Wat is een VAR?

De VAR, ofwel Verklaring arbeidsrelatie, is een document waarin staat of de
belastingdienst iemand beschouwt als ondernemer of werknemer. Dat is vooral
voor de opdrachtgever belangrijk omdat hij wil weten of hij niet
inkomstenbelasting moet inhouden en sociale premies moet betalen. Als je als
zzp’er voor een bedrijf aan de slag gaat, zal je de opdrachtgever dan ook om
een VAR-verklaring vragen.

Welke VAR-verklaring heb ik nodig?

Officiëel geen enkele, omdat het niet verplicht is. Maar er zijn nog maar
weinig opdrachtgevers die er niet om vragen, dus in de praktijk zul je hem
toch echt aan moeten vragen.

Er zijn vier verschillende VAR-verklaringen, de VAR-loon, de VAR-row, de
VAR-dga en de VAR-wuo. De eerste twee, de VAR ‘loon’ en VAR ‘resultaat uit
overige werkzaamheden’, hebben weinig waarde voor je opdrachtgever omdat ze
hem geen enkele zekerheid bieden. Het is dan geheel afhankelijk van de
situatie en het uiteindelijke oordeel van de fiscus of hij
inkomstenbelasting moet inhouden en premies moet afdragen.

Je opdrachtgever zal daarom altijd om een VAR-wuo of, maar dat komt minder
vaak voor, om een VAR-dga vragen. Als een opdrachtgever in zee gaat met een
zelfstandig in het bezit van een VAR-wuo, de afkorting staat voor ‘winst uit
onderneming’, weet hij zeker dat hij geen inkomstenbelasting moet inhouden
en premies moet afdragen.

Zelfs als er achteraf blijkt dat de VAR-wuo niet terecht is afgegeven omdat de
zzp’er niet eerlijk is geweest bij zijn aanvraag over bijvoorbeeld het
aantal opdrachtgevers, dan nog zal de fiscus de opdrachtgever niet achteraf
aanpakken.

Voor de VAR-dga, dat staat voor 'directeur grootaandeelhouder', geldt
hetzelfde als voor de 'VAR-wuo' met dit verschil dat degene die de opdracht
krijgt geen eenmanszaak bestiert, maar bestuurder is van een BV.

Hoe kom ik in aanmerking voor een VAR-wuo?

Om aan de VAR-wuo verklaring te komen, kun je een aanvraagformulier
invullen op de website van de Belastingdienst. Op grond van je
antwoorden op de vragen zal de fiscus bepalen of je ervoor in aanmerking
komt.

Zo vraagt de fiscus naar het aantal opdrachtgevers. In principe dien je er
meer dan drie te hebben, maar dat is ook beetje afhankelijk van het soort
werk dat je doet. Een journalist die veel stukken tikt, maar dat maar voor
één krant doet, heeft een probleem. Maar ben je consultant en heb je een
hele grote, maar eindige klus, of ben je vrachtwagenchauffeur die met een
eigen vrachtwagen voor een bloemenveiling rijdt, dan is het aantal
opdrachtgevers vaak niet doorslaggevend.

Andere zaken waar de Belastingdienst op let, is of je voor eigen risico werkt.
In de praktijk betekent dat, dat de kosten voor jouw rekening zijn als er
iets misgaat. Ook belangrijk is of je de klus naar eigen inzicht kan
invullen. Moet je gedurende de opdracht elke dag van negen tot vijf stipt op
kantoor zijn, dan is dat in elk geval al een tikje verdacht.

Maakt een VAR-verklaring een freelance-overeenkomst overbodig?

Nee. Een VAR heeft alleen waarde voor de Belastingdienst, niet voor de
rechter. Het kan zijn dat de rechter een relatie tussen een opdrachtgever en
een zelfstandige wél als een verkapte arbeidsrelatie ziet, ook al was de
fiscus een andere mening toegedaan. Het kan dus zeker geen kwaad om bij
grotere opdrachten nog een aparte overeenkomst af te sluiten. Een voorbeeld
van een Freelance-overeenkomst kun je hier
downloaden.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl