"Kijk dit is ons model thuisbrengertje, kost vijftien euro,"
verkoper Peter Kraan legt een opvouwbare paraplu op de toonbank. "Die
verkopen we als het regent. Maar als mensen echt een goede willen, dan
krijgen ze dit."

Uit een grote paraplubak pakt Kraan een paraplu van de Engelse
paraplumaker Fox. Handgemaakt in Engeland, de stok uit één deel. Massief
kastanjehout. Het frame is gemaakt van een tak die al aan de boom is
geselecteerd op rechtheid en formaat. De kromming aan het einde wordt er in
een speciale klimaatkast ingebogen.

Voor dit model mag de klant 298 euro neerleggen.

Kraan strijkt liefdevol over de plu. Voor hij zijn exemplaar openvouwt schudt
hij hem even, om de baleinen goed te leggen. Bij het openvouwen zet hij even
kracht. "Daaraan herken je de echte kwaliteitsparaplu. Als het laatste
stukje even moeite kost. Dan weet je dat de baleinen echt strak gespannen
zijn."

The English Hatter in Amsterdam is een van de weinige winkels in Nederland
waar de Fox nog te koop is. "Het aantal winkels is op één hand te
tellen." Uit het hele land komen mensen hiernaartoe voor deze
paraplu’s. De klanten die een Fox kopen, zijn moeilijk te typeren. "Maar
het zijn altijd mensen die verstand van zaken hebben, mensen die een echt
goede paraplu willen."

Vanaf 149 euro heb je al een Fox. Het goedkopere model heeft een houten
handvat, maar de steel is er later opgezet. Die kan van hout of van metaal
zijn. Voor alle modellen van Fox geldt dat de klant levenslange
reparatiegarantie heeft. Is de paraplu kapot, dan wordt deze tegen kostprijs
in Engeland gemaakt.

"We hadden er laatst een voor reparatie binnen gekregen van een man die
de paraplu van zijn vader geërfd had. Die vader had de paraplu 35 jaar
gebruikt," vertelt Kraan.

Het andere klassieke Engelse merk, de Brigg verkoopt Kraan niet: "Die
zijn ongeveer dezelfde kwaliteit, maar het bedrijf geeft veel meer uit aan
marketing. Dat merk je ook in de prijs. Die hebben we dus uit ons
assortiment gehaald."

De modellen die Fox maakt zijn van het klassieke Engelse model. Zwart en
bollend. "Je hebt ook Italiaanse paraplu's, die zijn wat vlakker. Wij
verkopen ook Italiaanse paraplu's van Francesco Maglia, die hebben een Fox
frame, maar de stoffen zijn wat frivoler. Bijvoobeeld met een roze streepje
of een schotse ruit, veel gekker."

Trends in paraplu's ziet Kraan niet: "Dat vind ik juist het leuke
aan paraplu's. Het is echt een langetermijnproduct."

Er zijn maar weinig mensen die driehonderd euro voor een paraplu over hebben.
Zelfs veertig euro is al een behoorlijke uitgave voor mensen, merkt René
Valkhoff, al elf jaar directeur-eigenaar van Impliva. Deze groothandel
verkoopt jaarlijks miljoenen paraplu's in heel Europa.

"Het overgrote deel van de paraplu-aankopen is impulsgedreven. Mensen
gaan niet rustig shoppen voor een regenscherm. Het hoeft ook niet mooi te
zijn. Wij leveren het totaalpakket, ook de wat duurdere paraplu's van
veertig euro. Maar als je kijkt naar de verhoudingen dan is het negentig
procent bulk wat er verkocht wordt.

Onder consumenten is vooral de opvouwbare paraplu populair. Daarvoor
geldt hoe kleiner, hoe beter. De kleinste paraplu die Valkhoff voert is
twaalf centimeter. Maar daaraan zit ook meteen een nadeel: "Hoe kleiner
de paraplu, hoe fragieler. Daar zitten dan allemaal scharnieren in, die
kunnen ombuigen en breken. Een paraplu wordt er ook niet mooier op,"
vertelt Valkhoff.

Maar waar moet de consument dan op letten wanneer hij een paraplu aanschaft? "Aan
het materiaal is niet te zien of een paraplu kwalitatief hoogwaardig is. Je
kan het beste de paraplu openmaken en ermee schudden. Dan voel je vanzelf of
een paraplu stevig is."

Echte innovaties ziet Valkhoff niet:"Er is weinig meer te
verbeteren aan de vorm van de paraplu. De veranderingen zijn meer op
technisch vlak. De techniek van het open- en dichtdoen, de frames en
verbindingsstukken die gemaakt zijn van het stevigere materiaal glassfiber.
En de laatste tijd wordt de paraplu steeds maar kleiner."

"Natuurlijk zijn er grapjes, lampjes in de baleinen, veiligheidsstrepen
op de buitenkant of een alarmchip, waar je op drukt en dan gaat er een alarm
af. Maar dit zijn geen wezenlijke dingen. Voor de massa zijn die niet
interessant," concludeert Valkhoff.

Toch vinden er wel degelijk innovaties plaats. Een jaar geleden bracht Gerwin
Hoogendoorn samen met twee vrienden de Senz umbrella op de markt. Een
asymetrische paraplu die met de wind meedraait en daardoor zelfs bij
windkracht tien niet omklapt.

Industrieel ontwerper Hoogendoorn ontwierp de paraplu in 2005 uit pure
frustratie over zijn eigen paraplu. "Toen dacht ik, ik kan wel
koffiezetapparaten gaan ontwerpen, maar ik kan ook iets maken waar mensen
echt iets aan hebben."

De paraplu is een succes. Vorig jaar bij de introductie waren er tienduizend
geproduceerd, deze waren binnen tien dagen uitverkocht. Inmiddels is de
paraplu te koop in negen landen, waaronder de Verenigde Staten, Duitsland en
Frankrijk.

Met een bedrag van 49,95 voor de 'original' valt de Senz in het segment van de
duurdere paraplu's. Toch verkoopt het innovatieve model goed: "Ik wil
alleen maar zeggen dat het hardstikke goed gaat, als ik aantallen ga noemen,
denken mensen gelijk dat we miljonairs zijn."

Hoewel Hoogendoorn aan het begin van zijn carrière ook andere producten
wilde gaan ontwerpen, houdt hij het nu voorlopig bij paraplu's. "Je kan
maar beter één ding heel goed doen. Er zijn nog genoeg dingen te verbeteren
aan het product."

De huidige cultuur van wegwerpparaplu's betreurt hij: "Mensen geven niet
meer om paraplu's. Ik snap het niet, je laat je telefoon toch ook niet in
het café liggen?"

Website Fox:
hoe wordt een paraplu gemaakt?

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl