Hieraan lag een hoog oplopende ruzie ten grondslag over de vraag wie nu
eigenlijk de eigenaar van het bedrijf was. Het geld van een Britse
investeerder werd daardoor niet op tijd gestort, aldus bronnen rond de
onderneming.

Duracar werd in 2007 opgericht door de Limburgse serieondernemer Paul Hamm.
Het bedrijf uit Heerlen is niet verder gekomen dan vijf prototypes. De
bestelwagen, die later dit jaar in groten getale van de band moest rollen,
werd vorige zomer gekozen tot ‘Auto van de Toekomst’. Dat gebeurde na een
prijsvraag op internet.

De prijs werd uitgereikt door minister Maria van der Hoeven. Destijds
verklaarde zij, na een rondje in de wagen van Duracar: "Het is geweldig
dat een Nederlands product van dit niveau beschikbaar is."

Doorstart
De curator van Duracar, Wim Vondenhoff uit Heerlen, vermoedt dat een
doorstart zal slagen. "Een geïnteresseerde partij heeft zich al gemeld."
Het lijkt er volgens Vondehoff op dat het bankroet gisteren tijdens de
zitting was te voorkomen. "De onderneming heeft misschien wat
ongelukkig gehandeld." De ceo van Duracar, Wim Steenbakkers, zegt dat
de Britse investeerder, die hij niet met naam wil noemen, op het punt stond
om het toegezegde geld eindelijk over te maken.

Duracar heeft een korte, maar veelbewogen geschiedenis gekend. Na de
oprichting in 2007 deed Hamm, een voormalige topman bij DSM, zijn
geesteskind het jaar daarop alweer van de hand. Hij verkocht de onderneming
aan Econcern, het bedrijf dat talloze groene initiatieven in Nederland
financieel ondersteunde. Hamm werd betaald in aandelen van de nieuwe
eigenaar. Daar beleefde hij weinig plezier aan: Econcern ging halverwege
2009 roemloos ten onder.

Droom
Bij Duracar leefde de droom van een grote groene toekomst desondanks
onverminderd voort. Steenbakkers zocht, en vond, een nieuwe aandeelhouder.

Toen begonnen de problemen pas echt. De Britse investeerder kocht Duracar in
oktober, maar leek het Nederlandse bedrijf subiet weer kwijt te zijn.

Volgens ingewijden was dit te wijten aan een voormalige directeur in dienst
van de anonieme investeerder. De man in kwestie was net ontslagen, maar
bleef zich voor de buitenwacht voordoen alsof hij nog in dienst was. Door
dit toneelspel wist hij Duracar door te 'verkopen'. Ruzie tussen
verschillende partijen die claimden eigenaar te zijn van Duracar, was het
gevolg. Pas na veel juridische druk kwam het bedrijf uiteindelijk weer terug
in handen van de Britse investeerder.

Onenigheid
CEO Steenbakkers, ook afkomstig van DSM, wil hierover slechts zeggen dat er
fikse onenigheid was, waardoor de kas van Duracar leeg bleef. "Door
juridische perikelen is het financieel niet doorgekomen." In december
waren de problemen rond het rechtmatige eigendom weliswaar gladgestreken,
maar was er nog geen cent overgemaakt naar de rekening van Duracar.

Dat zou later deze week alsnog gebeuren, aldus Steenbakkers. Die belofte deed
hij ook aan de schuldeisers, waaronder belastingadviseur Benning &
Partners. Dit bureau, met vestigingen in Amsterdam en Soesterberg, was
echter niet onder de indruk.

Een van de partners, Ronald van der Vight, is de rechterhand van Paul Hamm.
Hierdoor was Van der Vight vanaf de oprichting betrokken bij Duracar. Tot de
herfst van 2009 trad hij, gedetacheerd door Benning, op als financieel
directeur van het Limburgse bedrijf.

Faillissement
Benning & Partners wacht al bijna twee jaar op zijn geld, aldus Van der
Vight. Zijn kantoor vroeg onlangs het faillissement van Duracar aan. Te lang
was hij aan het lijntje gehouden, zegt van der Vight. "Sinds juni zijn
we met elkaar bezig, maar afspraken werden telkens niet nagekomen. We zijn
meer dan redelijk geweest."

Van der Vight zegt herhaaldelijk maar tevergeefs contact te hebben gezocht met
de Britse investeerder. "Tot maandagavond", zegt Van der Vight. "Toen
werd ik opeens gebeld. Maar ze hadden me niets anders te bieden dan oude
beloften. Ik had op zijn minst iets zwart op wit verwacht."

Lees ook:

Elektrische
auto gaat misschien Nederland voorbij

Nederlands
bedrijf bouwt elektrische bestelbus

Duracar
op de Parijse autoshow

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl