Goldman Sachs is de onbetwiste koning van Wall Street. Rivalen Merrill Lynch,
Bear Stearns en Citigroup gingen de afgelopen maanden voor miljarden het
schip in. Bij Citigroup en Merrill vloog de hoogste baas de laan uit.

Goldman daarentegen ziet de miljarden binnenstromen. Topman Lloyd
Blankfein kan dit jaar een slordige 70 miljoen dollar bijschrijven,
berekende The Financial Times.

In New York en Londen wordt volop gespeculeerd over het opzienbarende succes
van de bank der banken. Waarom kwam Goldman dit jaar, als enige van de grote
zakenbanken, vrijwel ongeschonden de kredietcrisis door?

Eind 2006 was Goldman Sachs nog volop actief met het op- en
doorverkopen van hypotheekleningen van arme Amerikanen. Op dat moment
maakten twee tophandelaren van de bank zich echter al sterk voor een gok op
het instorten van de markt voor riskante hypotheekleningen, zo meldde The
Wall Street Journal afgelopen week.

Het duo kreeg in de eerste helft van dit jaar de ruimte om, met geld van
Goldman Sachs, tegendraadse handelsposities in te nemen. Zo profiteerde de
bank volop van koersdalingen op de markt voor zogenoemde subprime
hypotheken. De geschatte handelswinst op deze mega-speculatie bedraagt een
slordige vier miljard dollar, aldus The Wall Street Journal.

Briljante timing. Briljante werknemers?

Goldman Sachs staat bekend om de extreem strenge selectie van personeel. Tien
of meer gesprekken met een sollicitant zijn geen uitzondering. Alleen echte
toppers komen binnen. Maar als de bank je echt wil hebben, belt de hoogste
baas desnoods zelf.

Daarmee is je kostje niet gekocht. Volgens het Britse weekblad The Economist
eist de bank van werknemers dat ze elkaar voortdurend zo compleet mogelijk
informeren. Een militaire teamgeest bindt de organisatie. De letter i (ik)
komt niet voor in de naam van de bank, luidt een bekende typering van de
bedrijfscultuur.

Het afgelopen decennium heeft Goldman Sachs zich ontwikkeld van
financieel intermediair tot superieure handelsmachine. Het traditionele werk
van zakenbankiers - bedrijven die geld nodig hebben in contact brengen met
investeerders die geld kwijt willen - is van secundair belang geworden.
Goldman verdient steeds meer geld als speculant en is zelf een soort
mega-hedgefonds.

De miljardenwinsten die gokjes op aandelen, obligaties, grondstoffen en tal
van afgeleide beleggingsproducten opleveren, roepen wel vragen op over de
vele petten van de bank.

Is wat goed is voor Goldman ook altijd goed voor de klant?

De intern bewierookte informatie-uitwisseling is niet per se van
toepassing op de klant. In de Financial Times van 17 december plaatst
hoogleraar Bernd Venohr van de Berlin School of Economics vraagtekens bij de
zakenethiek van de bank.

Venohr had in januari 2007 privé-geld toevertrouwd aan beleggingsexperts van
Goldman Sachs, maar verbrak de relatie na tien maanden. Onder meer omdat
zijn geld in mei in aandelen van Amerikaanse financiële dienstverleners was
belegd, die luttele maanden later werden getroffen door... problemen met
hypotheken van arme Amerikanen.

Geen denderende publiciteit. Zolang Goldman de andere grote jongens op
Wall Street met een straatlengte verslaat, ligt de bank daar niet wakker
van.

De toegenomen afhankelijkheid van slimme handelsdeals heeft wel een keerzijde.
Gokt Goldman een keertje verkeerd, dan kan de teller zo met negen nullen in
het rood uitslaan. In dat geval blijft het niet bij een enkele brief van een
mokkende professor.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl