De Nederlandse piloot Christiaan van Heijst is 34 jaar en vliegt in een Boeing 747-8 en een Boeing 747-400 Freighter, Hij heeft er inmiddels 8.000 vlieguren opzitten.
Naast zijn werk als piloot is Van Heijst een reisblogger en fotograaf. Als piloot maakt hij de meest prachtige foto’s vanuit de cockpit die hij op zijn Instagram account zet. Hij schrijft er ook over op zijn blog.
Van oogverblindende zonsopgangen, het Noorderlicht tot gewelddadige onweersbuien en stormen. Scroll verder om te genieten van wat Van Heijst op 11 kilometer hoogte ervaart.
Enter Christiaan van Heijst, eerste piloot en cargovlieger met 8000 vlieguren op zijn conto en de Boeing 747-8 en -400 Freighter als kantoor.
Vanaf 11 kilometer hoogte heeft Van Heijst een unieke blik op de wereld - gelukkig deelt hij zijn foto's op zijn blog en met zijn 58.000 Instagramfans.
Duizend-en-Een-Nacht: het maanlicht boven Irak en Iran gevangen op de gevoelige plaat.
"Miljoenen dorpen en steden glijden voorbij, zelfs de brandende oliebronnen in Irak zijn zichtbaar in de verte", schrijft hij.
Spectaculaire beelden vanuit Van Heijsts' kantoor.
Van een lentedag in Turkmenistan....
...tot een bewolkte Britse nacht...
Het bijschrift bij deze foto luidt: "De grote lichtbron in de verte is Londen, onder ons Oxford en Aylesbury, uiterst links is Cambridge."
...het Aralmeer...
Het Aralmeer ligt in Centraal-Azië, tussen Kazachstan en Oezbekistan.
Van Heijst schrijft: "Het meer werd gevoed door rivieren die in de Himalaya ontspringen. Sinds de jaren '60 hebben de Sovjetautoriteiten de loop van veel rivieren echter verlegd, waardoor het waterniveau tot een alarmerend laag peil is gezakt."
"De drooggevallen bodem veroorzaakt regelmatig zandstormen die het klimaat in de hele regio beïnvloeden."
...en een redelijk absurde zonsondergang in Groenland. Volgens Van Heijst kunnen zonsondergangen pijnlijk verblindend zijn, "met een woeste en indringende intensiteit die onvergelijkbaar is met de aanblik vanaf de aarde."
Tijdens een "lange en turbulente nachtvlucht" navigeert Van Heijst zich een weg "door een web van zwaar weer en onweersbuien"
Hij vloog ook door "een front van actieve onweersbuien" tussen Zuid Amerika en Afrika.
"Zonder enig zicht, omhuld in wolken, waren we geheel aangewezen op de weersradar," schrijft hij. "Om dit onweersbuienfront heen vliegen was niet mogelijk, de onweersbuien strekten zich honderden mijlen links en rechts van ons uit".
"Toen we naderden, verschafte de radar ons een duidelijker beeld van welk weer we in het wolkenveld konden verwachten, zodat we onze route tussen de buien door konden uitstippelen. Meteen was duidelijk dat dit geen appeltje-eitje zou worden. De onweersbuien waren samengekomen tot één grote onweersbui, zodat we gedwongen waren de minst gewelddadige doorgang te vinden."
De cockpit - een bizarre verzameling schakelaars en knoppen. Een 747-8 cockpit ziet er zó uit.
"De volle maan achter ons zorgde voor een bijzondere gloed".
Dít zie je wanneer een Airbus A340 over je heen vliegt.
"Soms valt alles op z'n plek en kun je de meest verbazingwekkende foto's vanuit de cockpit maken".
"Ditmaal scheen de zon precies vanuit de juste hoek en passeerde een Airbus A340 ons bovenlangs. Een paar seconden zag je alle kleuren van de regenboog".
Hoog op het noordelijk halfrond westwaarts vliegen betekent volgens Van Heijst dat "zonsondergangen uren, en soms wel de hele vlucht, kunnen duren".
Hij nam bovenstaande foto terwijl hij boven Rusland op kruishoogte een flauwe bocht beschreef.
Adembenemend Noorderlicht boven Canada: "Het is als een gordijn dat in de wind danst..."
...Duitsland, gewikkeld in dikke stratuswolken...
Van Heijst: "Wanneer je zo hoog in de atmosfeer vliegt, dan voelt het alsof je naar buitenaardse landschappen kijkt, onzichtbaar voor iedereen op de grond."
...Een glimp van de volle maan boven de Stille Oceaan...
"Als we tijdens vluchten de lichten in de cockpit dimmen, dan zet ik mijn stoel naar voren om van dat uitzicht beneden te genieten", schrijft hij.
"Met de dichtstbijzijnde luchthaven op duizenden kilometers afstand en ver verwijderd van de gebruikelijke vliegroutes, is het echt een uitzicht dat alleen voor ons is bestemd".
...Een melkwegstelsel boven Brazilië.
"Sterren. Miljarden, honderden miljarden sterren".
"Naarmate mijn ogen beter gewend raken aan de duisternis, zie ik er meer en meer. Als een brede band van licht wordt de Melkweg boven me zichtbaar. Zonder maan of zon die ons nachtelijk uitzicht zouden verwoesten, krijgen we een exclusief en inspirerend uitzicht op ons Melkwegstelsel, ons 'dorpje' in het universum".
Van Heijst ving Houston, 11.000 meter boven Texas.
"Blauw, groen en oranje kleurt de oostelijke horizon om de nieuwe dag aan te kondigen".
En alsof dat alles niet genoeg is, legde Van Heijst zelfs het zogeheten "Zodiakische licht" vast op de gevoelige plaat.
"Zodiakisch licht is een bleke gloed die optreedt wanneer het zonlicht breekt op interplanetaire stofdeeltjes tussen zon en aarde".
"De groene gloed rechts is de aardgloed, wat niet hetzelfde is als Aurora (of het Noorderlicht). Het is een gloed die geproduceerd wordt door de zuurstof in onze atmosfeer en geen bijproduct van van straling of zonlicht. Soms is het met het blote oog waarneembaar, maar dan alleen op plekken waar geen vervuiling is."
