Particulieren met een zonnepaneel krijgen van energieleveranciers te weinig informatie over de geldende prijzen en voorwaarden. Hierdoor is het voor de consument lastig om een vergelijking te maken tussen de aanbieders op de markt. Shoppen bij het salderen van zonnestroom kan echter wel lonen.

Dat meldde toezichthouder ACM vrijdag.

Consumenten die elektriciteit opwekken met zonnepanelen mogen energie die ze ‘overhebben’ terugleveren aan het openbare net. Over de manier waarop dit gebeurt en hoe alles verrekend wordt, moeten de aanbieders consumenten goed informeren. Maar dat is bij veel leveranciers niet het geval.

Eind vorig jaar heeft ACM met de energieaanbieders al afspraken gemaakt over hoe de consument zou moeten worden voorgelicht. De marktmeester heeft de aanbieders erop aangesproken, nu blijkt dat zij hun zaakjes nog niet op orde hebben. Als zij het niet beter gaan doen, volgen maatregelen.

“Aanbieders moeten consumenten volledig en juist informeren zodat die aanbiedingen kunnen vergelijken en nota’s kunnen controleren”, aldus bestuurder Anita Vegter van de ACM. “Als de consument een geïnformeerde keuze kan maken gaat daar concurrentiedruk van uit. Dit is goed is voor de prijs, kwaliteit en innovatie.”

Volgens de toezichthouder zijn er namelijk wel degelijk mogelijkheden om te shoppen: "Zonnepaneelbezitters die meer opwekken dan verbruiken kunnen een gering financieel voordeel behalen bij de keuze voor terugleververgoedingen. Er zijn namelijk leveranciers die vanuit hun duurzame imago een hogere vergoeding bieden."

Salderen zonnestroom: hoe werkt het?

Verdienen aan het terugleveren van zonnestroom is aan diverse regels gebonden. Vóór 2014 gold een maximum van 5.000 kwh per jaar. Zat je daaronder, dan werkte het als volgt. Nam je bijvoorbeeld 4.000 kwh per jaar van het energiebedrijf af en leverde je 2.000 kwh terug aan het net, dan werd er voor 2.000 kwh gesaldeerd en moest je voor 2.000 kwh betalen tegen het geldende energietarief.

Sinds 2014 is de salderingsregeling geïndivualiseerd, waarbij het uitgangspunt is dat de salderingsgrens gelijk is aan de hoeveelheid energie die je van het energiebedrijf geleverd hebt gekregen. Energiebedrijven hebben zelf vrijheid bij de manier waarop ze dit vergoeden.

Als je bijvoorbeeld 2.000 kwh van je energiebedrijf afneemt en zelf met zonnepanelen 2.500 kwh teruglevert, dan ligt de salderingsgrens op 2.000 kwh. Voor de extra aan het net geleverde 500 kwh ben je afhankelijk van wat je energiebedrijf voorstelt. Deze 'terugleververgoeding' is standaard lager dan de reguliere stroomprijs, omdat energiebedrijven de energiebelasting hierbij niet mogen vergoeden voor particulieren.

Voor een goede vergelijking van energieleveranciers is het dus belangrijk dat consumenten duidelijk wordt gemaakt, hoe het salderen per energieleverancier precies werkt.

Bron: ANP/Z24

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl