Het Britse pond heeft sinds de jaarwisseling een mooie opleving ingezet.
Dat is meer te danken aan de snelle uitrol van het vaccinatieprogramma in het Verenigd Koninkrijk dan aan de Brexit-deal.
Als het VK de economie relatief snel kan opengooien, houdt het pond voorlopig de wind in de rug, aldus valuta-expert Joost Derks van iBanFirst.
ANALYSE – Nog even en dan hebben een half miljoen Nederlanders een Covid-19-vaccin gekregen. Ondertussen is in Engeland de grens van 10 miljoen al ruimschoots gepasseerd.
Het verschil in vaccinatietempo tussen het Verenigd Koninkrijk en het Europese vasteland is een belangrijke reden waarom het pond de laatste weken opveert.
Ook speelt mee dat de Bank of England begin februari liet weten dat er voorlopig geen negatieve rente komt, waarop de centrale bank in de tweede helft van 2020 zinspeelde.
Brexit zorgt voor meer administratieve rompslomp
De stijging van het Britse pond is in ieder geval niet te danken aan de Brexit-deal. Wie eens door de Britse kranten bladert, leest regelmatig dat het snel in elkaar geflanste akkoord niet perfect is.
Een goed voorbeeld is het vangnet op de Ierse Zee. Om te voorkomen dat schadelijke dieren, planten of andere zaken het Ierse vasteland opkomen, mag de EU straks onverwachte controles uitvoeren op vervoer tussen het Britse vasteland en Noord-Ierland.
Voor Groot-Brittannië is het pijnlijk om ook na de Brexit Europese controleurs op het eigen grondgebied toe te laten. Het wordt zelfs nog een graadje erger, aangezien die controleurs van alles en nog wat mogen onderzoeken: van potplanten tot vleeswaren en huisdieren. Aanvankelijk was het de bedoeling om een kleine lijst op te stellen met kwetsbare goederen, maar daar was tijdens de onderhandelingen geen tijd meer voor.
Ook in Schotland is niet iedereen even blij met het Brexit-akkoord. Er gelden bijvoorbeeld veel strengere regels voor de uitvoer van schaaldieren naar de Europese Unie. De Britse regering heeft al een steunpakket doorgevoerd om te voorkomen dat Schotse mossel- en oestervissers failliet gaan.
Jacob Rees-Mogg, de regeringsvertegenwoordiger in het Lagerhuis, tilt niet al te zwaar aan die problemen. “Het belangrijkste is dat we onze vis terug hebben”, vertelde hij afgelopen week tijdens een discussie in het parlement: “Ze zijn nu weer helemaal Brits. En daarom zijn het betere, gelukkigere vissen.”
Helemaal gelijk heeft Rees-Mogg hiermee niet. De visquota van Europese vissers in Britse wateren dalen de komende vijf jaar volgens het Brexit-akkoord slechts met 25 procent. Daar wordt pas in 2026 weer over onderhandeld.
Wind in de rug voor het Britse pond
Zoals gezegd is het Britse pond een opvallende winnaar van de eerste Brexit-maand. De munt is sinds de jaarwisseling met 2,5 procent gestegen ten opzichte van de euro tot het hoogste niveau sinds mei 2020.
De opleving van het pond is er voor een deel aan te danken aan het uitblijven van chaos aan de grens, nadat het VK begin dit jaar definitie brak met de interne Europese markt. Maar het is vooral het perspectief dat het Britse vaccinatieprogramma tegen het coronavirus biedt dat indruk maakt.
Het land ligt op koers om half februari al meer dan 15 miljoen inwoners te vaccineren. Als het zover is, zijn de meest kwetsbare groepen beschermd tegen het coronavirus. Dan komt een heropening van de economie snel dichterbij.
In Nederland kunnen we daar voorlopig alleen van dromen. Zolang het VK voorop loopt bij het indammen van de pandemie, houdt het pond de wind in de rug.
Joost Derks is valutaspecialist bij iBanFirst. Hij heeft ruim twintig jaar ervaring in de valutawereld. Deze column geeft zijn persoonlijke mening weer en is niet bedoeld als professioneel (beleggings)advies.
