Energiegigant Shell is stevig aan het snijden in activiteiten die niet optimaal renderen. Is er daarmee geen gevaar dat toekomstige winst- en kasstromen minder groot zullen zijn? Errol Keyner denkt van niet. Hoe minder investeren de winst op lange termijn vergroot.
Een vraag hoor ik de laatste weken veelvuldig en die gaat over de hoge(re) beurskoers van Shell. Ligt het aan de nieuwe topman Ben van Beurden? Aan het steeds hogere dividend? Aan de politieke onrust in het Midden-Oosten? Aan het algemene beursklimaat?
Shell : alles moet renderen
Waarschijnlijk allemaal. Van Beurden wil het hoge dividend voor Shell aandeelhouders consistent verder laten groeien, zonder dat de ijzersterke balans van de onderneming eronder lijdt. De sluitpost zijn de netto investeringen, die nodig zijn om de toekomstige winst- en kasstromen veilig te stellen.
Shell gaat haar bezittingen zorgvuldig screenen. Als iets te weinig rendement oplevert, wordt het gerepareerd of verkocht. Nieuwe grote investeringskansen zullen kritischer worden beoordeeld, alvorens ze groen licht krijgen.
Groeiende kasstromen en dividenden, een solide maar hoog renderende balans en jaarlijks nog steeds tientallen miljarden kansrijke investeringen, welke onderneming wenst dat niet?
Investeren met de rem erop
Zolang alternatieve energiebronnen te duur en te klein zijn om aan de groeiende wereldwijde energiebehoefte te voldoen, neemt de vraag naar fossiele brandstoffen toe. Nu de bestaande olie- en gasvelden - waar winning relatief gemakkelijk en goedkoop is - geleidelijk leegraken, staan Shell en haar concurrenten voor technologische uitdagingen. Ook milieutechnische en dus politieke, overigens.
Hoewel Shell net als de concurrentie zelfs nu met de rem erop jaarlijks tientallen miljarden blijft investeren in het vinden en ontwikkelen van nieuwe olie- en gasvelden, zal een structurele terughoudendheid niet zonder consequenties zijn. Uiteindelijk zal het lagere toekomstige aanbod van olie en gas resulteren in hogere prijzen.
De nieuwe financiële discipline van de olie- en gasgiganten verlaagt de investeringsbudgetten, waarmee de balansen minder worden aangesproken. Logisch. Paradoxaal zorgen de lagere investeringen voor hogere toekomstige kasstromen, dankzij stijgende olie- en gasprijzen.
Errol Keyner is adjunct-directeur bij de Vereniging van Effectenbezitters (VEB), maar schrijft dit artikel op persoonlijke titel. De auteur heeft geen positie in Royal Dutch Shell.
Lees ook
Hendrik Oude Nijhuis: waarom bedrijf met competitief voordeel zoveel waard is
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl