‘Vrachtprijzen
stijgen door tekort aan schepen.’ Het lijkt een citaat uit een ver
verleden, maar het bijbehorende artikel is iets meer dan een jaar oud. Op 1
juli 2008 draaide de wereldhandel nog op volle toeren.

Een paar maanden later kelderden de vrachttarieven, en als schepen niet
nutteloos voor anker liggen, torenen ze verdacht hoog uit boven de
waterlijn.

Januari, februari en maart 2009 waren de zwartste maanden uit de wereldhandel
in de afgelopen vijfenveertig jaar, zo concludeerde
de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (Oeso). En
waarschijnlijk moeten we nog veel verder terug, zeker tot de jaren dertig,
en misschien zelfs tot net voor de Eerste Wereldoorlog, maar voor die
perioden zijn geen betrouwbare cijfers beschikbaar.

Niet alleen het tempo waarin de handel inzakte was beangstigend, ook het feit
dat het een wereldwijd fenomeen was. Vrijwel geen land op aarde wist zich te
ontrekken aan de neergang. De keerzijde van de globalisering: als we gaan
dan gaan we met z’n allen.

Volgende week kunnen we weer eens mooie handelscijfers tegemoet zien.
Voorwaarde is wel dat je alleen kijkt naar een groei van de im- of export
van maand op maand, of van kwartaal op kwartaal. Want vergeleken met vorig
jaar, zullen de handelsvolumes nog zeker 10 procent lager liggen, en voor
Nederland eerder 20 procent lager.

Meevallers
Maar wie diep is gevallen, kan ook snel weer op staan. Voor heel 2009 zal de
voor Nederland relevante wereldhandel met 16 procent dalen, zo dacht het CPB
in juni. Maar die zou best wel eens sneller aan kunnen trekken.

De oorzaak is de sneller dan verwachte opleving van de economie Duitsland en
Frankrijk, respectievelijk handelspartner nummer 1 en 4.

Een Duitse opleving is goed nieuws, zeker omdat het een vrijwel direct
positief effect heeft op de sectoren die bij ons het water aan de lippen
staat: de transportsector en de industrie. Want hoe meer Opels en
Bosch-apparaten door de buren in elkaar worden geschroefd, des te sneller de
kranen van Rotterdam weer aan de slag kunnen.

St. Nikolaus
Helaas zit er wel een addertje onder het gras. De overheid heeft bijna overal
voor Sinterklaas gespeeld. Met name de Duitse bondskanselier Merkel heeft
haar zakken geleegd.

Meer dan een miljoen Duitsers vallen onder Duitslands deeltijd-WW-regeling, de Kurzarbeit.
Werknemers die op kosten van de overheid thuiszitten in afwachting van
betere tijden en door bedrijven, zodra de boel weer aantrekt, meteen weer
kunnen worden ingezet. Daarnaast is geen enkel land zo riant geweest met een
sloopregeling voor oude auto's.

De regeringsleiders hebben op
het G20-beraad van rijke industrielanden afgesproken de geldkraan nog
even open te houden. Dat stemt hoopvol, zeker voor een klein exporterend
land als Nederland, maar ze nemen wel een flinke gok.

De overheden houden hun economieën nog even aan het infuus, om te voorkomen
dat ze weer in een coma wegzakken. Maar het is wel zaak dat de patiënt snel
opknapt en daarmee ook de handel, want de rekening loopt op.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl