ANALYSE – Met een nieuw pakket importheffingen wil de Amerikaanse president Donald Trump voorkomen dat China allerlei handelsbeloftes weer intrekt. De kans dat dat lukt, is groot. Maar het is de vraag wat zo’n overwinning waard is.

Lukt het Trump om China op de knieën te krijgen in de handelsoorlog? De Amerikaanse president dreigde begin deze week via Twitter dat hij de invoertarieven op Chinese goederen flink gaat opschroeven. Vrijdag gaat de heffing van 10 procent op artikelen met een invoerwaarde van 200 miljard dollar naar 25 procent. Datzelfde tarief geldt straks ook voor 325 miljard dollar aan goederen waarover China nu nog geen heffing hoeft af te dragen.

Het vooruitzicht dat het land straks ruim 100 miljard dollar extra kwijt is aan invoerrechten, was aanleiding om snel vice-premier Liu He naar de Verenigde Staten te sturen om de onderhandelingen te redden.

China krabbelt terug

De dreigementen van Trump komen niet uit de lucht vallen. De Chinese regering is namelijk teruggekomen op verschillende afspraken die in een eerdere onderhandelingsronde zijn gemaakt. Het land gokte erop dat Trump de zaak niet op de spits zou drijven, aangezien escalatie van de handelsoorlog een rem zet op de economische groei in de Verenigde Staten.

Met het oog op de presidentsverkiezingen in 2020 is Trump gebaat bij een goed draaiende economie. Zijn Twitter-berichten wijzen er echter op dat hij er de voorkeur aan geeft om zichzelf straks als winnaar van de handelsoorlog uit te roepen. De snelle actie van Liu He wijst erop dat China dezer dagen waarschijnlijk toch wat water bij de wijn doet.

Beursonrust, maar valutamarkt blijft kalm

De oplaaiende handelsoorlog leidde deze week op internationale beurzen al tot grote verliezen. In de valutawereld bleef het juist opvallend rustig. Dat kan natuurlijk veranderen als het conflict onverwacht toch oplaait en beide partijen allerlei nieuwe heffingen invoeren. In dat geval dreigen valuta’s van opkomende markten het slachtoffer te worden, aangezien deze landen sterk afhankelijk zijn van een goed handelsklimaat.

Dichter bij huis geldt dat ook voor de euro. China is een belangrijke bestemming voor allerlei industriële goederen. Een afzwakking van de groei in dat land vertaalt zich naar een lagere export en een kleinere vraag naar de euro.

De concessies die China naar verwachting doet, zijn onvoldoende om te voorkomen dat de verhoudingen op het wereldtoneel verder verschuiven. Het land investeert ruim 1.000 miljard euro in Europese, Aziatische en Afrikaanse infrastructuur, als onderdeel van het project voor de Nieuwe Zijderoute. Daarmee neemt de politieke macht gestaag toe.

Bovendien geeft China honderden miljarden uit aan onderzoek en ontwikkeling om de technologische kloof met het westen te dichten. Op allerlei manieren probeert het land zijn invloed te vergroten. Daar gaat een voorlopig handelsakkoord niets aan veranderen. Zowel aandelenbeleggers als valutahandelaren kunnen zich dan ook schrap zetten voor meer handelsconflicten in de toekomst.

Joost Derks is valuta-expert en algemeen directeur bij de Nederlandsche Betaal & Wisselmaatschappij (NBWM). Hij heeft ruim twintig jaar ervaring in de valutawereld. Deze column geeft zijn persoonlijke mening weer en is niet bedoeld als professioneel (beleggings)advies.