De man uit Maassluis die donderdag werd opgepakt bleek geen horrorclown te zijn, meldde de politie vandaag. Op het plein voor treinstation van Maassluis West ontstonden woensdag opstootjes door jongeren die aan het wachten waren op een horrorclown nadat daar berichten over verspreid waren via de sociale media.
Ook in onder andere Almere, Roermond, Leusden, Delft en Putten jagen al dan niet daadwerkelijk waargenomen horrorclowns de laatste weken mensen de stuipen op het lijf.
Maar waar komt die angst voor bovennatuurlijke wezens vandaan? Want veel mensen zijn ook heel bang voor spoken zeker nu met Halloween op komst. De psychologie heeft een aantal steekhoudende verklaringen voor onze angst voor spoken die deels ook opgaan voor horrorclowns.
Het heeft veel te maken met de verbindingen in onze hersenen
Socioloog Barry Markovsky van de Universiteit van South Carolina vertelde Business Insider in 2015 dat het menselijke brein probeert patronen te creëren om chocola te kunnen maken van alle warrige informatie die op ons afkomt.
"Mensen zien bijna alleen maar spoken onder bijzondere omstandigheden - zoals bij weinig licht of wanneer we net wakker worden of in slaap vallen als onze zintuigen niet helemaal op z'n best functioneren", zegt Markovsky.
Het komt er op neer dat mensen die een spook hebben gezien erop gespitst waren. Daarom verschijnen ze ook meestal op plekken waar we ze verwachten: spookhuizen of op plekken waar onze geliefden vaak kwamen.
Het hangt samen met wat we denken wat er met ons gebeurt na de dood
Spoken blijken het meest voorkomende bijgeloof te zijn in verschillende culturen, zei Benjamin Radford, adjunct-hoofdredacteur van Skeptical Inquirer magazine en schrijver van "Scientific Paranormal Investigation: How to Solve Unexplained Mysteries" tegen Business Insider in 2015.
En dat heeft veel te maken met hun relatie met het leven na de dood dat in de meeste religies een belangrijke plek in neemt.
In 2014 hebben Nederlandse wetenschappers van de Universiteit van Amsterdam dat onderzocht Ze hebben ook het idee onderzocht dat we vatbaarder zijn voor iets bovennatuurlijks als we er naar op zoek zijn. Ze hebben vijf experimenten gedaan om te bekijken of religieuze en niet-religieuze mensen een bovennatuurlijke ervaring kregen nadat ze woorden als "duivel" of "ziel" voorgelegd kregen.
Uiteindelijk concludeerden de onderzoekers dat deze woorden invloed hadden op wat religieuze mensen zagen, maar dat die niet hetzelfde effect hadden op mensen die niet religieus waren.
Sommige mensen zoek de spanning van spoken (en horrorclowns) bewust op
En natuurlijk zijn er andere mensen die in spoken geloven om dezelfde redenen dat mensen houden van horrorfilms: voor de spanning en sensatie.
In het Engels is er een woord voor mensen die de spanning van enge verhalen opzoeken: legend-tripping. Ze doen dat omdat ze weten dat ze niet echt in gevaar verkeren, zegt Radford.
Maar dat is het verwarrende over van veel van onze ideeën over spoken: Zijn ze erop uit om ons iets aan te doen, waardoor we "Ghostbusters" nodig hebben om ons te redden? Of zijn het onschadelijke dolende zielen?
Veel spokenjagers zien zichzelf als "verkeersagenten voor het leven na de dood", zegt Radford. In plaats van geloven dat spoken slecht zijn, zien zij hen als zielen die simpelweg de weg kwijt zijn geraakt naar het hiernamaals.
Zoals Radford het zegt: "Als je oprecht bang bent voor spoken en ervan overtuigd bent dat ze je kunnen vermoorden waarom zou je dan in vredesnaam naar ze op zoek gaan? "
Natuurlijk helpen films en TV-series over spokenjagen die vaak weinig scepsis tegenover het waarheidsgehalte vertonen niet echt mee.
Het is allemaal fijn vermaak, maar zoals Radford zegt: "Geloof niet alles wat je ziet op TV!"
Tanya Lewis heeft bijgedragen aan een eerdere versie van dit verhaal.
