In negen jaar tijd wist hij de omzet dertien keer over de kop te laten gaan.
Maar per 1 juli aanstaande doet Jordy Kool (43) een stap opzij en legt hij zijn functie als bestuursvoorzitter bij IT-bedrijf Infotheek neer. Hij wil meer tijd voor zijn privéleven.
Het is niet de eerste keer in zijn leven dat hij het roer drastisch omgooit. Als twintiger besloot Kool met zijn opleiding bij de Marine te stoppen nadat hij twee keer zijn enkelbanden scheurde. “Voor mij was dat een teken: ik moet wat anders gaan doen.”
Als ervaringsdeskundige vertelt hij nu aan Business Insider wanneer het tijd is om te stoppen met je baan.
Sluimerende gezondsheidsproblemen worden acuut
In 2009 kwam Kool aan het roer bij Infotheek, een bedrijf dat IT-hardware zoals computers aan bedrijven en publieke instellingen in dertien Europese landen levert. Het werd snel duidelijk dat hij goed is in zijn baan: in zijn negen jaar als CEO wist hij de omzet op te schroeven van 55 miljoen euro naar 750 miljoen euro. De winst groeide hard mee.
Kool werkte regelmatig meer dan 80 uur per week en volgde ondertussen cursussen en opleidingen aan topuniversiteiten over de hele wereld, waaronder Harvard. Daarnaast wist hij tijd te vinden voor vele uren sporten per week.
Voor de buitenwereld leek het hem dus voor de wind te gaan – toch twijfelde hij of hij iets anders moest gaan doen. Die twijfel werd een voornemen toen hij in oktober 2016 een heftige diagnose kreeg in het ziekenhuis: hij bleek de ziekte van Crohn, een vorm van chronische darmontsteking, én reuma te hebben. Waarschijnlijk had hij al jaren last van de ziektes. "Dus toen ik dit hoorde, viel er veel op zijn plek."
Een paar maanden later werd hij na een aantal slechte weken opgenomen in het ziekenhuis. Op een foto werd een tumor bij hem gevonden. Kool moest zo snel mogelijk onder het mes, maar na uren zoeken konden de artsen niets bij hem vinden: de foto bleek onbetrouwbaar.
Kool had geen tumor, maar besloot diezelfde avond – nog moe van de operatie - een headhunter te bellen met de opdracht een vervanger voor hem te zoeken.
Signaal: lastige klusjes voelen zwaarder aan
Een opvolger is inmiddels gevonden. Per 1 juli neemt Hans Daniels het stokje van Kool over. Voor Kool een opluchting, want voor hem is al jaren duidelijk dat hij wilde stoppen. “Ik ben er nu echt aan toe. Voor mijn gevoel duurt dit proces al heel lang, dat versterkt het gevoel dat het goed is dat ik wegga. Ik kan niet wachten.”
Voor Kool waren er twee duidelijke tekenen dat hij zijn functie moest neerleggen. De eerste: hij kon steeds minder energie opbrengen voor de minder leuke kanten van zijn werk. “Ik vond het steeds moeilijker om mensen met minder energie toch mee te krijgen, om die gesprekken met ze te voeren”, zegt hij.
“Op een gegeven moment vond ik die gesprekken steeds lastiger worden. Het lukte me minder goed om mijn geduld ervoor te bewaren. Dat was voor mij het eerste moment dat ik dacht dat ik moest stoppen.”
Het tweede teken was dat hij merkte dat zijn bijdrage terugliep. Hij werd minder goed in de dingen waar hij normaal gesproken wél goed in was. “Het plezier in mijn werk verdween en ik merkte dat mijn toegevoegde waarde voor het bedrijf afnam. Daarom besloot ik dat het tijd was om een opvolger te zoeken.”
Geef zelf aan dat je aan een andere rol toe bent
Toch adviseert hij mensen om het anders aan te pakken dan hij deed. “Ga eerst het gesprek aan met je werkgever. Misschien is er samen iets te regelen. Het is ook de taak van de werkgever om ervoor te zorgen dat jij plezier hebt in je baan. En als doorgaan met je huidige baan echt geen optie meer is, is er misschien een andere leuke functie bij het bedrijf.”
Wat Kool nu gaat doen, weet hij nog niet helemaal zeker. De komende maanden gaat hij op zoek naar een nieuwe uitdaging. Na 1 januari wil hij aan iets nieuws beginnen. “Dat wordt in ieder geval geen nieuwe CEO-rol”, zegt hij.
“Ik zie mijn toekomst eerder in een Raad van Commissarissen of een Raad van Advies, misschien gecombineerd met een investering en het leveren van een actieve bijdrage. Ik heb er in ieder geval zin in. Ik kijk absoluut niet met gemengde gevoelens terug op de afgelopen jaren, maar ik kan niet wachten tot juli.”
