ANALYSE – Het is zo voorspelbaar. De belegger is de schuldige. Ondernemingen zouden wel graag willen investeren in de toekomst, maar ja, die verdraaide aandeelhouders willen dividend. “Hit and run” is het devies, want aandeelhouders hebben meer oog voor de korte dan de lange termijn.

Bestuurders zijn niet de enigen die klagen over beleggers, hoewel de meesten hun gejammer vooral achter de schermen laten horen. Tijdens aandeelhoudersvergadering zijn de aandeelhouders namelijk hun beste vrienden, aldus de directie en commissarissen.

Aanval op beleggers

Werknemers zijn normaliter consistenter in het tonen van hun afkeer jegens beleggers. De eeuwige strijd tussen arbeid en kapitaal kreeg daarbij een tijdje geleden een extra boost door Thomas Piketty.

Bij de politiek hoeven beleggers ook niet te zoeken voor vriendschap. Zo meldde vandaag de PvdA dat ze het moeilijker wil maken voor banken om dividend uit te keren. Woordvoerder Henk Nijboer beticht banken ervan aandeelhouders maximaal te plezieren in plaats van het publieke belang te behartigen.

Wijze woorden, op het eerste gezicht. Krankzinnig om vandaag dividend uit te keren en morgen door de belastingbetaler gered moeten worden. Maar de ondertoon is onterecht. Geen belegger is erbij gebaat dat zijn onderneming failliet gaat of genationaliseerd wordt.

Verstandig omgaan met dividend

Net zo voorspelbaar als de belegger de schuld van alles te geven, is het niet vreemd dat ik het voor die belegger opneem. Beleggers willen een goed rendement waarmee het beleggingsrisico ruim wordt gecompenseerd. Liefst zo lang mogelijk.

Indien een onderneming haar kasstromen rendabel weet te investeren, neemt de waarde van de onderneming toe. Alleen een irrationele belegger trekt een mooi renderend bedrijf leeg via hoge dividenden.

Toegegeven, het is net zo irrationeel om geld dat onvoldoende rendeert lang in een onderneming te houden. Maar is niet juist de allocatie van geld naar de meest rendabele gebieden de kern van ons kapitalistisch systeem?

Een vijand van beleggers is eigenlijk een vijand van ons kapitalistisch systeem. En die vijand is misschien wel een vijand van zichzelf, want grote kans dat die belegt in aandelen, obligaties of beleggingsfondsen of indirect via een pensioenfonds.

Errol Keyner is adjunct-directeur bij de Vereniging van Effectenbezitters (VEB), maar schrijft dit artikel op persoonlijke titel.