“Of ik zelf Maître Paul producten eet? Haha, ik ben er dol op. Ik schotel al
mijn bezoek taarten van Maître Paul voor, en ik neem het ook altijd mee als
ik ergens op bezoek ga. In de eerste twee maanden dat ik hier werkte ben ik
vijf kilo aangekomen”, aan het woord is Ernst Jan Broer, sinds twee jaar
directeur bij diepvriestaartengigant Maître Paul.

Alle taarten, schnitten en tompoucen die het bedrijf maakt, worden gebakken in
een enorme bakkerij in Tilburg, gevestigd in een voormalige textielfabriek.
Drie soorten taarten kunnen tegelijk worden gebakken, gedecoreerd,
ingevroren en ingepakt.

Op het moment van rondleiding worden er custardvingers voor de Engelse markt,
mokkaschnitts voor de Nederlandse bakkers en advocaattaarten voor Duitsland
gebakken. Veel van het werk gaat met machines, maar een deel is nog altijd
mensenwerk. Aan een lopende band leggen drie vrouwen op elke mokkaschnitt
vijf stukjes chocolade, iets verderop zit een vrouw met een soort grote kam
de strepen op de custardvingers uit te vegen tot een kunstig motief.

Fusiebedrijf
Het bedrijf Maître Paul bestaat officiëel 25 jaar, toen fuseerden Bakkerij
Albro, voormalig eigendom van Albert Heijn, en Carels Banketbakkerij. In die
kwart eeuw is het bedrijf een aantal keer van eigenaar gewisseld, van
suikerbedrijf Züdsucker naar Schöller. In 2001 kocht het Zwitserse Nestlé
Schöller en kreeg Maître Paul erbij.

In 2008 nam investeringsmaatschappij Clearwood, waarvan Broer een van de vijf
eigenaars is, Maître Paul over van Nestlé. Naast Maître Paul zit Clearwood
ook in boekverkoper ECI en in sauzen- en kruidenbedrijf Intertaste.

“Het was vanaf het begin duidelijk dat Maître Paul niet in de strategie van
Nestlé paste, maar vanuit de overname was bepaald dat ze het een paar jaar
moesten vasthouden. Ze hebben de boel keurig gemanaged, maar het was
duidelijk een tijdelijke exercitie”, aldus Broer.

Fortis uitgekocht
Clearwood kocht Maître Paul samen met Fortis Private Equity. Een jaar geleden
nam Clearwood de aandelen van Fortis over. “Zij zaten er anders in dan wij.
Een private equitybedrijf wil snel resultaten boeken en weer doorverkopen.
Wij zitten er meer voor de lange termijn in. Voor ons is het ondernemen
belangrijk.”

“De reden dat we in Maître Paul hebben geïnvesteerd, was dat we veel manieren
zagen om de productiemethoden en –processen efficiënter te maken. Nestlé had
netjes op het bedrijf gepast, er stond een goede fabriek, de randvoorwaarden
waren goed, maar het heilige vuur ontbrak. Maître Paul was al jarenlang
marktleider in het diepvriestaartenvak. De instelling was heel lang dat het
bedrijf nou eenmaal grote, dure taarten maakt, er werd niet gekeken naar
slimme oplossingen.”

Weinig grote veranderingen
Echt grote veranderingen heeft Broer naar eigen zeggen niet doorgevoerd. Hij
heeft het liever over vele kleine stapjes. “Zo kost het heel veel tijd om na
elke dag produceren de machines weer helemaal schoon te maken. Die kosten
maak je of je nou een hele of een halve dag produceert. Door de
productieschema’s beter op elkaar af te stemmen, kun je die vaste kosten
over meer volume uitspreiden. Door veel van dat soort maatregelen te nemen,
hebben we een flinke efficiëntieslag kunnen maken.”

De verbeteringen die Broer heeft doorgevoerd zijn al zichtbaar in de omzet,
die groeit weer. In 2009 was de omzet 32,5 miljoen euro, volgens Broer moet
dat binnen een paar jaar naar 60 miljoen euro kunnen.

Groei moet vooral komen uit buitenlandse markten. “In Nederland hebben we met
Maître Paul een marktaandeel van 34 procent, en dan reken ik de huismerken
die we maken nog niet mee. Naast Nederland zitten we ook in Duitsland, Groot
Brittannië en Frankrijk. Het zou logisch zijn om daar uit te breiden. Ruim
20 procent van al het gebak dat we maken, gaat naar Duitsland. Maar daar
worden we nu alleen nog maar huis aan huis verkocht. We liggen daar niet in
de winkel. Uitbreiding naar Duitsland is relatief eenvoudig, we weten wat ze
lekker vinden.”

Kwaliteit
Duitsers houden volgens Broer meer van kwalitatief goede taarten. “Het is
jammer dat veel van onze mooiste taarten naar het buitenland gaan”, lacht
Broer.

“Traditioneel houden Nederlanders van veel en goedkoop” zo typeert Broer de
Nederlandse taarteter. “Jarenlang was de bestseller in de markt een
stagroomtaart van een kilo voor 3,49 euro. Maar de smaak van de Nederlander
begint langzaam te veranderen. Nu willen ze lekker en goedkoop. We hebben nu
dus ook een kleinere slagroomtaart van hogere kwaliteit in het assortiment.”

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl