De laatste jaren is wel duidelijk geworden dat er niet te sollen valt met de
muziekindustrie. Liedjes downloaden via programma’s als Limewire is niet
toegestaan. De nieuwe clip van je grote idool Madonna op videoplatform
Youtube zetten, zodat iedereen kan horen welke muziek jij leuk vindt, mag
ook al niet. Je wordt scherp in de gaten te houden om dergelijke acties te
voorkomen. Misschien wel te scherp.
Eye of the tiger
Dit voorjaar plaatste de Amerikaanse Marci Berr een video
op Youtube waarin haar zoontje Jacob vrolijk danst in een museum. Marci had
een flipcamera gepakt en zonder aarzelen haar dansende zoontje vast gelegd.
Om dit de delen met familie en vrienden zette ze het filmpje op Youtube.
Enkele maanden later ontving ze een e-mail van de videowebsite. Volgens
Youtube had ze auteursrechten geschonden. Naar aanleiding van dit bericht
schreef haar man Jonathan Berr een verontwaardigde reactie op de Amerikaanse
nieuwssite Dailyfinance
.
Marci was zich niet bewust geweest van auteursrechten op de achtergrondmuziek
in het familiefilmpje. Haar zoon danste namelijk op de melodieën van het
liedje ‘Eye of the tiger’, van de Amerikaanse rockband Survivor. Ondanks dat
de muziek niet geheel zuiver klinkt en ze het filmpje niet vernoemd heeft
naar het liedje uit 1982, schond ze blijkbaar toch auteursrechten. Heeft
Youtube dan niet het onschuldige karakter ingezien van het videofragment?
Streng toezicht
Youtube blijkt meedogenloos. Platenlabels en filmproducenten oefenen druk uit
op de videowebsite. In maart 2007 diende Viacom, onder meer eigenaar van
muziekzender MTV, een schadeclaim in van 1 miljard dollar tegen Youtube. Op
de website stonden honderdduizenden filmpjes die auteursrechten bevatten,
zonder dat hier toestemming voor gegeven was. Sindsdien doet Youtube er
alles aan om schending van auteursrechten te voorkomen.
Muziekvideo’s van artiesten zijn alleen nog maar te zien met reclame van
platenlabels als de Sony Entertainment Group en de Universal Music Group.
Clips die doorsnee Youtube-gebruikers plaatsen, worden of verwijderd, of het
geluid wordt uitgezet, of ze vervangen door een ander liedje. Het is
allemaal het werk van de auteursrechtenwaakhond van Youtube.
Youtube scant automatisch alle filmpjes die op de website geplaatst worden op
inhoud. Het geluid van het filmpje wordt vergeleken met een database waar
muziek met auteursrechten in staat. Komen de klanken overeen, dan zal je
filmpje verwijderd of aangepast worden. Of dit onterecht is, omdat het
bijvoorbeeld een onschuldig familiefilmpje betreft, wordt op dat moment niet
beoordeeld.
Wat te doen?
Wel kun je je proberen te beroepen op ‘redelijk gebruik’, al moet je dan
kunnen aantonen dat de video uitsluitend voor educatief of persoonlijk
gebruik is bedoeld, en zonder winstoogmerk geplaatst wordt. Of je het de
moeite waard vindt, is de vraag. Stephanie Lenz plaatste in februari 2007
net als Marci Berr een filmpje
van haar dansende zoon op Youtube. Platenlabel Universal Music Group mailde
haar in juli 2007 dat er met de video auteursrechten geschonden werden.
Toen ze in beroep ging tegen de verwijdering van haar video, volgde een strijd
met platenlabel Universal Music Group in de rechtbank
. In Maart 2010 kreeg ze eindelijk haar gelijk. Na tweeëneenhalf jaar en
veel advocatenkosten, staat haar filmpje
toch op Youtube. Met het liedje ‘Let’s go crazy’ van Prince op de
achtergrond.
Marci Berr had het, volgens het artikel op Dailyfinance
een stuk gemakkelijker. Jim Peterik, een van de schrijvers van het liedje
‘Eye of the tiger’, stuurde haar een e-mail
waarin hij aangeeft dat er zeker geen sprake is van misbruik van het liedje
en hij het juist leuk vindt dat het jongetje danst op zijn muziek. Of meer
artiesten zo meelevend zijn, is maar de vraag. Je kunt dus beter je kinderen
een zelfverzonnen liedje laten zingen en daar zelf de auteursrechten op
claimen.
Lees ook:
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl