In het economisch universum draait alles om cijfers, zou je denken. Maar wie
van woordenspelletjes houdt, kan tegenwoordig ook zijn hart ophalen:
Europese politici vluchten in woordspelletjes nu steeds duidelijker wordt
dat de situatie in Griekenland in cijfermatig opzicht dramatisch is.
Herstructurering schulden
De schuldenlast van Griekenland vormt een zeer acuut probleem. De Griekse
schulden zijn steeds verder opgelopen en het land is bijna niet meer in
staat om te voldoen aan de financiële verplichtingen. De (hoge)
rentevergoeding op staatsobligaties maakt de situatie nog erger. En dus
klinken er in de markt geluiden om een debt restructuring door te
voeren. Waar hebben we het over bij een herstructurering van schulden? In
een rapport van Stanford University (2004) wordt de volgende definitie
gehanteerd:
“Debt restructuring implies a formal change in the contractual arrangements
of the debt, such as reducing the face value of the debt and issuing new
bonds with lower interest rates and longer maturities – usually at a sizable
cost to bondholders.”
Ofwel, de voorwaarden worden aangepast, teneinde de partij die de obligaties
uitgeeft meer ‘lucht’ te geven: een lagere rente, een langere looptijd et
cetera. Debt restructuring is een omstreden ‘redmiddel’. Obligatiehouders
worden immers gedwongen om eieren voor hun geld te kiezen. Bovendien wordt
met een debt restructuring niet bepaald een positief signaal afgegeven.
Investeerders zullen zich wel drie keer bedenken voordat zij hun vingers
branden aan obligaties van een partij die zich niet aan de initiële
afspraken kon houden.
Iets totaal anders: herprofilering
Een ‘debt restructuring’ roept weerstand op, en kan resulteren in negatieve
marktreacties. Daarom spreken Europese politici nu liever over ‘debt
reprofiling’. Het woordenspel is begonnen. Het fundamentele verschil tussen
een herstructurering en een herprofilering van schulden is mij niet
duidelijk. Voor zover ik weet, is debt reprofiling niets anders dan debt
restructuring light. Dat wil zeggen: obligatiehouders stemmen vrijwillig in
met een relatief korte verlenging van de obligatielooptijden (bron: Het
Financieele Dagblad).
'Het is écht geen default'
Jean-Claude Juncker, voorzitter van de eurozone, ziet een herprofilering wel
zitten. Maar, zo waarschuwt Juncker, een herprofilering van Griekse schulden
mag door kredietbeoordelingbureaus niet worden geïnterpreteerd als een
default van Griekenland. ‘Default’, nog zo’n mooi woord. Je kunt het
vertalen als ‘in gebreke blijven’; de Griekse overheid blijft in gebreke bij
het voldoen aan de financiële verplichtingen, er is sprake van wanbetaling.
Juncker wil de schulden van Griekenland herprofileren zonder dat het land
het stempel ‘wanbetaler’ opgedrukt krijgt. Want in het geval van een default
“zouden banken miljarden moeten afschrijven, met onberekenbare gevolgen voor
de kapitaalmarkten.”
Helaas voor Juncker: de belangrijkste kredietbeoordelaars bedanken er
feestelijk voor om het woordenspel mee te spelen. Moody’s, Standard &
Poor’s en Fitch hebben laten weten dat een herprofilering van de Griekse
schulden weldegelijk als een default zal worden beschouwd. Vanuit Moody’s
werd hierover gezegd: "A Greek default might take many forms, including
changes in terms and conditions, selective 're-profiling' and large-scale
'voluntary' debt buybacks at high discounts, which Moody's classifies as
distressed exchanges."
Een debt restructuring die we een debt reprofiling moeten noemen. Een debt
reprofiling die we vooral géén default mogen noemen. Griekenland is geen
wanbetaler, maar de leningsvoorwaarden moeten wel versoepeld worden. Het
zijn verwarrende tijden.
Allard Gunnink
CoBeleggenDisclaimer
Allard Gunnink is als redacteur en columnist betrokken bij CoBeleggen,
een initiatief van de Beleggers Coöperatie. Deze column is niet bedoeld als
beleggingsadvies. De auteur kan posities hebben in (beleggingsinstrumenten
op) onderliggende waarden die hij beschrijft.
Meer columns
van Allard Gunnink
Volg de markten op Z24 Beurs
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl