De kogel is door de kerk. De Europese Centrale Bank zet grof geschut in.
ECB-president Draghi heeft aangekondigd onbeperkt staatsobligaties op te
kopen indien dat nodig blijkt. Slim als hij is, verbindt hij wel een paar
politieke voorwaarden aan de bediening van het grove geschut, maar dan toch.
De spanning op de financiële markten vloeide weg en alleen de Duitsers waren
verbouwereerd. Althans, zo leek het. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat
de boodschap hen verraste.
Belangrijker is het om tussen de regels door te lezen. Hoe kritiek is het in
Europa dat Draghi onbeperkt zijn portemonnee beschikbaar houdt? En welke
invloed heeft dat op de moraal van de probleemlanden? Gaat daar nu de
champagnefles open?
ECB veegt obligaties op
Het gevolg van de strategie zal zijn dat over een paar jaar de ECB tot de nok
gevuld is met obligaties die niemand meer wil hebben en die ze
hoogstwaarschijnlijk kunnen afschrijven, want aflossing blijft
twijfelachtig. En op de andere zijde van de balans van de ECB staat
pontificaal de geldpers. Het voordeel daarvan is wel dat je balans altijd
sluit. Tekorten komen niet voor.
Het is immer nuttig om na een besluit als dit de grote lijnen weer eens te
bekijken. Je kunt van Draghi zeggen wat je wilt, maar hij vertoont dit keer
wel leiderschap. Dat ontbeert de rest van de wereld. Zakenbank Merrill Lynch
noemt dit een G-0 omgeving. Na de G-7 en de G-20 nu dus de G-0. Dat schept
in de huidige situatie ruimte voor de Centrale Banken en Draghi begrijpt
dat.
Onmacht politieke leiders
De Verenigde Staten hebben door hun politiek kenbaar gemaakt het leiderschap
van de wereld niet meer te ambiëren. Ondanks het feit dat de VS in aandelen
47 procent van de wereldkapitalisatie van beurzen omvat en in obligaties 40
procent.
Andere leiders van betekenis zijn er niet. Japan heeft in de laatste 22 jaar
17 premiers versleten. En Europa? Ik denk dat u zelf het antwoord kunt
bedenken.
De wereld verandert snel. Er zijn debet- en creditlanden. En de verschillen
worden groter. Er zijn landen met een jonge bevolking en er zijn landen die
in rap tempo vergrijzen.
Nog niet zo lang geleden werd het AAA-deel van de obligatiemarkten gedomineerd
door soevereine staten. Nu zijn dat de grote bedrijven. Dat zie je ook terug
in de aandelenindices.
De Amerikaanse S&P-500 Index is terug op het niveau van 2008. Tussen de
regels kun je ook lezen dat we de afgelopen vier jaar weer niks verdiend
hebben, maar met een naar adem happend Europa en een 'fiscale afgrond' in de
VS van een half biljoen dollar eind dit jaar, toch niet zo slecht, wel?
Speelveld belegger: aandelen
Het speelveld van de belegger is veranderd. De rente bij grote centrale banken
staat vrijwel op nul en je mag van hieruit zelf de meeste logische richting
bepalen. Het economische leiderschap in de wereld gaat een onbestemde fase
in.
We geven meestal geen politieke opinie af, maar Obama is voor velen niet de
president gebleken die hij beloofde te zijn en van de Republikein Mitt
Romney hebben we nog geen logisch plan gehoord om de problemen van de VS aan
te pakken.
Europa is een theekrans. China is er nog lang niet klaar voor. En de invloed
van de Centrale Banken is groeiende. Dus om wat te verdienen op de beurs
moet je eigenlijk door het macroniveau heen kijken.
Voor beleggen in aandelen geldt als nooit tevoren een oud en bekend credo:
zoek groei, rendement en kwaliteit. Groei vind je niet overal, maar wel in
opkomende markten en selectief in gevestigde markten. Rendement en kwaliteit
laten zich overal en goed meten. Hebben die ratingbureaus toch nog nut.
Ik pleit al een tijdje voor een verschuiving naar een overweging in aandelen
voor beleggingsportefeuilles. Deze
grafiek toont een indicator met een voorspelbaarheid van bijna 80
procent. En die staat echt op kopen. Succes.
Lees meer artikelen van Rob Putter
Rob Putter is zelfstandig vermogensadviseur voor financieel adviesbureau
Uniquest, onderdeel van de Latin
Capital Group. De informatie in deze column bevat geen individueel
beleggingsadvies of aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Volg
de markten op Z24 Beurs
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl