Tot overmaat van ramp stijgt nu ook de koers van de dollar ten opzichtte van
de euro. Sommige economen zien dat als een zegen voor de Europese
exportlanden, maar anderen vrezen dat de dollarstijging zal leiden tot een
stijging van de grondstofprijzen.

Als intussen de koopkracht van de consument achterblijft, zouden we zomaar te
maken kunnen krijgen met biflatie.

Biflatie – de afgelopen week stond het woord weer eens in de krant. Inflatie
kenden we al, net als deflatie, en zelfs stagflatie is bij sommigen nog
bekend. Stagflatie was immers hét economische modewoord uit de vorige diepe
recessie: die van de jaren tachtig, toen een betrekkelijk hoge inflatie
gepaard ging met economische stagnatie. Langzamerhand begint het erop te
lijken dat ook onze tijd zijn eigen ‘flatie’ heeft: biflatie.

Biflatie dook alweer enige tijd geleden voor het eerst op in de economische
vaktaal. Zoals zoveel Nederlandse economische termen is het woord
geïnspireerd op een Amerikaans-Engelse term: biflation. Daarmee wordt
verwezen naar het verschijnsel dat er gelijktijdig inflatie en deflatie
optreedt. Inflatie en deflatie zijn tegenovergestelde begrippen, hoe kunnen
die dan tegelijkertijd voorkomen?

Wanneer sprake van biflatie
Er is sprake van biflatie als een deel van de economie te maken heeft met
inflatoire druk door de stijging van prijzen van bijvoorbeeld grondstoffen
(grondstofinflatie), terwijl een ander deel van de economie juist geplaagd
wordt door prijsdalingen, bijvoorbeeld doordat de consument niet over
krediet kan beschikken om producten te kopen (kredietdeflatie).

In dat geval krijgen bedrijven te kampen met een stijging van de prijzen van
hun grondstoffen, terwijl de prijzen van hun eindproducten aanhoudend onder
druk staan doordat consumenten geen geld hebben om ze te kopen. Het is
duidelijk dat zo’n combinatie van hogere inkoopprijzen en lagere
verkoopprijzen een economisch horrorscenario is voor de bedrijfswinsten.

Schadelijk voor economie
De combinatie van grondstofinflatie en kredietdeflatie mag dan schadelijk
zijn voor de economie, ze levert ons wel een mooi gevonden woord op: bi-
betekent ‘twee’ en in combinatie met het woorddeel flatie verwijst biflatie
dus letterlijk naar ‘inflatie én deflatie’. Nu alleen nog maar afwachten of
we over pakweg een kwart eeuw zullen terugkijken op het tweede decennium van
de 21e eeuw als op het tijdperk van de biflatie.

Bron: zakenwoorden.nl
(Taalbank)

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl