ANALYSE – Beleggers zijn soms onnavolgbaar. Toen op 9 november duidelijk werd dat Republikein Donald Trump de verkiezingen zou winnen, raakten aandelen wereldwijd in vrije val. Voor de Amerikaanse en de Europese aandelenbeurzen stonden openingsverliezen van zo’n 5 procent in het verschiet.
De Japanse Nikkei-index sloot de dag af met een verlies van 5,3 procent en na stevige verliezen bij opening van de beurzen in Europa keerde het sentiment alweer. De tien beursdagen die volgden waren voor aandelen de beste in jaren. De Amerikaanse beurzen bereikten zelfs nieuwe records.
Vrijwel geen deskundige die de overwinning van Trump had zien aankomen. En vrijwel geen beursanalist die had voorzien dat wanneer Trump zou winnen, aandelen en de dollar zouden stijgen, laat staan zo fors.
Inflatiepresident Trump
De Amerikaanse centrale bank zal waarschijnlijk nog dit jaar de rente verhogen en de nieuwe regering onder aanvoering van Trump lijkt door middel van overheidsbeleid de economie juist extra te willen stimuleren. Dit onder meer door belastingverlagingen voor bedrijven en door investeringen in infrastructuur.
Het verwachte beleid van Trump stuwt de inflatie en in anticipatie hierop deden beleggers obligaties in de uitverkoop waardoor de rente is gestegen. De koers van een obligatie en de rente bewegen omgekeerd: dalen obligaties in koers dan stijgt de rente.
Een hogere rente maakt de Verenigde Staten voor beleggers extra aantrekkelijk en vandaar dat de dollar is gestegen ten opzichte van andere valuta. Een sterke dollar vormt zelf overigens weer een rem op de inflatie in de Verenigde Staten.
Goed beschouwd kan gesteld worden dat Trump de Amerikaanse inflatieverwachtingen al stuwt en via de sterke dollar inflatie reeds wordt geëxporteerd.
Valutakoersen laten zich heel lastig voorspellen en de vraag is of beleggers er verstandig aan doen dit te proberen. Vanwege het effect van communicerende vaten bewegen valutaparen zoals de euro en de dollar veelal in een bepaalde bandbreedte: is de dollar duur en de euro goedkoop dan vormt dit een stimulans voor de Europese economie, en omgekeerd geldt uiteraard hetzelfde.
Valutarisico’s voor beleggers
Topbelegger Warren Buffett focust niet zozeer op macro-economische zaken en valutakoersen, maar vooral op individuele bedrijven en de waarderingen daarvan. Sterke en op aandeelhouderswaarde gerichte bedrijven zijn vooral in de Verenigde Staten te vinden, waar men meer dan in Europa en Japan op creatie van aandeelhouderswaarde is gericht.
Natuurlijk loop je als Europese belegger valutarisico met het kopen van Amerikaanse aandelen, maar de risico's het beleggen in Amerikaanse aandelen zijn vaak kleiner dan verondersteld. Dit komt doordat vaak een behoorlijk deel van de omzet buiten de Verenigde Staten zelf behaald wordt. Ter indicatie: voor bedrijven die deel uitmaken van de S&P 500-index gaat het om bijna de helft van de totale omzet.
Beursrecords zijn normaal
Gestuwd door de onderliggende waardecreatie tenderen aandelenbeurzen uiteindelijk opwaarts. De records van de Amerikaanse beurzen zijn dan ook geen aanleiding om aandelen voorlopig te mijden. En zelfs al zijn aandelenmarkten overgewaardeerd, dan nog zijn er vaak voldoende individuele aandelen te vinden die wel aantrekkelijk gewaardeerd zijn.
De Dow Jones bereikte onlangs voor het eerst het niveau van 19.000 punten. Uitgaande van een rendement van 6 procent tot 6,5 procent per jaar - ongeveer in lijn met rendementen uit het verleden - staat deze index aan het einde van Trump's eerste presidentstermijn op een niveau van circa 25.000 punten. Dit lijkt misschien optimistisch gedacht maar goed beschouwd is zo'n niveau dan eigenlijk heel normaal.
Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van ‘s werelds beste beleggers. Zijn bestseller over Warren Buffett is gratis beschikbaar. Deze column is niet bedoeld als individueel advies tot het doen van beleggingen.