Ik bezocht de Burj Khalifa, maar het was gigantische tijdverspilling

Dubai wil het nieuwe centrum van de wereld zijn en één strategie is bizarre bouwsels neerzetten. Zo ook de Burj Khalifa, het hoogste gebouw ter wereld met 828 meter.

De toren is al sinds 2008 het hoogste gebouw op aarde, toen de bouwers de Taipei 101 inhaalden. De Burj Khalifa houdt ook de records voor het hoogste restaurant en het hoogste observatieplatform ter wereld.

De aanpak van opvallende gebouwen neerzetten (of een hele kaart van de wereld opspuiten als eilandjes voor de kust) lijkt te werken, aangezien Dubai snel stijgt op de lijst van meest bezochte plekken.

Momenteel staat de grootste stad van de Verenigde Arabische Emiraten op de vierde plaats met een geschatte 16,7 miljoen bezoekers per jaar volgens de jaarlijke ranglijst van Mastercard. De Burj Khalifa staat binnen Dubai op de 5e plaats van populaire attracties.

Dus toen ik in november voor het eerst in Dubai was, had ik mijn zinnen gezet op een bezoek aan deze beroemde en unieke toren. Had ik maar geweten hoe graag ik weer beneden wilde zijn toen ik eenmaal voet zette op het krappe en bovendien saaie observatiedek. En dat voor 35 euro.

Zo verliep mijn bezoek aan de Burj Khalifa:

---

Om naar boven te mogen op de Burj Khalifa, moet je een ticket kopen voor een bepaald tijdstip. De prijs kan behoorlijk oplopen, tot wel 55 euro als je rond zonsondergang wil gaan (om 17:00 uur). Ik koos voor 19:00 uur, wat me circa 35 euro kostte.

---

Druk was het niet op dit tijdstip en gelukkig kon ik de rijen voor ticketverkoop ontwijken omdat ik online een ticket had gekocht. Een rij die je niet kun overslaan is die voor de veiligheidscontrole. Die duurde bijna een uur.

---

Ter vermaak is er een Instagram-muur met foto's waarop de Burj Khalifa getagd is.

---

Ondanks het strak geregelde wachtsysteem, duwden veel mensen zich langs me op weg naar de detectorpoortjes en bagagescanners.

---

Aan de andere kant van de veiligheidscontrole maakt een fotograaf een portret van je met een groen scherm op de achtergrond. Ik kan alleen maar aannemen dat ze daar later de toren in plakken.

---

De tocht naar de top is bijna komisch, zo lang is die. Hier begint-ie bij een model van de Burj Khalifa.

---

Een aanraakscherm omringt de maquette. Leg je hand erop en...

---

...aanschouw een futuristische animatieshow.

---

Om niet te vergeten wie hier de baas is, hangt er ook een portret van sjeik Mohammed bin Rashid Al Maktoum.

---

Vervolgens kom je in een gang met bewegend beeld uit de geschiedenis van Dubai.

---

Je bestijgt een roltrap...

---

...om uit te komen bij een spreuk op de muur die stelt dat de Burj Khalifa symboliseert wat Dubai kan bereiken.

---

Geloof het of niet, maar de volgende halte is een gedicht. Geschreven vanuit het perspectief van... de Burj Khalifa zelf. Ik ben werkelijk nog nooit op een plek geweest die zichzelf zó serieus neemt.

---

Je loopt naar de volgende gang - echt, er komt geen einde aan - waar meerdere schermen de Burj Khalifa tonen tijdens de bouw.

---

Pas dan krijg je een glimpje van waar je voor komt: een lift die je naar het dak van de Burj moet brengen.

---

Samen met andere bezoekers sta je opgepropt in de lift. Terwijl je omhoog schiet, verschijnen andere hoge torens van de wereld in animatie op de wanden.

---

De rit is extreem snel: in een minuutje sta je op de 124e verdieping. Dat maakt deze liften de derde snelste van hun soort.

Bron: Construction Weekly

---

Stap uit de lift en je staat bijna op het observatieplatform. Hoewel het uitzichtpunt in de openlucht is, maken de ramen en tralies het vrij lastig om een fatsoenlijke foto te nemen.

---

De drukte maakte het nog lastiger om te genieten van het uitzicht, ook al was ik er op een moment van relatieve rust tijdens de donkere uren. Het platform is hoe dan ook constant vol en er staat altijd iemand achter je te wachten totdat jij klaar bent. Hier de Dubai Mall:

---

... en meerdere wolkenkrabbers in recent gebouwde deel van Dubai. Ik moet zeggen: het feit dat het observatieplatform zo smal is, pleit niet voor de Burj Khalifa. Dit is nota bene bedácht als toeristische trekpleister.

---

Trouwens: helemaal boven zijn we nog niet. 35 verdiepingen liggen nog hoger in de toren. Voor een ticket om de 148e verdieping te bereiken, moet je minstens 87 euro neertellen (en mogelijk zelfs bijna 125). Die 'VIP Experience' is het extra geld niet waard, las ik.

Travelblogger Brian Cohen schreef een schamperende recensie over deze VIP-tickets»

---

Het uitkijkplatform loopt niet om de hele toren heen... Wel is er binnen een cadeauwinkel en een tentoonstelling. Ook hier weer een studio met groen scherm...

---

... en je kunt ook van de Burj Khalifa springen - in virtual reality dan. Voor beide attracties stond een aanzienlijke rij.

---

Eén ding zonder een wachtrij: de ouderwetse muntenpers.

---

Schermen met de skyline van de stad geven aan welk gebouw waar staat...

---

... maar de informatie lijkt niet helemaal te kloppen. Sommige namen van gebouwen doken op op de raarste plekken.

---

Het coolste in deze tentoonstelling is wat mij betreft een vloer van aanraakschermen die een luchtfoto van de Burj Khalifa en Dubai tonen. Gek genoeg is de sensatie behoorlijk echt en krijg je er zo hoogtevrees van.

---

Na een tijdje had ik genoeg van de heksenketel vol andere toeristen en nam ik de lift weer naar beneden. Eenmaal daar word je nog een keer getrakteerd op een maquette, dit keer van Dubai als geheel.

---

Meerdere schermen tonen hier video's over de bouw van de Burj Khalifa, zoals hoe het wind weerstaat. Als je het mij vraagt was dit het interessantste deel van de hele ervaring.

---

Of hoe het gebouw wordt gekoeld.

---

De laatste halte is uiteraard de souvenirwinkel.

---

Waar je onder meer de boeken van de baas van de stad kunt aanschaffen...

---

... of natuurlijk tassen, mokken en magneetjes.

---

En Dubai zou Dubai niet zijn als je geen gouden model van de Burj kon kopen.

---

Dus, wat is mijn eindoordeel? Ik wenste de hele tijd dat ik beneden was gebleven. De Burj Khalifa is een wonderbaarlijk monument vanaf de grond, maar de bovenverdiepingen bezoeken is een vermoeiende, gehypete en eerlijk gezegd ook saaie ervaring. Het uitkijkplatform is krap, de tocht naar de lift ellenlang en het uitzicht niets om over naar huis te schrijven.

---

LEES OOK: Dit Instagramaccount toont hoe groot het verschil tussen vliegtuigmaaltijden in de economy class kan zijn