De meeste andere EU-lidstaten voelen weinig voor ingrijpende wijzigingen. Het Verdrag van Lissabon kwam pas tot stand na jarenlange moeizame onderhandelingen. Een verdragswijziging moet in alle landen apart worden goedgekeurd, in sommige lidstaten mogelijk via referenda. Daarmee gaat veel tijd verloren om zogenoemde eurozondaars aan te pakken.
De Duitse bondskanselier Angela Merkel verklaarde voor het begin van de top dat zij vast wil houden aan haar eisen. Door een aanpassing van het verdrag moet een tijdelijk noodfonds voor landen in moeilijkheden een permanent karakter krijgen. Ook wil zij het stemrecht tijdelijk afpakken van EU-lidstaten die er een potje van maken.
De laatste eis
Die laatste eis stuit op de meeste weerstand. Het opschorten van het stemrecht van EU-lidstaten die zich niet aan de Europese begrotingsgregels houden, is onaanvaardbaar, stelde voorzitter José Manuel Barroso van de Europese Commissie.
Premier Mark Rutte noemde de wijziging van het EU-verdrag om een permanent noodfonds voor de euro in het leven te roepen, ,,verre van ideaal”. Maar op dit gebied is een verdragswijziging niet onbespreekbaar. ,,Het gaat er vooral om hoe we dat vangnet voor de euro precies vorm gaan geven.”
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl