- Astronomen hebben een zich snel herhalend radiosignaal ontdekt dat 1.000 keer langer duurt dan signalen uit de ruimte gemiddeld doen.
- De onderzoekers hopen dat ze door het bestuderen van het signaal kunnen ontdekken waar het vandaan komt.
- Sinds het eerste van dit soort signalen in 2007 werd waargenomen, zijn er honderden snelle radiopulsen ontdekt.
- Lees ook: Waarom we terugkeren naar de maan, en daar sinds 1972 niet meer zijn geweest
Astronomen hebben een vreemd en aanhoudend radiosignaal ontdekt vanuit een sterrenstelsel zo’n 1 miljard lichtjaar hiervandaan. Door dit signaal te bestuderen kan meer duidelijk worden over de mysterieuze oorsprong en kunnen onderzoekers meer inzicht krijgen in de ver weg gelegen ruimte.
De eerste van dit soort kosmische signalen werden ontdekt in 2007 en staan bekend als de “Lorimer burst”. Sindsdien zijn er honderden snelle radiopulsen waargenomen, maar waar ze precies vandaan komen is vooralsnog een raadsel.
Snelle radiopulsen duren meestal maar enkele milliseconden. Maar het nieuw ontdekte signaal, genaamd FRB 20191221A, duurt met maar liefst drie seconden zo’n duizend keer langer dan gemiddeld. Dit blijkt uit een onderzoek dat in wetenschappelijk tijdschrift Nature werd gepubliceerd.
Op 21 december 2019 namen astronomen van het Canadian Hydrogen Intensity Mapping Experiment (CHIME) een signaal waar dat hun aandacht trok.
"Ik zag het signaal en het viel me op dat het uit meerdere pulsen bestond, het leek wel een beetje op een elektrocardiogram", zegt onderzoeker Daniele Michilli van de Amerikaanse technische topuniversiteit MIT, die coauteur is van het onderzoek tegen Business Insider.
Bij nadere inspectie ontdekten Michilli en zijn team dat het signaal een duidelijk patroon had, net als een hartslag. Ook herhaalde het zich elke 0,2 seconden. "Dat verbaasde ons zeer, omdat er niet veel objecten in de ruimte zijn die een dergelijk signaal kunnen produceren", zegt Michilli.
Er zijn volgens Michilli twee voorbeelden van voorspelbare signalen uit ons eigen melkwegstelsel: magnetars en pulsars. Een magnetar is een neutronenster met een extreem sterk magnetisch veld. Een pulsar is het snel ronddraaiende overblijfsel van een geëxplodeerde ster die smalle bundels aan radiosignalen uitzendt. Deze scheren langs de aarde als het licht van een vuurtoren. Astronomen gebruiken deze regelmatig uitgezonden signalen om "de ruimte te bestuderen en onze theorieën te toetsen", zegt Michilli.
De meeste snelle radiopulsen komen maar één keer voor, zegt Michilli, maar zelden wordt het signaal herhaald en betrouwbaar gedetecteerd. Een herhalend signaal zou astronomen in staat stellen om telescopen te richten op dat specifieke stuk van de hemel en het signaal in meer detail te bestuderen, zegt hij. Dat zou helpen om te bepalen waar het vandaan komt en wat de bron zou kunnen zijn.
Hoewel het nieuwe signaal afkomstig lijkt te zijn van één enkele gebeurtenis, met meerdere pieken, zoals een kloppend hart, hebben Michilli en zijn team de puls zelf nog niet zien herhalen - nog niet.
"We hopen het te kunnen blijven volgen om extra signalen van de snelle radiopuls te zien en in de toekomst meer van deze zich herhalende signalen te ontdekken", zegt hij. Om dat te bereiken is CHIME aan het uitbreiden. In samenwerking met met andere telescopen in Noord-Amerika, gaan ze samen hetzelfde stuk van de hemel observeren. Hiermee hopen ze de locaties van de radiopulsen te trianguleren en te koppelen aan specifieke sterrenstelsels.
"We willen precies weten waar ze vandaan komen en hun lokale omgeving bestuderen," zegt Michilli. "En in de toekomst hopen we een aantal van hen te bekijken met deze nieuwe James Webb Space Telescope, om precies te zien wat ze zijn en wat er om hen heen is."
