en Apple ervoor om hun werknemers in privébussen (met airco en wifi) naar kantoor te rijden. 3. Sociale ongelijkheid Het contrast kan haast niet groter: in de regio waar briljante programmeurs met gemak meer dan een ton per jaar verdienen en startups soms wel miljarden waard zijn, liggen arme mensen in portieken te slapen. De sociale ongelijkheid is enorm en neemt alleen maar toe. “De onderwijs- en gezondheidssituaties van latino’s en Afro-Amerikanen zijn allerbelabberdst”, aldus Von Meijenfeldt. Hij vergelijkt hun situatie met die van blanken en vooral Chinezen, die een uitstekende opleiding hebben gehad en veel verdienen. “Die enorme scheiding hier, dat kun je op een gegeven moment niet meer volhouden.” Wat meespeelt zijn de torenhoge huizenprijzen in Silicon Valley en San Francisco. Gemiddeld ben je 1,8 miljoen dollar kwijt voor een woning in Palo Alto; dat is zelfs meer dan in New York. “De mensen uit de middenklasse kunnen geen huis of huur meer betalen. Die gaan allemaal naar de andere kant van de baai”, aldus Von Meijenfeldt. “De stad loopt leeg en alleen de superrijken blijven over.” Een slinkende middenklasse betekent dat cruciale personen die een gemeenschap draaiende houden – denk aan leraren, dokters, politie-agenten en treinmachinisten – niet meer in de regio kunnen wonen. Dat leidt tot sociale problemen en heeft uiteindelijk zijn weerslag op de economische kracht van Silicon Valley. Nieuwe cyclus Ondanks de bedreigingen voor Silicon Valley denkt Von Meijenfeldt niet dat de techregio volledig implodeert. “Op een aantal punten klapt het gewoon”, meent hij. “Maar ik zie het niet als een zeepbel die totaal uit elkaar gaat spatten, dat er een bordje komt te hangen dat zegt: ‘Silicon Valley gesloten’.” De drie genoemde bedreigingen kunnen de economische positie van Silicon Valley wel verzwakken. Maar de regio beschikt over het vermogen om zichzelf opnieuw uit te vinden. “Het knappen van de internetzeepbel in 2000 heeft bijvoorbeeld tot een geweldige vernieuwing geleid”, zegt Von Meijenfeldt. “Op een gegeven moment loopt het te onbeheerst door. Dan verdwijnen er hele markten in een keer, en daar komt weer iets nieuws voor in de plaats.” “Massa-ontslagen zijn dan niet te vermijden”, aldus Von Meijenfeldt. “Maar er ontstaan weer nieuwe ontwikkelingen met nieuwe kansen op een baan. Alleen misschien niet voor diezelfde mensen, maar voor hun kinderen.”

3 bedreigingen voor techwalhalla Silicon Valley: water, files en de superrijken

  • Herwin Thole
27 okt 2014
René Schoenmakers (L) en Marco Jansen, de oprichters van Catawiki.

Nederlandse veilingsite Catawiki haalt 10 miljoen euro op

  • Herwin Thole
25 sep 2014
De opsplitsing in twee verschillende bedrijven is het sluitstuk van 25 jaar lang snijden bij Philips. Het lijkt de voorbode voor een overnamescenario, schrijft Z24's Herwin Thole. In 1987 speelde toenmalig Philips-bestuursvoorzitter Cor van der Klugt met het idee om de lichttak van het Eindhovense concern apart te zetten. Dat ging niet door, omdat de directeur van die divisie in opstand kwam. Bijna dertig jaar later komt de lichtdivisie alsnog op eigen benen te staan. Dat maakte topman Frans van Houten van Philips dinsdag bekend tijdens een bijeenkomst in Londen. De ontvlechtingsoperatie neemt 12 tot 18 maanden in beslag, waarna er een wereldmarktleider overblijft in verlichting. Het onderdeel behoudt het Philips-merk, maar krijgt een eigen bestuursstructuur.

Hoe Philips zichzelf de das omdoet

  • Herwin Thole
23 sep 2014
Een unieke reisorganisatie opzetten, advies geven aan startende bedrijven en vooral mensen verbinden. Globetrotter Jasper Mutsaerts zit boordevol initiatieven sinds hij vorig jaar zijn startup Bohemian Birds begon. Nu wil hij een eigen eiland kopen. "Dat is voor veel mensen toch een idyllisch idee." In een afgelegen meer midden in Zweden ligt een eiland met de naam Stor Grötholmen. Het kost meer dan zes uur om er vanuit Stockholm naartoe rijden. Het beboste terrein is zo groot als drie à vier voetbalvelden en kent weinig voorzieningen: twee blokhutten en een aanlegsteiger. De 28-jarige Jasper Mutsaerts heeft een oogje op dit stuk land dat 165 duizend euro moet kosten. Met behulp van crowdfunding wil hij het benodigde bedrag ophalen om Stor Grötholmen te kopen. Iedereen die bijdraagt, wordt aandeelhouder, en mag een aantal keer per jaar het eiland bezoeken. Er is ruimte om te waterskiën, te duiken of te zeilen, maar de plek is volgens Mutsaerts ook geschikt om te mediteren. De plannen verkeren nog in een pril stadium. Op 25 september is er een eerste bijeenkomst voor belangstellenden, waar de details nader besproken worden. Mutsaerts heeft geen idee hoeveel mensen er komen, maar dat deert hem niet. “Het gaat mij meer om kwaliteit dan kwantiteit.” Liever tien enthousiastelingen, dan tachtig afhakers. Hij kreeg wel al e-mails van geïnteresseerden van over de hele wereld: Canada, de VS, Australië, Zuid-Afrika en Brazilië. Wie niet fysiek aanwezig kan zijn, kan via een livestream meekijken. stor grotholmen Een eiland kopen; het is het zoveelste ambitieuze plan van Mutsaerts. Ruim een jaar geleden zegde de oud-economie-student zijn vaste baan op bij adviesbureau McKinsey, waar hij twee jaar vertoefde. “Ik vond alles waarbij ik mensen moest verbinden leuk, maar het verbeteren van processen trok me minder”, zegt hij over de reden van zijn vertrek. Mutsaerts zette in zijn eentje een reisorganisatie op, Bohemian Birds, die als zelfverklaarde missie heeft om mensen te helpen hun bucket list te legen. Ofwel: die dingen te doen die ze voor hun dood per se gedaan willen hebben. De eerste grote reis heeft hij net achter de rug: een tweeweekse roadtrip door Albanië, Kosovo, Montenegro en Macedonië. Zestien personen met uiteenlopende achtergronden gingen mee, waaronder twee chirurgen en een theoloog. “Zulke individuen vinden het leuk om elkaar te ontmoeten”, aldus de jonge ondernemer. Mensen verbinden, dat is de kracht van Mutsaerts. ♦ “Sorry, ik ben niet zo goed in op tijd komen.” Mutsaerts steekt zijn hand uit en verontschuldigt zich. Hij is tien minuten te laat. We staan aan de Locatellikade in Amsterdam Zuid, naast een kantoorkolos van bijna zestig meter hoog. Dit is de Parnassustoren, voormalig hoofdkwartier van de financieel dienstverlener TMF Group. Tot een paar jaar geleden waren hier ruim 1.600 brievenbusmaatschappijen gevestigd, nu is dit anti-kraakpand de werkplek van een achttal startups. “Ik heb me laten vertellen dat het gebouw is gekocht door een Zweedse investeerder. Hij wil er een hotel van maken, maar we kunnen hier zeker nog een jaar blijven”, zegt Mutsaerts, terwijl hij met zijn fiets in de hand naar de achteringang loopt. Hij laat een vrouw binnen die al aanbellend staat te wachten en loopt langs de liften naar zijn werkruimte, waar hij zijn fiets parkeert. Mutsaerts zit in de ontvangsthal van het pand; de receptiebalie staat er nog, evenals de toegangspoortjes. “Niemand wilde hier zitten”, vertelt Mutsaerts. “De pandbeheerder wilde echter graag iemand op deze plek om de hangjongeren voor het gebouw weg te houden.” Sinds een jaar is dit de uitvalsbasis van Bohemian Birds. Het oogt uitgeleefd, maar niet vervallen. Het systeemplafond mist een paar platen en in het midden van de ruimte ligt op een pooltafel een onafgemaakt potje te wachten. Aan een houten wand hangen grote witte vellen met de maanden van het jaar en een handgetekend raster erop. ‘Epic bohemian road trip’, staat er bij augustus, verwijzend naar de Balkanreis van vorige maand. Via een meisje dat al in het gebouw werkte, heeft Mutsaerts deze plek gevonden. Hij zocht kantoorruimte voor zijn bedrijf, maar stuitte op huurprijzen van rond de 600 euro per maand. Veel te hoog voor een starter. Nu is hij maandelijks 200 euro kwijt. Op papier, want hij verhuurt de ruimte weer onder aan vier andere beginnende bedrijfjes. “Dat mag eigenlijk niet”, zegt hij. “Maar ik maak er geen winst op. Bovendien help ik zo startende ondernemers aan een goedkope werkplek. En het blijft bedrijvig zodat de hangjongeren wegblijven.” Mutsaerts zet een kop koffie en vertelt aan een biertafel de komende twee uur over zijn drijfveren en ideeën. Hij is erg zelfbewust en vraagt meerdere keren wat ik van zijn plannen vind. Zijn achtergrond als consultant komt duidelijk naar voren: hij benadert zaken van bovenaf en ontleedt processen. Twee keer pakt hij mijn pen en tekent een diagram om te illustreren wat hij bedoelt. Tegen het einde van het gesprek vertelt hij over een gebeurtenis aan het begin van zijn leven die hem vormde. Misschien wel meer dan ieder voorval daarna. Mutsaerts’ moeder leeft namelijk niet meer. ♦ Jasper Mutsaerts wordt op 19 augustus 1986 geboren in het ziekenhuis van Voorburg, vlak bij Den Haag. Zijn beide ouders zijn tropenarts en het gezin verhuist na drie maanden naar het kleine dorp Igogwe in Tanzania. Daar slaat na anderhalf jaar het noodlot toe. Bij een auto-ongeluk komt zijn moeder om het leven. Zijn vader en hijzelf zitten ook in het voertuig, maar blijven ongedeerd. “Een paar jaar geleden zijn we teruggegaan naar Tanzania, onder meer om de plek van het ongeluk te bezoeken”, zegt Mutsaerts, die te jong was om zich het fatale voorval te kunnen herinneren. “De lokale bewoners herinnerden zich het ongeluk nog steeds, meer dan twintig jaar later.” Al snel na het verlies van zijn moeder keert Mutsaerts terug naar Nederland, waar hij de basis- en middelbare school doorloopt. Daarna volgt een bachelor economie aan de Universiteit van Amsterdam en studeert hij economische geschiedenis aan de London School of Economics. Ondertussen ziet Mutsaerts zoveel mogelijk van de wereld. “In mijn kamer heb ik een wereldkaart. Elke keer als ik in een nieuw land ben geweest, zet ik een prikker erop.” Dat zijn er intussen 64. Naast stages en cursussen in het buitenland, reist Mutsaerts onder meer van Amsterdam naar Kaapstad met het openbaar vervoer en trekt hij met zijn vader naar China via de Trans-Siberische spoorlijn. Of hij vliegt met vrienden voor een paar tientjes naar Europese steden als Dublin en Milaan. De dood van één van zijn ouders geeft Mutsaerts de drang om rond te trekken, dingen mee te maken, het maximale uit zijn bestaan te halen. “Ik leef voor de verhalen, niet de materialen”, zo vat hij zijn instelling bondig samen. Gaandeweg dringt het tot hem door dat meer mensen heimelijke dromen hebben, maar door drukke banen en een gebrek aan daadkracht jagen ze die niet na. “Ik wil mensen aanzetten om tot actie over te gaan, om keuzes te maken waar ze zelf helemaal achter staan.” Die ambitie kan Mutsaerts onvoldoende kwijt in zijn functie als consultant, dus begint hij voor zichzelf. ♦ Een oom, een tante, opa en oma, maar ook een architect, documentairemaker en andere creatieve geesten uit Mutsaerts’ uitgebreide netwerk. Ze komen in de zomer van 2013 drie middagen bijeen om te brainstormen over zijn bedrijfsidee. “We hebben het gehad over het product, de financiering, de marketing. Het was heel leuk”, vertelt Mutsaerts. “Ik kreeg wisselende reacties. Opa en oma hadden twijfels bij mijn ondernemersplannen. Maar die zijn ook van een oudere generatie die meer gewend is aan vastigheid. Anderen vonden het erg tof.” De naam Bohemian Birds ligt dan al vast. “Ik wilde een internationale naam, want we zijn een reisorganisatie. En ik wilde een naam die je als individu kan zijn. Dat ik kan mailen met de aanhef, ‘Hallo Bohemian Bird!’” Het zorgeloze en mysterieuze van een bohemien en de vrijheid van een vogel; het past bij het soort bedrijf dat Mutsaerts op wil zetten. Niet zomaar een reisbureau, maar een ‘travel brand’, zoals hij dat zelf noemt. Hij wil een gemeenschap creëren, waar gelijkgestemden elkaar kunnen ontmoeten via unieke reizen. En in de toekomst misschien stages aanbieden via het netwerk dat zo ontstaat. Kortom: mensen verbinden. “We richten ons op 25- tot 35-jarigen met weinig vrije tijd, zoals ik bij McKinsey, maar die wel wat te besteden hebben”, zegt Mutsaerts. “Backpackers zijn hele leuke mensen, maar daar kun je geen business op bouwen.” Het plan is om een grote reis per seizoen te organiseren. In de zomer een roadtrip door de Balkan, in de winter een skivakantie in Georgië. Het lente- en herfstconcept ligt nog niet vast. “Die conceptreizen gaan we elk jaar herhalen, want je kunt pas geld verdienen als je steeds scherper inkoopt”, aldus Mutsaerts. Jaarlijks dezelfde uitstapjes moet ook zorgen voor de nodige naamsbekendheid. “Als je dit jaar niet mee kunt maar je wilt wel ooit een keer naar de Balkan, kun je het jaar er op mee. Ik geloof in de kracht van herhaling.” Het verdienmodel van Bohemian Birds draait om volume: hoe meer boekingen, hoe meer inkomsten. “Lukt het niet om te groeien, dan blijft het een gesloten vakantie-organisatie waar leuke ideetjes bedacht worden. Maar dan is het geen business.” Over drie jaar hoopt Mutsaerts zo’n 2.000 boekingen per jaar te verwerken. “Als ik 100 euro winst maak per persoon”, rekent hij hardop, “dan heb ik twee ton winst.” Zover is het nog lang niet. Sinds hij vorig jaar september begon, heeft Mutsaerts 42 duizend euro omgezet: met de Balkanreis, het organiseren van netwerkweekenden en met advies geven aan jonge ondernemers. Dat is niet genoeg: hij freelancet twee dagen in de week voor Wegener Media “om de huur te betalen”. Maar dat geeft niet; 2014 is voor Mutsaerts een leerjaar waarin hij kan sleutelen aan het concept van Bohemian Birds. Hij is niet op zoek naar financiering. “Een voordeel is dat je niet naast je schoenen gaat lopen. Want hoe minder startkapitaal je hebt, hoe creatiever je bent.” Toch is hij laatst benaderd door een investeerder van New Venture, de landelijke competitie voor bedrijfsplannen waar hij de laatste ronde haalde. Die bood Mutsaerts in ruil voor een belang van 25 procent in Bohemian Birds een bedrag van 3.000 euro per maand voor een periode van 18 maanden om hem de gelegenheid te geven volledig aan zijn bedrijf te werken. “Het rammelt nog aan alle kanten, maar ik geloof in jou en jouw concept, zei hij tegen me”, aldus Mutsaerts. “Maar dan moet ik van hem nog wel meer de zakelijke kant op.” Want in consumentenreizen valt relatief weinig geld te verdienen. Een lucratievere markt is het organiseren van personeels- en klantreizen voor bedrijven. In plaats van standaard uitjes als karten of kleiduivenschieten, kan Bohemian Birds meer bieden. De eerste contacten zijn al gelegd. Zo is Mutsaerts in gesprek met MJR TOM, de grootste mobiele cateraar van Nederland. “Zij zijn de jongens en meisjes die met rugzakjes rondlopen met bier en koffie bij evenementen. Ik heb daar vroeger gewerkt.” MJR TOM wil jaarlijks een weekend organiseren voor hun klanten, iets dat Mutsaerts dan mag organiseren. “Waarschijnlijk hebben we in november de eerste pilot. Dat is iets waar ik veel potentie in zie”, aldus Mutsaerts. “Dat is ook wat de investeerder van New Ventures zei: ‘Jij denkt veel te klein. Ga nu eens meer die markt op.’” Ondanks de lonkende zak geld, gaat Mutsaerts niet op het financieringsvoorstel in. Mede op aanraden van zijn oom, een oud-optiehandelaar die nu actief is als ondernemer. Een kwart van het bedrijf is een hoop om weg te geven als je het geld niet dringend nodig hebt. Door het aanbod is hij wel gaan reflecteren. “Ik ben erachter gekomen dat ik het alleen niet van de grond ga krijgen”, zegt Mutsaerts, die nu hulp krijgt van enkele freelancers. Dat is niet voldoende. Mutsaerts is op zoek naar een compagnon die operationeel heel sterk is. “Dat is mijn zwakke kant. Ik moet persoonlijk nog groeien en het zakelijker aanpakken.” Na een jaar proberen en leren staat er een fundament. “Nu moet ik de stap maken van hobbyisme naar een bedrijf dat kan renderen.” ♦ En dan is er nog het ambitieuze plan om een eiland te kopen, dat zomaar tussendoor komt. Illustratief voor de creatieve maar soms ook impulsieve geest van Mutsaerts. Hij raakte geïnspireerd door een boek van Richard Branson, de Virgin-oprichter en miljardair die een eigen eiland in de Cariben bezit. “Het lijkt mij ook gaaf om een privé-eiland te hebben, maar ik heb het geld niet”, zegt Mutsaerts. “Anderen hebben vast hetzelfde. Een eigen eiland is toch een idyllisch idee.” Via Vladi Private Islands, de grootste eilandenmakelaar ter wereld, kwam Mutsaerts het afgelegen Zweedse eiland Stor Grötholmen tegen. “Je moet moeite doen om er te komen”, zegt Mutsaerts, maar dat is niet erg. “Veel mensen hebben een drukke baan en willen back to basics.” Zijn ondernemende oom zag meteen een apart bedrijf in het eilandenplan. Op termijn zou je meerdere eilanden kunnen kopen en de grond kunnen verkopen voor bepaalde periodes via een timesharing-model. Je eigen eiland voor 7 dagen per jaar, wie wil dat nu niet? Maar dat is een vergezicht op de toekomst. Eerst is er 25 september, als belangstellenden voor Stor Grötholmen voor het eerst bij elkaar komen. “Daar moet ik nog een Facebook-evenement voor aanmaken”, herinnert Mutsaerts zich plots. “Dat ga ik hierna doen. Het is al binnenkort.” Lees ook Deze 26-jarige onderneemster gaat Lego aanvallen met meisjesspeelgoed Van bouwpuin naar legosteen: zo wil Gerard Steijn de wereld verbeteren ‘t Gat in de markt: waterfilters en Ebola-preventiepakket voor het geval dat

Deze 28-jarige ondernemer wil een eiland kopen… en jij mag meedoen

  • Herwin Thole
22 sep 2014
Softwaregigant Microsoft neemt de maker van het populaire spel Minecraft over voor 2,5 miljard dollar, omgerekend 1,9 miljard euro. Wat is de winst voor Microsoft? Dat Microsoft en Mojang, de maker van Minecraft, in vergevorderde onderhandelingen waren, lekte vorige week al uit. Nu is de deal beklonken, maakte het softwarebedrijf uit Redmond maandag bekend. Minecraft is een soort virtuele Lego-wereld waarin je zelf huizen en steden kunt bouwen. Het spel werd in 2009 ontwikkeld door de Zweed Markus Persson en wordt geëxploiteerd door het bedrijf Mojang, waarvan hij mede-eigenaar is. Ondanks dat de graphics erg blokkerig zijn, is het spel enorm populair. Dat komt met name door de enorme vrijheid die spelers hebben om te bouwen wat ze maar willen. Architectonische hoogstandjes als de Golden Gate Bridge en het stationsgebouw in Groningen zijn nagemaakt met de virtuele Lego-blokjes. Minecraft is inmiddels uitgegroeid tot een online gemeenschap die in sommige opzichten doet denken aan Second Life, de virtuele wereld die ruim vijf jaar geleden een hype was. Bijna twee miljard euro is een hoop geld voor een spelletjesbedrijf dat maar één hit heeft. Wat is de gedachte van Microsoft achter de overname? Vijf redenen. 1. Cash buiten VS aanwenden Net als veel andere Amerikaanse bedrijven, heeft Microsoft bakken met geld buiten de Verenigde Staten geparkeerd. Dat heeft een belastingtechnische reden. Amerikaanse ondernemingen hoeven geen belasting te betalen over buitenlandse inkomsten, zolang ze het geld maar buiten de VS weer uitgeven. Willen ze de inkomsten toch terughalen, bijvoorbeeld om dividend uit te keren, dan vangt de fiscus 35 procent van die opbrengsten, minus de belasting die al is afgedragen in het land waar het geld is verdiend. Volgens de recentste opgave heeft Microsoft een cashvoorraad van 92,9 miljard dollar buiten de VS. Door het daar te laten heeft het bedrijf naar eigen zeggen bijna 30 miljard dollar aan belasting bespaard. Wat moet je met die berg centen als je ze niet kan investeren in eigen land? Overnames in het buitenland doen is een optie. Dat deed Microsoft al met Nokia, en dezelfde redenatie ligt ten grondslag aan de overname van Mojang. 2. Mojang is kerngezond In de spelletjeswereld is Mojang een uitzondering. Met een klein team weten de Zweden een hoge omzet en winstmarge te genereren. Gebruikers moeten direct betalen voor downloads op de pc, een spelconsole of mobiel apparaat, maar dat blijkt geen groot obstakel. Vorig jaar harkte Mojang 226 miljoen euro binnen, bij een nettowinst van 92 miljoen euro. Dat komt neer op een nettowinstmarge van ruim 40 procent. De winst lag 150 procent hoger dan een jaar eerder en de omzet 38 procent. Vijf jaar na de lancering is Minecraft dan ook nog altijd zeer winstgevend. Ter vergelijking. De maker van de game Candy Crush Saga, King Digital, boekte afgelopen jaar een omzet van 1,9 miljard dollar. Fors meer dan Mojang, maar dit bij een nettowinst van 568 miljoen dollar. Dat komt neer op een 10 procent lagere winstmarge van ongeveer 30 procent. Bovendien werken er bijna 700 mensen bij King Digital, tegen 40 bij Minecraft-uitgever Mojang. Anders gezegd: de omzet per werknemer ligt bij Mojang bijna drie keer zo hoog als bij de maker van Candy Crush Saga, die inmiddels een beursnotering heeft. 3. Games zijn nog steeds een speerpunt Sommige analisten hopen al jaren dat Microsoft de Xbox-divisie van de hand doet, zodat het concern zich beter kan richten op zijn belangrijkste en meest winstgevende producten: Windows en Office. Om een sterke positie op de consolemarkt te veroveren heeft Microsoft miljarden moeten investeren, die het nu langzaamaan terugverdient. Maar een vetpot à la de iPads en iPhones van Apple zal het waarschijnlijk nooit worden. Microsoft's nieuwe topman Satya Nadella was echter zeer duidelijk in zijn interne memo over de toekomst van het bedrijf. In de hedendaagse mobiele wereld zijn spelletjes veruit de grootste categorie, gemeten naar tijd en geld. Dat klopt: we spelen vooral spelletjes op smartphones en tablets. Met een succesvolle titel als Minecaft kan Microsoft het kwakkelende Windows Phone een duw in de rug kunnen geven en zijn positie op de pc-markt versterken. Ook kan het zo een reeks jonge fans binden aan de spelcomputer Xbox One, die bepaalt geen denderende start kent. 4. Licenties voor speelgoed, films en boeken Minecraft is het stadium van 'slechts een spelletje' — net als Angry Birds-maker Rovio — al lang voorbij. Het Zweedse bedrijf heeft een deal gesloten met een uitgever voor een handboek, met Lego voor speelgoed en Warner Brothers voor een film. Die licentiedeals vertegenwoordigen inkomsten. Daarnaast is Minecraft een uitstekende manier om kinderen wegwijs te maken in velerlei onderwerpen: van taal, architectuur tot programmeren. Microsoft krijgt met het bouwspel een omgeving in handen die centraal kan staan in het onderwijs, waarbij het geld kan verdienen aan het leveren van de bijbehorende software en boeken. 5. Nieuwe generatie programmeurs trekken Eén van de kritieken op Microsoft is dat het een hele generatie programmeurs niet aan zich heeft weten te binden na de vette jaren negentig. Slimme jongeren die zich thuisvoelen op het web en in de opensource-gemeenschap, lieten de maker van Windows grotendeels naast zich liggen. Microsoft heeft dan misschien een slag gemist, met Minecraft kan de softwaremaker een nieuwe generatie codekloppers lokken. Ongeveer 20 procent van de Minecraft-spelers is jonger dan 15 jaar, terwijl ruim twee vijfde bestaat uit 15 tot 20-jarigen. Een dergelijk jong publiek heeft nog geen duidelijk beeld van Microsoft. Wat beter dan hun favoriete spel te kopen en in positief daglicht komen te staan bij het programmeertalent dat over enkele jaren gaat studeren? Bovendien is Minecraft een aantrekkelijke omgeving om de basisprincipes van programmeren onder de knie te krijgen. Vanuit de visuele omgeving kunnen whizkids makkelijk de overstap maken naar echt programmeren, zoals Simon Bisson schrijft op CiteWorld. Microsoft heeft daar zelf al software voor in huis, zoals Project Spark en Kodu. Die 2,5 miljard dollar kan weleens de opmaat zijn voor miljoenen nieuwe Microsoft-ontwikkelaars. En dan valt de prijs reuze mee. Lees ook Waarom Media Markt eigen laptops gaat verkopen Dit zegt de Apple Watch over het verschil tussen Google en Apple De netbook is terug: net zo goedkoop, maar wel iets groter

5 redenen waarom Microsoft de maker van Minecraft koopt

  • Herwin Thole
15 sep 2014
De resultaten van zuivelgigant FrieslandCampina zijn vorig jaar voor minimaal 80 miljoen euro negatief beïnvloed door de Russische boycot van levensmiddelen uit Europa. Dat maakte de onderneming donderdag bekend. FrieslandCampina slaagde er vorig jaar toch in een bedrijfsresultaat te realiseren dat met 489 miljoen euro 56,2 procent hoger uitviel dan in 2013. De omzet bleef stabiel op 11,3 miljard euro. De nettowinst verdubbelde bijna en kwam uit op 303 miljoen euro. De forse winststijging komt door eenmalige posten. Zonder die posten is sprake van een winstdaling met 21,1 procent tot 258 miljoen euro. FrieslandCampina verwacht nog lang de gevolgen van de Russische boycot te zullen voelen. Zelfs als de boycot wordt beëindigd, zal de vraag in Rusland niet snel herstellen, zegt het concern. Het bedrijf verwacht dit jaar te kunnen profiteren van een toenemende vraag naar zuivelproducten in Azië en Afrika. De goedkope euro verstevigt daarbij de concurrentiepositie van producenten uit de eurozone. FrieslandCampina waagt zich niet aan een concrete winstverwachting voor 2015. Het bedrijf zegt wel dat de vooruitzichten voor de langere termijn positief blijven. ,,Door de groei van de wereldbevolking en de toename van de welvaart in vele regio’s zal de vraag naar voeding en vooral naar voeding die rijk is aan nutriënten, waaronder zuivelproducten, toenemen'', aldus het bedrijf. FrieslandCampina is een coöperatieve onderneming van melkveehouders in Nederland, België en Duitsland en behoort tot de vijf grootste zuivelconcerns in de wereld. Het bedrijf (ruim 21.000 werknemers) maakt en verkoopt wereldwijd onder meer zuiveldranken, kindervoeding, kaas en desserts.

Zo weet je zeker of vlees en zuivel biologisch is

  • Herwin Thole
15 sep 2014
Vorige 1 … 127 128 129 130 131 … 142 Volgende

Het Beste van Business Insider (ma-za): meld je aan!

Privacy
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.
Terug naar de homepage
  • Volg Business Insider Nederland op Facebook
  • Volg Business Insider Nederland op Twitter
  • Volg Business Insider Nederland op LinkedIn
  • Volg Business Insider Nederland op Instagram
Terug naar de homepage

Copyright © 2024 Business Insider Nederland. Alle rechten voorbehouden. Registratie of gebruik van deze site vindt plaats onder Algemene Voorwaarden en Privacybeleid.
Algemene voorwaarden | Privacybeleid | Cookie-overzicht | Adverteren | Vacatures