Het is 1970 als de Belgische Matty Zadnikar door de havens van Cannes loopt. Als jongetje van acht kijkt hij er zijn ogen uit. Hij is onder de indruk van de superjachten die er liggen. Dan al weet hij: later wil hij er ook een.
In de lente van 2014 is het eindelijk zover. Met zijn eigen superjacht vaart hij weg bij de werf van Benetti aan de zonnige Italiaanse kust – er staat hem een zomer vol varen te wachten. In een paar maanden tijd ziet hij de hele Middellandse Zee.
Eén ding valt hem op. Andere eigenaren van superjachten houden van hun boot – maar ze haten hem ook. “Ze zeggen vaak: de twee beste momenten in mijn leven waren de dag dat ik mijn boot kocht en de dag dat ik mijn boot verkocht”, zegt Zadnikar tegen Business Insider. In de tussentijd zitten de eigenaren met het onderhoud van de boot in hun maag en met het managen van de crew. “Dat kost ontzettend veel tijd en energie. Dus ik dacht: dat kan beter.”
En dus begint hij een bedrijf waarmee hij superjachten in delen verkoopt. Je betaalt geen 10 of 20 miljoen euro voor een jacht, maar een kwart daarvan. Drie anderen kopen de rest van de boot, zodat ieder de boot een kwart van de tijd kan gebruiken. En het handigste: al het werk dat je aan het jacht hebt – het managen van de crew en het onderhoud – wordt uitbesteed. Hij noemt zijn bedrijf SeaNet.
Ondernemen met zijn passie
Zijn eerste klanten verwelkomt hij in 2016 – maar daarvoor was hij al veteraan op het gebied van ondernemen. Zijn vorige bedrijf, Z-Safety Services, verkocht hij in 2013 toen hij een omzet van 80 miljoen maakte.
“In 1995 begon ik dat bedrijf. Ik had daarvoor een paar jaar in de mijnbouw gewerkt, net zoals de rest van mijn familie”, vertelt Zadnikar. “De eerste jaren werkte ik in de productie, daarna in de veiligheid. Toen de mijnen in Limburg werden gesloten, besloot ik een bedrijf op te richten waarmee ik veiligheidsapparatuur ging onderhouden.”
Z-Safety Services groeide ontzettend hard. Op het moment dat Zadnikar het verkocht, onderhield hij niet alleen veiligheidsapparatuur, hij verhuurde het ook. Daarnaast leverde hij veiligheidspersoneel aan bedrijven als Shell, Exxon en BP in heel West-Europa.
Na de verkoop nam hij een sabbatical om zijn droomboot te kunnen kopen en gebruiken. Maar al na een paar maanden verveelde hij zich. Zijn vrouw was degene die voorstelde dat hij nog een bedrijf zou oprichten. Maar deze keer, vond ze, moest Zadnikar iets met zijn passie doen: varen.
Inmiddels gaat het goed met zijn bedrijf SeaNet. Twee jaar geleden begon Zadnikar met alleen zijn eigen boot, waarvan hij delen aan andere mensen verkocht. Nu heeft hij 8 klanten die samen 3 jachten hebben in de Middellandse Zee.
Hoe dat precies werkt? “Als we een nieuwe boot willen kopen, kopen we zelf een kwart en zoeken we een andere eigenaar die ook een kwart wil kopen. Zo is de helft van de boot al gekocht. En omdat een boot in delen kan worden betaald en de bouw lang duurt, zijn twee eigenaren al voldoende om met de bouw te beginnen.”
Tijdens de bouw van de boot gaat Zadnikar op zoek naar de volgende twee eigenaren. Als er veel interesse is, verkoopt hij zijn eigen kwart weer.
Eigenaren kunnen de boot volledig naar hun eigen smaak inrichten. Iedere eigenaar heeft zijn eigen set kussens op de banken, handdoeken, matrassen, servies en soms zelfs een eigen drankvoorraad. “Zo krijgen ze het gevoel dat de boot alleen van hen is – zelfs al is dat niet zo”, zegt Zadnikar.
Wat zijn omzet is, kan hij niet zeggen. Wel wil hij kwijt dat hij verwacht volgend jaar break-even te draaien.
Het lijkt een heerlijk leven: superjachten verkopen en ondertussen met je eigen superjacht als voorbeeld dienen. Toch zijn er genoeg uitdagingen voor Zadnikar.
De belangrijkste? “Ik ben zelf vrij zuinig”, zegt hij. “Ik kom uit een simpel gezin en ga graag op een verantwoordelijke manier met mijn geld om. Daarom lijkt het mij heel logisch om een deel van een superjacht te kopen – als je het jacht toch niet het hele jaar gebruikt, waarom zou je er dan 10 miljoen voor betalen als je er voor 2,5 miljoen evenveel plezier van hebt? Het lijkt mij een no-brainer.”
Maar zijn generatie rijken denkt niet zo. “Mensen van mijn leeftijd zijn ontzettend gehecht aan eigendom. Als ik het concept uitleg, vragen mensen soms: maar wat zullen mijn vrienden dan van me denken? Ook ego is dus belangrijk – mensen zijn bang dat hun vrienden denken dat ze geen 10 miljoen voor een boot willen betalen.”
Hij verwacht dat dat de komende jaren minder wordt. De nieuwe, jonge generatie rijken is volgens hem meer gehecht aan ervaringen dan eigendom. “Zij zien dat je nu met 10 miljoen een superjacht kunt kopen, een privéjet en een villa. En dan hebben ze nog 2,5 miljoen over. Anders hadden ze alleen dat superjacht gehad.”
Wat ook lastig is aan werken met de allerrijksten: goed omgaan met je tijd. "Mensen met zo veel geld zijn cash rich, maar time poor. Vaak zijn ze maandenlang bezig met hun bedrijf en hebben ze op een zondagmiddag eindelijk een keer tijd om over een boot na te denken en mij te bellen. Als ik dan op een familiefeestje zit, moet ik mijn telefoon wel opnemen, anders kan ik geen zakendoen."
"Mijn vorige bedrijf, Z-Safety Services, was technisch en daar was ratio heel belangrijk. In deze sector zijn ego's en emotie belangrijker. Daar moet je mee leren omgaan en dat kost tijd."
In de toekomst hoopt hij zijn bedrijf nog veel verder te kunnen uitbouwen. Uiteindelijk wil hij een netwerk van boten over de hele wereld hebben, zodat klanten niet alleen op een jacht in de Middellandse Zee kunnen varen, maar ook in Azië en in het Caribisch gebied.
Dat hij daarvoor in andere landen en andere culturen aan de slag moet als ondernemer, vindt hij niet lastig. “Dat deed ik bij mijn vorige bedrijf ook al.” Daar heeft hij één belangrijke les meegenomen: als je in het buitenland begint, ga daar dan niet met je eigen bril heen.
“Zorg ervoor dat je daar eerst de mensen leert kennen. Ga een paar keer zelf naar je afspraken om het land en de gebruiken te kennen en begin daarna pas met het aannemen van mensen. Als je een nieuw land binnenwalst met je eigen gebruiken, win je nooit het vertrouwen van je klant."
