- Werkgevers moeten meer bieden dan goede lonen en arbeidsvoorwaarden, als ze alle kansen op de krappe arbeidsmarkt willen benutten, zegt het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP).
- Het SCP wijst erop dat bedrijven de werkdruk kunnen verlagen of scholing en trainingen kunnen aanbieden om werknemers te behouden.
- Uit de studie blijkt ook dat beleid voor maatschappelijk verantwoord ondernemen in 2020 nog vaak ontbrak, terwijl werkgevers dit wel belangrijk vinden.
- Lees ook: Loonstijging in juni richting 4%: werknemers willen compensatie voor hoge inflatie
Werkgevers moeten meer doen dan goede lonen en arbeidsvoorwaarden bieden aan hun personeel, als ze alle kansen op de krappe arbeidsmarkt willen benutten. Daarvoor waarschuwt het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) na onderzoek.
De belangrijke adviseur van het kabinet wijst erop dat het verlagen van de werkdruk en het aanbieden van scholing en trainingen eveneens voorbeelden zijn van wat bedrijven kunnen doen. Datzelfde geldt voor het bieden van kansen voor mensen met een arbeidsbeperking en het mogelijk maken van thuiswerken.
Volgens de onderzoekers is het gezien de grote personeelstekorten in sommige sectoren momenteel heel belangrijk voor werkgevers dat ze hun medewerkers weten te behouden en voorkomen dat mensen uitvallen. Ook zouden ze mensen aan het werk kunnen helpen die nu geen baan hebben.
Het SCP keek voor de publicatie ook naar wat werkgevers al doen aan personeelsbeleid. De gegevens daarvan gaan maar tot 2020. Toen hoorde het vinden van geschikt personeel ook al tot de belangrijkste knelpunten. Ongeveer vier op de tien organisaties gaven toen ook aan te kampen met klachten over werkdruk. Dan gaat het bijvoorbeeld om overspannen medewerkers.
Uit de studie komt verder naar voren dat concreet beleid voor maatschappelijk verantwoord ondernemen in 2020 nog regelmatig ontbrak, hoewel werkgevers zeiden dit wel belangrijk te vinden. Volgens het SCP kwamen theorie en praktijk destijds vaker nog niet met elkaar overeen. Zo zeiden de meeste werkgevers zich verantwoordelijk te voelen om mensen met een arbeidsbeperking in dienst te nemen. Toch had op dat moment nog maar een op de zes van de ondernemingen daadwerkelijk iemand met een arbeidsbeperking in dienst.
