Griekenland heeft een draconisch akkoord getekend met zijn schuldeisers. Die rekenen zich bovendien rijk, want het zal niet makkelijk zijn om voor 50 miljard euro Griekse staatsbezittingen te privatiseren. Analist Arne Petimezas van AFS Group praat je bij vanaf de beursvloer in Amsterdam.
1.De Griekse premier Tsipras heeft na een poosje “mentale waterboarding” door bondskanselier Merkel, president Hollande en EU-president Tusk zijn handtekening gezet onder een ‘Carthaags’ verdrag voor Griekenland. Het steunprogramma is nog slechter dan het voorstel van voorzitter Jean-Claude Juncker van de Europese Commissie dat in het referendum van 5 juli werd afgewezen. Het is daarom op geen enkele andere manier te omschrijven dan een complete afgang voor Tsipras.
Het nieuwe plan houdt in dat de Eurozone aan Griekenland de komende drie jaar maximaal 86 miljard euro gaat lenen om een bankroet te voorkomen en het land in de euro te houden. Bijna al dat geld gaat linea recta Griekenland weer uit om bestaande schulden bij de Eurozone, de ECB en het IMF – obligaties, noodleningen en rente – af te lossen. Griekenland zal een klein deel van het geld gebruiken om openstaande rekeningen bij leveranciers te voldoen. Als Griekenland braaf is, is de eurozone bereid op uitstaande noodleningen de looptijden te verlengen en de rente te verlagen, maar alleen als alle opgelegde bezuinigingen en hervormingen met succes zijn doorgevoerd. Griekenland zal in ruil voor het rondpompen van euro de buikriem heel erg ver moeten aanhalen.
Het land moet tientallen miljarden gaan bezuinigen om het begrotingsoverschot exclusief de rente op de staatsschuld in stappen te verhogen naar 3,5 procent van het nationaal inkomen in 2018. En vanaf dat jaar moet, ongeacht de toestand van de economie, het primair overschot decennialang op 3,5 blijven staan om de schuldenberg van krap 180 procent van het nationaal inkomen te verlagen. Bovendien moet Griekenland 50 miljard euro aan te privatiseren staatseigendommen in een speciaal fonds stoppen dat onder voogdij staat van de schuldeisers. Privatiseringsopbrengsten zullen in eerste instantie gebruikt worden om de Griekse banken te herkapitaliseren. Wat er dan overblijft, wordt gebruikt om de staatsschuld af te lossen. 50 miljard euro lijkt heel veel, maar de daadwerkelijke opbrengsten zijn waarschijnlijk een fractie daarvan. Bij het vorige noodprogramma rekenden de schuldeisers er ook op dat privatiseringen 50 miljard euro zouden opleveren. Het IMF merkte eerder deze maand op dat de daadwerkelijke opbrengsten “ongeveer 94 procent onder de doelstelling lagen.”
2.Voordat dit noodprogramma daadwerkelijk vorm krijgt, moet het Griekse parlement vóór 16 juli akkoord gaan met een lijst bezuinigingen en hervormingen. Maar de regering van Tsipras is uiteen aan het vallen vanwege rebellie binnen zijn eigen linkse Syriza-partij. Tsipras krijgt het akkoord waarschijnlijk wel door het parlement, maar heeft daarvoor de steun nodig van de oppositie. Daarom is er een grote kans dat Tsipras spoedig nieuwe verkiezingen moet uitschrijven. Bovendien moeten de volksvertegenwoordigingen van onder meer Duitsland, Frankrijk en Finland ook akkoord gaan met het steunvoorstel. Pas dan volgt er overbruggingsfinanciering en wordt het programma daadwerkelijk opgetuigd.
Het is bovendien heel goed mogelijk dat het steunprogramma vroeg of laat weer ontspoort. De Griekse economie is weer dieper aan het wegzinken in de depressie, en als puntje-bij-paaltje is, zal blijken dat er noch in de Griekse politiek, noch onder de bevolking draagvlak is voor de opgelegde bezuinigingen. Bovendien leiden de bezuinigingen niet alleen tot een sterkere economische krimp, maar ook tot een verslechtering van de schuldratio’s.
3.Het is heel erg moeilijk om iets te vinden wat de Griekse premier Tsipras sinds zijn aantreden afgelopen winter heeft weten te bereiken in het overleg met de schuldeisers. De vorige regering van de centrumrechtse premier Samaras moest van de schuldeisers decennia lang een structureel primair begrotingsoverschot van 4,5 procent van het nationaal inkomen zien te realiseren. Tsipras heeft dat naar 3,5 procent weten te krijgen, maar daar waren de schuldeisers overigens al maanden geleden akkoord meegegaan. De schuldenverlichting in de vorm van lagere rentebetalingen en langere looptijden was Samaras ook al in het vooruitzicht gesteld als beloning voor een lijstje met bezuinigingen en hervormingen die hij nog moest doorvoeren. Daarentegen komt Griekenland onder Tsipras meer dan ooit onder het juk van de trojka te staan. De eurozone probeert niet langer te verbloemen dat Griekenland een strafkolonie wordt die moet voorkomen dat andere onder schulden gebukt gaande lidstaten in Zuid-Europa ook in opstand komen.
4.Europese beurzen reageren positief op het nieuws dat met betrekking tot Grexit de geest weer in de fles is. De meeste beurzen stonden aan het begin van de middag 1 tot 1,5 procent in het groen. De AEX zou daarmee voor de vierde dag op rij hoger kunnen sluiten. Sinds de bodem van 8 juli op 454,86 punten heeft de AEX 7 procent gewonnen op hoop op een Grieks akkoord.
De toestand in de Zuid-Europese obligatiemarkt blijft echter wel zorgwekkend, alhoewel er bij lange na geen sprake is van een acuut probleem. Zuid-Europese staatsleningen hebben eerdere winsten vandaag uitgewist, waardoor de risico-opslag ten opzichte van veilige Duitse staatsleningen onveranderd is ten opzichte van het slot van vrijdag. Bovendien is de trend in de koers van Zuid-Europese staatsleningen nog steeds negatief. Beleggers hebben de afgelopen tijd herstel in de koersen van Zuid-Europese staatsleningen steeds gebruikt om hun blootstelling verder af te bouwen.
5.De Nederlandse staat lijdt een miljardenverlies op de verkoop van de genationaliseerde verzekeraar Reaal. De staat verkoopt Reaal voor het symbolische bedrag van één euro aan de Chinese verzekeraar Anbang. Minister van Financiën Dijsselbloem had gehoopt dat Reaal toch nog 150 miljoen euro zou opleveren, wat overigens nog steeds een fractie is van de 2,4 miljard euro waarvoor de verzekeraar bij de staat in de boeken staat. Anbang betaalt flink minder, omdat er een gat in Reaals balans zit ter waarde van 1,35 miljard euro, hoger dan een eerdere schatting van 700 miljoen tot 1 miljard euro.
6.Klein nieuwtje bij verzekeraar Delta Lloyd. David Einhorn, een bekende hedgdefondsmanager van Greenlight Capital, heeft zijn belang in Delta Llloyd uitgebreid. Einhorn bezit inmiddels 5,01 procent van de aandelen Delta Lloyd volgens een melding van de AFM. Volgens de vorige AFM-melding uit juli 2014 had Einhorn een kapitaalbelang van 4,64 procent. Eigenlijk is Einhorn daarmee weer een beetje terug bij af.
De hedgefondsmanager is sinds de beursgang van Delta Lloyd in 2009 betrokken en meldde in 2010 een belang van 5 procent in de verzekeraar. Einhorn prees in 2011 het aandeel Delta Lloyd aan tijdens een hedgefondsconferentie. Maar de belegging in Delta Lloyd heeft hem geen windeuren gelegd. De koers van de Delta Lloyd van ruim 15 euro ligt beneden de introductieprijs van 16 euro.
Arne Petimezas is analist bij financiële dienstverlener AFS Group. Deze bijdrage is niet bedoeld als advies tot het doen van individuele beleggingen.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl
