Analisten van Deutsche Bank hebben een grafiek gemaakt waarin de grootste financiële reddingsoperaties uit de geschiedenis worden vergeleken.
De grafiek laat zien dat de huidige monetaire en fiscale maatregelen veruit de omvangrijkste in 50 jaar zijn.
“Het is de vraag of we met deze verhouding tussen schulden en de omvang van het nationaal inkomen ooit weer een echt kapitalistisch systeem kunnen krijgen.”
De fiscale en monetaire steunpakketten die overheden dit jaar hebben ingesteld om de economische gevolgen van de coronapandemie te bedwingen, behoren tot de grootste ooit. Een grafiek die deze week in een rapport van analisten van Deutsche Bank werd gepubliceerd, toont de werkelijk bizarre schaal van de interventies van 2020.
Voor 2020 hebben analisten van de bank de fiscale en monetaire steunprogramma’s in de VS en de grootste Europese economieën gecombineerd in een overzicht.
In de grafiek zie je de ongelooflijke schaal van de reddingsoperaties in vergelijking tot steunpakketten die bij eerdere crises zijn ingesteld. De historische vergelijking loopt terug tot de jaren 70 van de vorige eeuw en sommige maatregelen zie je nog nauwelijks terug op deze schaal.
"We zullen pas veel later weten hoeveel er daadwerkelijk gebruikt zal worden van de huidige overheidssteun, maar dit zijn de belangrijkste verplichtingen die nu zijn aangegaan", zo stellen de analisten.
De grafiek toont ook de totale schulden in de G7-landen (zowel overheidsschulden als private leningen) als percentage van het nationaal inkomen. Te zien is dat naarmate de schuldniveaus hoger worden, ook de omvang van de steunpakketten die nodig zijn toenemen.
Doordat centrale banken en regeringen in de afgelopen twee decennia regelmatig zijn bijgesprongen om de economie te ondersteunen zijn de schuldniveaus in de wereld fors gestegen.
Volgens de analisten van Deutsche Bank zou ook zonder de klap van de coronapandemie een nieuwe recessie waarschijnlijk forse overheidsinterventies hebben gevergd om economieën op de been te houden.
De wereld zit, net als tijdens de kredietcrisis van 2008 en 2009, in een situatie dat overheden het zich niet kunnen permitteren dat bedrijven al te massaal omvallen. Dus wordt alles uit de kast gehaald om de economische pijn van de lockdownmaatregelen te verzachten.
"Wat dat doet met de productiviteit in de toekomst is de vraag. Net als de kwestie of we met de huidige verhouding tussen mondiale schuldniveaus en het nationaal inkomen ooit weer een echt kapitalistisch systeem zullen zien."
