Willen mensen anno 2018 nog een telefoon met een fysiek toetsenbord? BlackBerry denkt van wel.
Samen met de Chinese fabrikant TCL presenteert het de Key2, een smartphone met een toetsenbord.
Na tien dagen testen kan ik de telefoon vergelijken met andere topmodellen van de grote merken:
De BlackBerry Key2 ziet er goed uit – en lijkt in niets op de concurrentie.
Ik was aangenaam verrast door de zakelijke uitstraling van de Key2. Het apparaat heeft een ietwat ruige achterkant die apart maar fijn aanvoelt en veel grip biedt. De afgeronde hoeken zien er goed uit, net als de verchroomde details.
Daarnaast kun je lang vooruit op één keer opladen. Doorgaans kon ik wel anderhalve dag uit de Key2 persen voordat die aan de lader moest.
Het scherm is 4,5 inch, al is de telefoon in z'n geheel een stuk groter (6 inch) door het toetsenbord. Hoewel het scherm levendig en scherp is, kan de helderheid overigens wel beter. Voor mij was dit meestal geen probleem, maar soms zat ik toch wel erg naar het beeld te turen.
De spatiebalk fungeert ook als vingerafdrukscanner - maar dat werkt niet heel goed.
Kudo's voor TCL: de vingerafdrukscanner is ingebouwd in de spatiebalk van het toetsenbord. Subtiel! Wanneer je je Key2 wil ontgrendelen, zou een korte aanraking op die toets dus genoeg moeten zijn.
In theorie althans. Want in de praktijk is de smalle, lange spatiebalk niet ideaal om je vinger te scannen. Meestal kostte het me meerdere pogingen om mijn apparaat te ontgrendelen omdat je je vinger precies goed moet positioneren. Dit gaat behoorlijk vervelen na een paar dagen en uiteindelijk stelde ik maar een pincode in om de scanner niet te hoeven gebruiken.
De hoofdcamera van de Key2 is aardig, maar niet supergoed.
Ik stond niet bepaald versteld van de camera aan de achterzijde van de Key2, al waren de meeste foto's aardig goed gelukt. TCL kiest voor een dubbele 12-megapixel camera, waar de KeyOne het nog moest doen met een enkele camera. Vooral close-ups komen goed uit de verf en over het algemeen zijn de foto's mooi scherp.
De selfiecamera was echter één van de slechtste die ik ooit gebruikt heb. Autofocus is afwezig, wat resulteerde in wazige foto's. Zelfs als de camera echt op m'n gezicht leek te focussen, waren de foto's lang niet zo scherp als ze op een iPhone, Google Pixel of Samsung Galaxy zouden zijn.
Dat gezegd hebbende: de klant die BlackBerry met de Key2 probeert te verleiden, is vast niet de meest selfie-verslaafde consument.
Dan het toetsenbord.
Het is stiekem nog niet zolang geleden dat ik rondliep met een BlackBerry Pearl en wat mij betreft was dat één van de beste telefoons ooit gemaakt. Ik was groot fan van de trackball, het chatprogramma BBM en vreesde de dag dat ik afscheid zou moeten nemen van een fysiek toetsenbord.
Het kan verkeren.
Na tien dagen BlackBerry Key2 kan ik met zekerheid stellen dat de wereld zónder fysiek toetsenbord kan. De voormalige tiener in mij kijkt me nu vol ongeloof aan, maar de waarheid is dat een digitaal toetsenbord simpelweg een betere uitvinding is. Stukken sneller en ook makkelijker naar wens aan te passen. Bovendien scheelt het ruim 2 inch aan telefoonoppervlak.
Niet dat het toetsenbord van TCL helemaal archaïsch is. De geïntegreerde vingerafdrukscanner is een mooi foefje. Het hele toetsenbord is overigens aanraakgevoelig, zodat je ook van links naar rechts kunt vegen met je vingers.
De grootste frustratie: het is langzaam werken op het toetsenbord.
Ik moet toegeven dat het zo'n negen jaar geleden is dat ik een BlackBerry gebruikt heb. Dat ik moest wennen, had ik wel verwacht. Na tien dagen bespeurde ik echter nauwelijks verbeteringen in hoe ik typte.
In vergelijking met een digitaal toetsenbord was ik twee keer zoveel tijd kwijt. Een simpel e-mailtje met één paragraaf kostte me ruim vijf minuten om te voltooien op de BlackBerry Key2 - tegenover misschien een minuutje of minder op een digitaal toetsenbord. Ondanks dat ik vrij kleine vingers heb, raakte ik steeds de verkeerde toetsen aan omdat die zo klein zijn.
Verder kun je met een fysiek keyboard veel minder. Symbolen, letters met accenten: vergeet het maar. Waar digitale toetsenborden tegenwoordig allemaal extra opties hebben, lukt dat niet met de fysieke versie.
Zeker omdat de Key2 ook 'gewoon' een prima digitaal keyboard heeft, zou ik het fysieke toetsenbord doorgaans waarschijnlijk laten voor wat het is. Aan het eind van de testperiode voelde het meer als een grappige toevoeging dan een behulpzaam extraatje.
Los daarvan is de Key2 verder een snel apparaat.
Met de Key2 richten BlackBerry en TCL zich op de groep consumenten die weinig toeters en bellen verlangt van een telefoon. Mensen die wel een smartphone willen, maar niet te veel extra's die ze toch niet zullen gebruiken.
Wat dat betreft is deze smartphone een goede keus. De Key2 is efficiënt, gebruiksvriendelijk en draait op Android 8.1 Oreo.
BlackBerry legt ook nog steeds veel nadruk op veiligheid en privacy. De Key2 kent daarom twee verschillende manieren om je telefoon te beschermen, zoals de DTEK-app die constant in de gaten houdt of je gehackt bent of niet. Verder vind je standaard een 'censorapp' die bepaalde sleutelwoorden of -zinnen kan schrappen uit documenten of e-mails, een wachtwoordmanager en de Locker-app voor gevoelige foto's.
Is de Key2 de aankoopprijs waard?
Ja en nee.
Ja, de BlackBerry Key2 is een telefoon voor jou als je snelheid en efficiëntie tijdens browsen belangrijker vindt dan een uitgebreide camera of video's kijken op Netflix. Ook zakelijk is het een goede keuze, gezien alle veiligheidseigenschappen en de nadruk op privacy. En met een prijs van 649 euro (in Nederland) is het ook een behoorlijk prijsbewuste keuze.
Anderzijds, het scherm is niet erg geschikt om video's te kijken, de camera laat te wensen over en berichtjes typen is niet erg eenvoudig op het fysieke toetsenbord.
Dat neemt niet weg dat een aanzienlijke niche-groep best gecharmeerd kan zijn van de Key2. Mijn ijkpunt was mijn vader, een verstokte BlackBerry-fan die met tegenzin overstapte naar Apple. Toen ik hem de Key2 liet zien, zei hij meteen: "Oh, ik zou mijn iPhone zo inruilen voor die telefoon."
Helder.
