Boonstra stelt een Europees agentschap voor dat de eurozone-obligaties
uitgeeft. Afhankelijk van hun financiële positie betalen landen aan het
agentschap een grotere of kleinere rente-opslag voor de leningen.
Renteverschillen
Nu is het zo dat de eurolanden zelf staatsleningen uitgeven. De grote
verschillen in financiële gezondheid vertaalt zich in grote
renteverschillen. Landen die een relatief grote staatsschuld hebben zoals
Griekenland en Italië betalen veel meer rente dan bijvoorbeeld Duitsland.
Het grote verschil in rentes is volgens veel economen een gevaar voor de
stabiliteit van de eurozone. Het zou ertoe kunnen leiden dat een of meer
landen besluiten uit de munt te stappen. De introductie van de
eurozone-obligaties moet dit risico verkleinen.
Amerikaanse staatsleningen
Voor de euroleningen zal volgens de Rabobank een actieve markt ontstaan die
zich kan meten met de markt voor Amerikaanse staatsleningen. Dit versterkt
de positie van de euro ten opzichte van de dollar.
De daling van de euro tegen de dollar in de huidige financiële crisis laat
zien dat de Amerikaanse munt nog steeds word gezien als veilige haven. Een
sterkere euro zou op dit terrein met de dollar kunnen wedijveren.
Het idee voor eurozone-obligaties bestaat al langer. Een voorstel van Italië
viel eerder dit jaar echter in slechte aarde. Rijkere eurolanden zoals
Duitsland en Nederland lieten weten er weinig voor te voelen. Oost-Europese
landen, die nog niet aan de euro meedoen, vinden dat het de eenheid in de
Europese Unie aantast.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl