Statistisch gezien is vliegen de veiligste manier van reizen, maar als je sommige landingsbanen ziet, twijfel je daaraan.

Daar stapt zelfs de meest ervaren reiziger soms na een turbulente landing het vliegtuig uit en is het ook voor piloten behoorlijk spannend.

Van Caribische resorteilanden tot landingsbanen met een ravijn aan het eind: de wereld kent een heel stel bizarre vliegvelden waarbij een applausje voor de piloot wél op z’n plaats is. Dit zijn de toppers.


McMurdo-station, ‎Antarctica

Foto: Josh Landis, Wikimedia Commons

McMurdo is het Amerikaanse onderzoekscentrum op Antarctica en als de zee bevriest in de baai waaraan dit dorp ligt, landen forse vrachtvliegtuigen op zee-ijs. De landingsbaan heeft de bijnaam ’the Ice’. Als het ijs te dun is, moeten vliegtuigen elders landen om McMurdo te bevoorraden.


Princess Juliana International Airport, Sint Maarten

Foto: Wikimedia/Lawrence Lansing

Het beroemde vliegveld van Sint Maarten is wellicht enger voor strandgangers dan passagiers aan boord van de landende toestellen. Door de extreem lage landingen is Maho Beach een populaire bestemming om vliegtuigen van dichtbij langs te zien razen.

Dat is overigens niet zonder risico, zoals ook borden rondom de baan waarschuwen. Een vrouw kwam recent om het leven toen ze ongelukkig terechtkwam door de kracht van een startend toestel.


Paro, Bhutan

Paro Airport. Foto: REUTERS/STR New

Het bergachtige koninkrijk Bhutan kent één internationale luchthaven: Paro. Die ligt op maar liefst 2,235 meter hoogte en tussen toppen van de Himalaya die nog eens kilometers hoger zijn. De landing is zo lastig dat slechts weinig piloten er een licentie voor hebben.


Barra Airport, Scotland

Barra Airport. Foto: Wikimedia

Op het kleine Schotse eiland Barra komen niet veel vliegtuigen aan. Een paar keer per dag maakt een Twin Otter de reis van Glasgow naar Barra om vervolgens te landen op... het strand. Afhankelijk van het tij kan de verkeersleiding kiezen uit drie 'banen' die bij vloed allemaal onder water staan.


Juancho E. Yrausquin Airport, Saba

Juancho E. Yrausquin Airport. Foto: Flickr/killians_red

Ook op het Nederlandse eiland Saba ligt een bizar vliegveld: het Juancho E. Yrausquin Airport steekt in zee en is 400 meter lang - een van de korste banen met commerciële vluchten in de hele wereld. Omdat Saba een vulkaan is, tref je als piloot aan de andere kant een steile bergwand aan. Een bijna minimale foutmarge!


Narsarsuaq Airport, Groenland

Narsarsuaq Airport vanuit de lucht. Foto: Wikimedia Commons

Onherbergzaam Groenland heeft al niet het meest vergeeflijke weer en de fjorden rondom het dorpje Narsarsuaq (158 inwoners) op het zuidelijkste puntje van het eiland helpen niet. Piloten moeten de landing regelmatig afbreken omdat de windvlagen te onberekenbaar zijn. Aankomsten kunnen ook alleen overdag plaatsvinden en de vliegers moeten voor de aanvliegroute vrij kort voor de baan een bocht van bijna 90 graden maken.

De ligging is echter strategisch, gezien de korte afstand naar IJsland, Canada en Denemarken, waar Groenland deel van uit maakt. Narsarsuaq is één van twee luchthavens in Groenland die grotere toestellen kan ontvangen.


Gibraltar International Airport, Gibraltar

Gibraltar International Airport. Foto: Wikimedia Commons

Gibraltar heeft het allemaal: een berg met apen, Britse telefooncellen én een bizarre luchthaven. Die steekt aan de ene kant in de haven en ligt bijna precies op de grens van Brits Gibraltar en Spanje aan de noordkant.

Het bijzonderste aan dit vliegveld is echter dat de belangrijkste weg vanuit Spanje naar de stad de landingsbaan doorkruist. Slagbomen dalen dus neer als een vliegtuig aankomt of vertrekt.


Madeira Airport, Portugal

Madeira Airport. Foto: Flickr/Alexander Baxevanis

Madeira Airport is een beetje vergelijkbaar met Saba. Bergen rijzen op aan de ene kant, de Atlantische Oceaan ligt tientallen meters lager aan de andere zijde. De landingsbaan is na een verlenging in 2003 net 2.700 meter lang en staat op betonnen palen.


Qamdo Bamda Airport, Tibet, China

Qamdo Bamda. Screenshot: Youtube/Mr. Gultekin

Gelegen op een vlakte lijkt het vliegveld van Qamdo Bamda niet heel erg bijzonder. Dit Tibetaanse luchthaventje prijkt echter op een hoogte van 4.400 meter boven de zeespiegel. In de naburige provincie ligt overigens een nóg hogere luchthaven, Daocheng Yading op 4.411 meter.

Landingen op die hoogte zijn lastig vanwege de veel lagere luchtweerstand. Ook kost het daarom meer tijd om op te stijgen. Gelukkig mogen piloten in Qamdo Bamda gebruik maken van de langste baan voor civiele vluchten: 5.500 meter.


Gustaf III Airport, Saint-Barthélemy, Frankrijk

Foto: Gustaf III Airport. source Flickr/Jay Colbath

Net als op Sint Maarten eindigt de landingsbaan van het Franse Caribische eiland Saint-Barthélemy ook vlak voor een strand met zonnende toeristen. De baan is met 650 meter ook niet veel langer dan die op Saba.


Matekane Air Strip, Lesotho

Matekane Air Strip. Foto: Tom Claytor, Wikimedia Commons

Het ravijn aan het eind van deze startbaan is bijna dieper dan de lengte van het gazon dat als vliegveld dient. De Matekane Air Strip in Lesotho meet 580 meter en de kliffen aan het eind zijn een bloedstollende 500 meter hoog. Dit vliegveld wordt vooral bezocht door vliegende dokters en ontwikkelingsorganisaties.


Ketchikan International Airport, Alaska, VS

Ketchikan International Airport. Foto: Flickr/Joseph

Deze landingsbaan is erg smal en ligt in de oceaan. De landingsbaan stopt abrupt dankzij een grote berg aan het einde, en om het allemaal nog wat enger te maken regent het veel in Alaska. Er valt jaarlijks minstens 130 centimeter regen in Ketchikan - dat is best veel vergeleken met de 80 centimeter in Nederland. Daarnaast staat er vaak een stevige wint en vriest het regelmatig, met dank aan de ligging tussen de Stille Oceaan en de Rocky Mountains.


Tenzing-Hillary Airport, Lukla, Nepal

Tenzing-Hillary Airport. Flickr/Petr Meissner

Misschien wel het beroemdste 'bizarre vliegveld' ter wereld vinden we in Nepal, diep in de Himalaya. De landingsbaan loopt van een helling af, bovenaan een enorm ravijn. Opstijgen kan alleen richting de afgrond, want aan de andere kant steekt een bergwand juist omhoog.

Het vliegveld is populair bij klimmers die de Mount Everest willen bedwingen en vernoemd naar Sherpa Tenzing Norgay en Sir Edmund Hillary die de top van 's werelds hoogste berg als eersten bereikten. Het tweetal was ook cruciaal voor de bouw van de bizarre landingsbaan.


Courchevel Altiport, Frankrijk

Courchevel Altiport. Foto: Wikipedia

In Frankrijk tartten de ontwerpers van Courchevel Altiport ('hoogtehaven') alle conventies. Ze bouwden een landingsbaan met een hellingsgraad van maar liefst 18,5 procent en een rare knik op een derde van de 537 meter.

Op deze lijst is het echter de enige luchthaven die geen commerciële lijnvluchten aan passagiers biedt. Een belangrijke reden is dat er geen mogelijkheid is om de landing af te breken door de bergachtige omgeving.