AkzoNobel gaat een zware dobber krijgen aan Paul Singer, met zijn fonds Elliott Management grootaandeelhouder. Deze nietsontziende activistische investeerder wil dat Akzo gaat verkopen aan PPG.
De aanval begon woensdagmiddag in de vorm van een persbericht. Dat had Elliott Management via de betaalde service van Nederlands belangrijkste persbureau ANP de wereld in geslingerd.
Elliott wil dat AkzoNobel openstaat voor een toenadering van PPG. En dat mag iedereen, en vooral het journaille, weten ook. Het is waarschijnlijk de eerste stap van de keiharde aanpak die hoort bij het activistische hedgefonds van Paul Singer (72).
Het persbericht zal bij AkzoNobel-topman Ton Büchner als een bom ingeslagen zijn. Hij wil zo graag zijn bedrijf zelfstandig verder leiden en eventueel opdelen, maar met de beruchte Singer in zijn nek weet hij dat hij heel veel tegenstand gaat krijgen. Hij kent de verhalen van de hedgefondsmanager.
Argentijns marineschip ingenomen
Singer maakte naam als een keiharde investeerder door het hoogstpersoonlijk op te nemen tegen hele landen. Het bekendste voorbeeld is Argentinië. Toen dat land begin deze eeuw failliet ging, was Singer er als de kippen bij om voor een spotprijsje de schulden van het land op te kopen. In totaal kocht hij voor 50 miljoen dollar in.
Vervolgens eiste hij een terugbetaling van de volledige waarde van de schuld, die hij zelf schatte op zo'n 2,5 miljard dollar. Argentinië weigerde en Singer stapte naar de rechter om de betaling af te dwingen. De rechter gaf hem gelijk.
Singer kreeg het recht om bezittingen van de Argentijnse staat in beslag te nemen als onderpand en dat liet hij zich geen twee keer zeggen. Onverschrokken stapte Singer naar de rechtbank in Ghana om beslag te laten leggen op een Argentijns marineschip dat in dat land aangemeerd lag. Hij kreeg er niet mee wat hij wilde, want de beslaglegging werd illegaal verklaard. Maar het laat zien hoe ver Singer bereid is te gaan.
Zijn geld kreeg Singer uiteindelijk wel. Argentinië kreeg groen licht om obligaties uit te geven om met de opbrengst de laatste schuldeisers, waaronder Singer, af te betalen. De 50 miljoen dollar die Singer investeerde in de schulden leverden hem naar verluidt zo'n 2,4 miljard dollar op.
Ook Peru werd door Singer gegrild
De investering in Argentinië was een typische Singer-trade. Hij koopt waardeloze schuld op bij landen of bedrijven die zwaar in de problemen zitten en eist vervolgens een complete uitbetaling. Zijn voorliefde voor dit soort beleggingen maken dat zijn bijnaam 'De Gier' is.
Ook Peru moest aan Singers praktijken geloven. In Peru kocht hij voor 11 miljoen dollar aan schuld en dwong hij een betaling van 58 miljoen af. Hij kreeg zijn geld niet, tot de toenmalige president Alberto Fujimori het land wilde ontvluchten vanwege een dreigende mensenrechtenzaak. Singer nam zijn privéjet in beslag en bood de president vervolgens aan dat hij het land kon verlaten als hij Singers schuld zou afbetalen. De president ging akkoord.
Singer is bikkelhard, maar zijn methode werkt wel. Sinds de oprichting van zijn hedgefonds in 1977 haalde hij slechts in twee jaar een negatief rendement. Over die periode van bijna 40 jaar boekte hij een gemiddeld jaarlijks rendement van bijna 15 procent, beter dan de S&P 500-index in die tijd. Er zijn maar weinig hedgefondsen die hem dat na kunnen zeggen.
Politiek actief voor Republikeinen en homorechten
Naast zijn beleggingen is Singer ook op politiek gebied een drukbezet mens. Hij doneert veel geld aan de politiek. Tijdens de afgelopen verkiezingen ondersteunde hij Marco Rubio, de Republikeinse kandidaat die het in de voorronden aflegde tegen Donald Trump.
Daarnaast is hij een fanatiek voorvechter voor homorechten. Bepaald geen populair onderwerp in Republikeinse kringen, maar hij hoopt de partij te overtuigen van de noodzaak van het homohuwelijk.
Singer droeg bijvoorbeeld flink bij aan de campagne voor het legaliseren van het homohuwelijk in New York en Maryland. Fanatiek voorvechter van homorechten is Singer overigens pas sinds 1998. Toen kwam zijn zoon namelijk uit de kast.
Nu een snelle winst op AkzoNobel
Terug naar AkzoNobel, waar Singer met zijn hedgefonds sinds eind 2016 een belang in heeft. Daar liggen de zaken natuurlijk iets anders dan in Peru of Argentinië. Er is geen sprake van een faillissement of het opkopen van een waardeloze schuld. Singer is een gewone aandeelhouder.
Maar het zal geen verbazing wekken dat hij zich nu flink roert. Zijn handelsverleden wijst namelijk op één ding: Singer houdt van een snelle, zo hoog mogelijke winst. En die ruikt hij nu bij AkzoNobel. Ervan uitgaande dat hij zich voor zo'n 60 euro per aandeel (rond dat niveau lag de koers in het laatste kwartaal van 2016) heeft ingekocht, zou hij met het PPG-bod van 90 euro (inclusief dividend) per aandeel al een rendement van een goede 50 procent maken.
Singer is gehaaid genoeg om te stellen dat hij 90 euro per aandeel een te laag bod vindt, maar dat hij wel vindt dat AkzoNobel om tafel moet met PPG. Hoe beter Akzo het uitonderhandelt, hoe meer winst Singer immers maakt op zijn beleggingen.
Een ding in duidelijk: van Singer is Akzo-topman Büchner niet zomaar af. De eerste aanval kwam woensdag al via het persbericht en donderdag was daar ineens de mededeling van toezichthouder AFM dat Singer zijn belang tot 3,25 procent heeft uitgebreid. 'De Gier' ruikt geld en zijn prooi AkzoNobel laat hij dan niet meer los.
Auteur: Leon Bransema
